Jauke is namelijk een kei in het bedenken van leuke (en voor mij soms minder leuke ) dingen.

De nieuwste vind ik helemaal geweldig! We hebben bij ons op stal zo'n hele lange rij stallen en omdat alles dag en nacht buiten staat staan al die stallen leeg en open. Als ik Jauke na het werken voer doe ik dat altijd op stal. Dus hij gaat netjes in zijn stal staan en ik ga eten halen. Regelmatig probeerd hij achter me aan te komen, als ik dat hoor dan draai ik me om en dan dirigeer hem weer terug naar zijn stal, hetgeen hij braaf doch vol ongeduld doet...
Het nieuwste is, dat op het moment dat ik de hoek om verdwenen ben ik hoefstappen hoor. Ik pak dus snel de voerschep en loop terug de gang in om hem vermanend toe te spreken... Maar wat schets mijn verbazing? Hij staat gewoon in de stal, uiteraard met het hoofd er buiten mij heel onschuldig (en natuurlijk ongeduldig) aan te kijken. Een tweede blik echter laat zien dat hij niet in zijn eigen stal staat, maar er 1 opgeschoven is!
Dus ik ga verder met voer halen, ton open en scheppen maar en uiteraard hoor ik direct weer hoefgetrappel... Jullie raden het al, weer een stal verder :lol: En hij natuurlijk maar denken dat ik niets door heb Veel verder dan stal 3 is hij nog niet gekomen, maar ik denk dat ik binnenkort eens iets langer weg blijf... Hij doet het overigens niet als er toeschouwers zijn, dan blijft 'ie braaf in zijn eigen stalletje wachten :) Tot hij klaar is met eten natuurlijk, dan komt 'ie me buiten halen om terug naar de wei te gaan :)

Amable schreef op woensdag 7 oktober 2009, 22:09:


haha zo geweldig slim!

de mijne kan alleen in een mum van tijd een nieuwe knoop losmaken... hij maakt ook de knopen van de andere paarden los trouwens.... oplossing: niet meer vastbinden; hij blijft zo prima staan

Kynshiri schreef op donderdag 8 oktober 2009, 8:44:


Super.
Maak het zelf niet zo mee, behalve dan dat mijn shet overal opklauterd en me dan aankijkt met die kop van hem: knap he.
Geen rots in de wei is tegenwoordig nog veilig voor zijn klimlust.
(denk dat ie een kruising berggeit is)

Kynshiri schreef op donderdag 8 oktober 2009, 8:44:


Dan vraag ik me plots af : hoe dom zijn wij wel niet in paarden hun ogen? Dat wij dat niet opmerken dat stilletjes een stalletje opschuift. Leuk paardje hoor.

Amable schreef op woensdag 7 oktober 2009, 22:09:


Haha, wat een lekker ding die Jauke, kan me voorstellen dat je daar erg om moet lachen! Toen Sieta nog in een box stond 's nachts moest ze ook in een open box op haar eten wachten, alleen die box had een drempel. Ik hoorde meestal ook haar voetstappen wel als ze er stiekem uit ging, en als ik dan terug kwam en iets zei van 'wat is dat nou?' of iets dergelijks, dan keek ze altijd naar haar eigen voorvoeten, haha. Moest daar altijd zo om lachen. Kwam natuurlijk gewoon omdat ik naar haar voeten keek of wees, maar het was net alsof ze dan dacht van 'potverdorie, zijn ze nou alweer over de drempel gegaan?'.

Verder is ze erg oraal ingesteld, heeft ook zo'n heel beweeglijke mondje, altijd aan het friemelen met die lip. Knopen losmaken kan ze dus goed, maar ze heeft op een vorige stal ook wel de grote elektrische schuifdeur zelf opengemaakt (moest je voor aan een touw trekken). Was gewoon toeval natuurlijk maar ze deed het wel eens vaker.

Verder 'verzint' ze tijdens clickeren vanalles als ze niet weet wat ik bedoel, maar dat zijn dingen die ik haar zelf vooraf heb aangeleerd, dus dat telt niet echt. Ze trekt gewoon haar boekje open van wat ze al wel weet.

Wat ze wel heel erg heeft, is dat vooral als we in de bak rijden of aan het lange teugelen zijn, ze zelf wel denkt te weten wat voor oefening ze moet gaan doen. Moest bijvoorbeeld op de ene hand contragalop oefenen, en als ik dan van hand verander doet ze 'm daar ook maar meteen (en kiest dus zelf de 'verkeerde' galop uit) zonder dat ik iets aangeef. Of van hand veranderen in galop, wisselt ze zelf op de X. En zo zijn er nog meer van die dingen, vooral met lange teugelen biedt ze zelf veel zijgangen aan, maar dan uit eigen initiatief. Waar ik overigens soms echt wel streng in moet zijn, want ze kan daar wel in doordraven. Dat ze nog chagrijnig wordt ook als ik dan 'nee' zeg. Alsof ze denkt, wat nou nee, ik laat hier een perfecte schouderbuiten zien ja!

Sieta schreef op donderdag 8 oktober 2009, 10:46:


En gelijk heeft ze! Het zal wel helemaal niet verantwoord zijn, maar ik kan zo vreselijk veel lol hebben als ik dat zie gebeuren. Ik weet het, ik weet het, ik zie waarschijnlijk allemaal dingen die er niet zijn ... maar soms is het net of ze willen zeggen: "wat vind je van deze? enne ... deze? deze misschien ook nog?" De echte paardentrainers onder ons zullen nu hun wenkbrauwen fronzen of wanhopig zuchten, maar ik lach me een ongeluk met ze en er is er niet ééntje in de wei die hard voor me weg rent of ander gefrustreerd gedrag vertoont. Zucht ... die recreatieruiters hé? Sorry!

Anja Seijn schreef op donderdag 8 oktober 2009, 10:57:


Ja ik kan er ook erg om lachen, en het is natuurlijk ook mijn eigen schuld. Lach erom en ze denkt helemaal dat ze het goed doet. Gewoon een net iets te inconsequente clickeraar
Maar goed, het is mijn paard, en er zijn ook een aantal dingen heel erg prettig aan een meedenkend paard. Een aantal dingen die ik helemaal nooit geleerd heb of niet kan, kan zij wel, en daar profiteer ik van. Het scheelt me soms een hoop werk Piet Bakker zegt toch ook altijd, je bent gek als je geen gebruik maakt van wat ze je aanbieden.
Ik zit niet vast aan 'ze mag het alleen maar doen als ik het vraag', maar wel aan, het moet over zijn als ik wil dat het over is. Zolang dat zo is maak ik me eigenlijk geen zorgen, als ik zou merken dat zij de overhand neemt dan is het snel afgelopen en dan kan het ook niet meer op deze manier.

Kreeg laatst een heel steiger tafereel, zelf aangeleerd, vind het prachtig mooi en ben ook altijd heel erg enthousiast over hoe hoog ze kan, ze doet het ook niet in mijn ruimte, mooie keus ook uit haar repertoire, maar blijf nu maar weer met je beentjes op de grond, want we waren iets anders aan het doen he miep
(het kwam overigens voort uit het galopperen tijdens het lange teugelen, wat ze nog niet kan zo langzaam want daar is ze nog niet sterk genoeg voor, dus er was wel enige aanleiding, gewicht op de achterhand, iets ingehouden worden van voren, maar toch, dat was niet de cue, haha)