Kynshiri schreef op donderdag 8 oktober 2009, 8:44:


Super.
Maak het zelf niet zo mee, behalve dan dat mijn shet overal opklauterd en me dan aankijkt met die kop van hem: knap he.
Geen rots in de wei is tegenwoordig nog veilig voor zijn klimlust.
(denk dat ie een kruising berggeit is)

Jean Mclean schreef op vrijdag 9 oktober 2009, 8:02:


maar wat als ze schuren?
Mijn mini schuurt dus enorm veel. Kont, rug en schoft. De wintervacht komt daar ook totaal niet uit de verf. Op plekken lijkt ie een zomervacht en deels is het te kort ruw haar...
Ik zie ook dat hij als enige schuilt met slecht weer.(als de kudde tenminste in de buurt van de schuilstal staat)'

Ik vraag me af of hij nog in staat is zichzelf goed warm te houden bij slecht weer (wind, regen of -20)

Cindy Helms schreef op vrijdag 9 oktober 2009, 8:19:


Ik heb nooit een paard met ijzers gehad. Crosde vroeger rond op fjorden zonder ijzers en ook eigen pony/paard was ijzerloos. Geen ervaring mee. Zag er ook het nut niet van in.
Mijn oom, bij wie mijn pony stond en bij wie ik een deel van mijn jeugd tussen paarden doorbracht (naast de fjordenfokker) had ook geen ijzers onder zijn paarden. Hij hield hoeven zelf bij (Misschien geen NH maar simpele boerewijze? Ze stonden iig goed op hun pootjes)
Aan dekens deed ook niemand en de paarden stonden bij oom en fjordenman 24/7 buiten-
Tuurlijk leste ik als wicht zijnde ook in maneges, maar dat stond voor mij los van de normale paardhouderij. Laatste 'manege' waar ik reed (man reed milliterys in zijn jonge dagen, maar heeft verder zijn paarden tot zeer hoge leeftijd in goede gezonde conditie´gehouden -had dan ook zijn eigen ideeen) was klein van opzet en die paarden stonden ook het overgrote deel van hun leven buiten zonder dekens. Ijzers hadden ze ook al niet.
Ben dus eigenlijk opgegroeid zonder ijzers, dekens en met zeer weinig stalgebruik... (de paarden dan... ik zat vaker in de stal)
Bitloos... dat begon toen ik mijn oude paardje kreeg.
Had al heel lang niet meer gereden. Ongeluk gehad tijdens een trektocht te paard door frankrijk (Val met paard en daardoor oa gebroken ruggewervel) en daardoor schijtluis geworden, om het zo maar eens te zeggen
Oud paard stond bij kennissen en er werd niet meer naar omgekeken.
Als echt meisje zijnde (van boven de dertig) ging ik mij met dit paard bemoeien en toen ik een keer op de badkuip stond en het paard naast me kwam staan, kon ik toch niet de verleiding weerstaan om erop te gaan zitten.
Ging goed en ik kocht uiteindelijk het paard en ging rijden.
Paard vond bit echter niet leuk, zelf vanalles geprobeerd (en aangesmeert gekregen) maar ontdekte dat het met het halster aan beter ging.
Heb toen het bit aan de wilgen gehangen.

Tussen haakjes.... zou best wel eens willen gaan kijken bij mensen hier, vooral bij Pien (om ervan te leren dus), bij Piet (kijken hoe hij met zijn paardjes clickert...(ook om van te leren)
En ja... ook bij eddy (al ben ik het niet altijd met hem eens... natuurlijk ook om te leren)

En idd.... een paard reageert op de ruiter, niet op bit of wat dan ook.
Ben zelf helaas nooit meer schijtluis af geworden, (betwijfel of dat mogelijk is) dus ik weet hoe het werkt. Ben me daar zelf ook terdege van bewust. Kruip om die reden ook niet op het paard van mijn man (hoewel... heb ik 1 keer gedaan omdat hij haar niet in beweging kreeg... ) Dan zou ik eerst veel met d'r moeten werken, maar momenteel geeft ie haar niet graag uit handen...

Heb bovendien een ***rug en dat helpt ook al niet
Maakt het ook onmogelijk om zelf te bekappen. Voeten schoonmaken is al een ellende.

Jammer, dat wel

Arabesk schreef op zondag 11 oktober 2009, 22:06:


Ik ben ook in kontact geweest met knottenbelt ivm sarcoiden van mijn toenmalige haflinger. Hij had er heel erg veel, waarvan een paar regelmatig open en eentje behoorlijk groot en agressief.
Helaas kon hij voor mij niets betekenen.
De behandeling was belastend voor het paard en mijn paard was 20 jaar, deels blind en had ernstig artrose. Gezien een toch wel pijnlijke behandeling voor zeer lange termijn in het verschiet lag, was dit niet meer in het belang van het paard.
Moet wel zeggen dat Knottenbeld verder erg vriendelijk was, alles goed uitlegde en je altijd zelf te woord stond.
Had wel de foto's opgestuurd en onder andere omstandigheden (jonger, verder gezond paard) was hij er wel aan begonnen.

Wil schreef op maandag 12 oktober 2009, 13:36:


Goede uitleg. Klopt ook helemaal. Dat krampachtige herken ik wel uit een ver verleden en als ik mij daarop betrap, probeer ik het eruit te schoppen.

Nog ff drievraagjes....
Ik hoor ook regelmatig van paarden die op de kletter gaan door rugproblemen. Herken je dat als zo'n paard bij je komt eddy en zo ja, hoe? Neem tenminste aan dat je ook daarmee te maken hebt gehad
(of verkeerd zadel of andere problemen)

Sidepull functioneerd beter dan touwhalster, vind je?

Wat als een paard voor de wagen aan de kletter gaat? Zelf nog niet meegemaakt maar ach... wat niet is kan komen ... haha.
Ga straks mennen met mijn kittige shetten. Ze zijn zeer verkeersmak ed (doe heel erg veel droog mennen nu) maar hebben wel karaktertje...
Ik verwacht eigenlijk dat het gewoon goed gaat (droog mennen doe ik met de crossropebridle en losse leidseltjes... eentje wil nog wel eens omdraaien, en dan moet ik wel ff snel zijn. Gaat goed verder)
Maar goed... gezien dat je niets kunt uitsluiten is een strak plan altijd wel handig...

ok duidelijk....
Blijft mijn laatste vraag nog ff open voor de menners :)
One rein stop is beetje moeilijk voor de kar
Anker meenemen misschien :)

ff voor alle duidelijkheid...
zie het hier niet zo snel gebeuren. De ponys worden niet graag onnodig moe.
Maar ik kan me voorstellen dat het grappig is als ze een manier ontdekken om baasje op de kar te torpederen
Als het dan een keer per ongeluk lukt... ja dan....

Lijkt me trouwens toch wel een interessante vraag want ik weet dat menners daarmee onmiddellijk dreigen als ze weten dat je zonder bit ment.
Waaaaaat als ie op de kletter gaat. Levensgevaarlijk!!!!!!!
(zeggen de mensen die dan meteen een voorbeeld kunnen geven van een paard met loeier van bit)