Karin schreef op zondag, 19 december 2004, 18:30:

Hoi, leuk om te lezen dat het zo goed gaat met dat paardje! Ik verslind op dit moment de positieve berichten omdat ik ze zelf ook heb!
Mijn paard, een Tennessee Walker, is half september van de ijzers afgehaald. Ik hou er rekening mee, omdat hij import USA is, dat hij misschien al vanaf z'n derde jaar op ijzers heeft gestaan. Hij is nu veertien jaar oud en ja... altijd ijzers onder. In ieder geval altijd voor. En sinds er een beginnende spat geconstateerd werd op rontgenfoto's ook achter op ijzers.
Het gekke is dat hij ondanks de ijzers toch altijd gevoelig liep en ik al maanden liep na te denken wat de oorzaak zou kunnen zijn.
Mede naar aanleiding van o.a. deze website had ik (diep in m'n hart) toch al de beslissing genomen om in ieder geval te proberen om ijzerloos verder te gaan. Half september was het zover. En tuurlijk heeft hij gevoelig gelopen. Met behulp van een goede natuurlijk bekapper zijn we nu een heel eind!
Ook ik sta nu zelf wekelijks te raspen en te vijlen. Hij loopt gewoon over grind, goed op de verharde weg en weer jofel over de bos en heide!
Z'n beide voorvoeten zijn al mooi concaaf aan het worden, volgens mij is dit al heel snel. De stralen moeten weer bijkomen en groeien totdat ze gelijk zijn met de wand en hielen maar dit komt allemaal vanzelf. Hij krijgt gewoon de tijd om helemaal te genezen en ik accepteer de eventuele ongemakken die erbij komen. Ik belast hem nog lang niet zoals ik vroeger deed maar ik heb daar vrede mee. Hij is me zoveel waard dat ik dan maar minder rij, is helemaal niet erg., heb ik er allemaal voor over. Hij had ook altijd een scheve stand van een voorvoet, bolle zolen en een fikse 'snavel.
Het gekke is dat ik nu het idee heb, zonder dat ik flink aan het corrigeren ben geweest, de stand ook al aan het verbeteren is. De bolle zolen zijn allang weg. Omdat er al zeker 5 cm. nieuwe hoefwand gegroeid is gaat zelfs die gekke snavel aan die voet verdwijnen! HOERA! Dit gaat helemaal goed komen en ik heb er alle vertrouwen in!
Jij ook hetzelfde succes met jouw verzorgdpaardje!

groet,
Wil.

Ik heb wel geluk met de omgeving. We zitten midden in het dorp, maar kunnen verschrikkelijk veel over onverharde paden rijden. Langs de weg ook meestal prima bermen. Ik weet het, over verharde weg stimuleerd het hoefmechanisme, maar ik (en het paard) kan dus gewoon altijd kiezen. Ik heb vandaag maar gewoon net als anders gedaan. Hij gaf zelf namelijk aan dat gewoon te willen. Ook wou hij gewoon op de weg lopen, met ijzers wou hij dat ook altijd.

Nou ik vind het allemaal leuk en spannend, begrijp nu pas wat mensen die hun paard van de ijzers afhalen meemaken Jij ook succes verder!

Groetjes Karin

dit moment de positieve berichten omdat ik ze zelf ook heb!
afgehaald. Ik hou er rekening mee, omdat hij import USA is, dat hij
misschien al vanaf z'n derde jaar op ijzers heeft gestaan. Hij is nu
veertien jaar oud en ja... altijd ijzers onder. In ieder geval altijd voor.
En sinds er een beginnende spat geconstateerd werd op rontgenfoto's ook
achter op ijzers.
maanden liep na te denken wat de oorzaak zou kunnen zijn.
al de beslissing genomen om in ieder geval te proberen om ijzerloos verder
te gaan. Half september was het zover. En tuurlijk heeft hij gevoelig
gelopen. Met behulp van een goede natuurlijk bekapper zijn we nu een heel
eind!
grind, goed op de verharde weg en weer jofel over de bos en heide!
dit al heel snel. De stralen moeten weer bijkomen en groeien totdat ze
gelijk zijn met de wand en hielen maar dit komt allemaal vanzelf. Hij krijgt
gewoon de tijd om helemaal te genezen en ik accepteer de eventuele
ongemakken die erbij komen. Ik belast hem nog lang niet zoals ik vroeger
deed maar ik heb daar vrede mee. Hij is me zoveel waard dat ik dan maar
minder rij, is helemaal niet erg., heb ik er allemaal voor over. Hij had ook
altijd een scheve stand van een voorvoet, bolle zolen en een fikse 'snavel.
corrigeren ben geweest, de stand ook al aan het verbeteren is. De bolle
zolen zijn allang weg. Omdat er al zeker 5 cm. nieuwe hoefwand gegroeid is
gaat zelfs die gekke snavel aan die voet verdwijnen! HOERA! Dit gaat
helemaal goed komen en ik heb er alle vertrouwen in!

