Spirithorses schreef op woensdag, 22 december 2004, 0:25:


Als je paard de hele dag binnenstaat kan ik me voorstellen dat deze ondanks hobbelige grond toch gaat rennen als deze eindelijk eens naar buiten mag, met alle gevolgen van dien.

Zelf zie ik Isabella nu ook meer haar weg zoeken met de bevroren grond, maar ze loopt niet gevoelig eigenlijk.

Wel was het zo toen ik gisteren ging wandelen en de hoefschoenen aandeed, ze ook als een idioot is gaan dribbelen, trekken en draven in het bos. Ze had duidelijk zin in een robbertje rennen.

Ook mooi voorbeeld dus maar dan anders.

Groeten,
Ingrid

Ik ben het met allebei eens.

Hier stonden ze op een ijsbaan.(rijbaan, met een dikke laag ijs).
Acht deden rustig aan.
We hadden grind gestrooid, maar ja dat lag niet overal even dik.
Èèn is er nog niet zolang en vergat dat hij geen ijzers onder had.
Hij leek erg op Bambie en ging gigantisch op zijn kont.

Minder leuk was het bericht, dat paarden als ze vallen het eerste met hun hoofd op de grond slaan en dat dat dan nog wel eens een paar tanden kan kosten, dat er traumatisch voor paarden zou kunnen zijn.

Nou vind ik dieren die zich pijn doen, toch al geen leuk gezicht.

Maar ze moeten hun energie kwijt.
Dat zag ik vorige week wel aan Liselill, vol gallop toen ik even een stukje met haar holde door een wei.
Dag en nacht in een stal zou ik ook niks vinden.

Gelukkig is er verse sneeuw gevallen en kunnen ze even in een stukje natuurgebied.
Maar vandaag.....ver boven nul, regen en storm.
Zal niet lang houden, dat laagje sneeuw.