>>> Ons echter viel het gisteren op hoe goed onze buitenpaarden
>> weten dat ze niet hard moeten gaan rennen over de bevroren blub.
>>
>> Ze lopen allemaal heel voorzichtig over die bevroren kuilen en
>> hobbels.
>> Ik denk dat dat ook komt doordat ze heel veel gevoel in hun
>> voeten hebben.....
>
> Als je paard de hele dag binnenstaat kan ik me voorstellen dat
> deze ondanks hobbelige grond toch gaat rennen als deze eindelijk
> eens naar buiten mag, met alle gevolgen van dien.
Ik ben het met allebei eens.
Hier stonden ze op een ijsbaan.(rijbaan, met een dikke laag ijs).
Acht deden rustig aan.
We hadden grind gestrooid, maar ja dat lag niet overal even dik.
Èèn is er nog niet zolang en vergat dat hij geen ijzers onder had.
Hij leek erg op Bambie en ging gigantisch op zijn kont.
Minder leuk was het bericht, dat paarden als ze vallen het eerste met hun hoofd op de grond slaan en dat dat dan nog wel eens een paar tanden kan kosten, dat er traumatisch voor paarden zou kunnen zijn.
Nou vind ik dieren die zich pijn doen, toch al geen leuk gezicht.
Maar ze moeten hun energie kwijt.
Dat zag ik vorige week wel aan Liselill, vol gallop toen ik even een stukje met haar holde door een wei.
Dag en nacht in een stal zou ik ook niks vinden.
Gelukkig is er verse sneeuw gevallen en kunnen ze even in een stukje natuurgebied.
Maar vandaag.....ver boven nul, regen en storm.
Zal niet lang houden, dat laagje sneeuw.
Warboel