Hoi Wil,
Dat is goed om te horen zeg! Klaar voor een bosrit?
groetjes, Petra
www.jovarna.tk

Peet schreef op Sun, 19 Dec 2004 20:31:52:


Hi die Peet!
zeker zijn we er klaar voor! Haha... had ik je al verteld dat ik ook alle dikke winterdekens nog steeds 'schoon' in de kast heb liggen, ongebruikt?
Hij is nu pas een echte teddybeer! Zweet daarom erg snel, nauwelijks, zeg maar NIET, droog te stappen. Ik moet langzamerhand z'n conditie weer een beetje gaan opbouwen. Een staptraining, afwisselend over hard en zacht, lijkt me een goede oplossing. Ben nog steeds bang dat ik 'teveel' vraag. Dit is een paard wat ik moet 'remmen' anders loopt hij zich letterlijk het vuur uit z'n sloffen....
Het wordt wel 2005 Peet, maar wij komen eraan!

Greetz!

Een kennis van ons, collega manege-eigenaar, beklaagde zich over het feit dat zijn (stal) paarden zo maf doen als hij ze na dagenlang binnen gestaan te hebben weer eens op de wei laat.
Hij durft het niet aan nu met deze vorst en het bevroren ongelijke terrein, uit angst dat ze zich 'de benen kapot rennen'.
Zijn 60 paarden moeten nu dag en nacht op stal verblijven....

Ons echter viel het gisteren op hoe goed onze buitenpaarden weten dat ze niet hard moeten gaan rennen over de bevroren blub.
Ze lopen allemaal heel voorzichtig over die bevroren kuilen en hobbels.
Ik denk dat dat ook komt doordat ze heel veel gevoel in hun voeten hebben.....

Weer een mooi voorbeeld.....

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Spirithorses schreef op woensdag, 22 december 2004, 0:25:


ik sluit me hier helemaal bij aan. anders zou ik trouwens geen paard meer over hebben daar ik niet eens een stal heb.

Jacqueline
geduld is een schone zaak

Spirithorses schreef op woensdag, 22 december 2004, 0:25:


Als je paard de hele dag binnenstaat kan ik me voorstellen dat deze ondanks hobbelige grond toch gaat rennen als deze eindelijk eens naar buiten mag, met alle gevolgen van dien.

Zelf zie ik Isabella nu ook meer haar weg zoeken met de bevroren grond, maar ze loopt niet gevoelig eigenlijk.

Wel was het zo toen ik gisteren ging wandelen en de hoefschoenen aandeed, ze ook als een idioot is gaan dribbelen, trekken en draven in het bos. Ze had duidelijk zin in een robbertje rennen.

Ook mooi voorbeeld dus maar dan anders.

Groeten,
Ingrid

Ik ben het met allebei eens.

Hier stonden ze op een ijsbaan.(rijbaan, met een dikke laag ijs).
Acht deden rustig aan.
We hadden grind gestrooid, maar ja dat lag niet overal even dik.
Èèn is er nog niet zolang en vergat dat hij geen ijzers onder had.
Hij leek erg op Bambie en ging gigantisch op zijn kont.

Minder leuk was het bericht, dat paarden als ze vallen het eerste met hun hoofd op de grond slaan en dat dat dan nog wel eens een paar tanden kan kosten, dat er traumatisch voor paarden zou kunnen zijn.

Nou vind ik dieren die zich pijn doen, toch al geen leuk gezicht.

Maar ze moeten hun energie kwijt.
Dat zag ik vorige week wel aan Liselill, vol gallop toen ik even een stukje met haar holde door een wei.
Dag en nacht in een stal zou ik ook niks vinden.

Gelukkig is er verse sneeuw gevallen en kunnen ze even in een stukje natuurgebied.
Maar vandaag.....ver boven nul, regen en storm.
Zal niet lang houden, dat laagje sneeuw.