jo schreef op dinsdag, 23 november 2004, 16:51:
> Misschien door wat ik aan Marianne over een paard hier schrijf,
> het knaagt gewoon aan me.
ik begreep je bui, toen ik dat bericht las.
> In de paardenwereld dwingt de leider dat respekt af.
> "aan de kant, ik eerst eten, ik wil dat jij verder weg gaat
> staan, enz"
> De anderen zullen dus een stap terug moeten doen.
ik geloof eigenlijk dat dit topic al vele malen op dit forum is langsgekomen, maar nou ja, wie het te saai vindt, kan het overslaan, zullen we maar zeggen.
> Laat je een paard schurken, op je voeten staan, je opzij
> duwen....verteld dat het paard dat jij niet zijn respekt
> verdient.
Opal mag altijd aan mij schurken, vindt ze heerlijk. Ik heb haar wel laten weten dat het niet te hard moet, en liever niet als ze een halster aan heeft, want dat doet pijn.
> En dan krijg je uit eindelijk de narigheid.
> Waar ligt dat dan aan?
> Aan ons of aan het paard?
>
> Voor mij.........ligt dat dan aan mij.
Als je narigheid krijgt, ligt dat aan de mens, ben ik met je eens.
> Dan zal je hem ook ervaringen hebben moeten geven, waardoor hij
> in je geloofd en samen met je wilt werken.
Ja, en dat is misschien wel met elk paard anders. Opal was een 'moeilijk geval'. Er was in mijn ogen maar 1 optie met haar, en dat was haar alle kans te geven, te geloven dat ik haar nooit kwaad zou doen. Mijn enige doel was de angst bij haar weg te nemen. En ik denk niet dat ik door haar opzij te duwen, een stap terug te laten doen, haar angsten zou hebben verminderd.
Deze benadering was natuurlijk wel mogelijk, omdat ze geen opdringerig paard is. (Hoewel ze vroeger mensen tegen de muur platdrukte, ik weet zeker dat ze dat uit angst deed.) En omdat mensen bang waren voor haar, traden ze haar op de verkeerde manier tegemoet, daar heb jij weer helemaal gelijk.
Maar bij Opal was het niet nodig om haar op haar plaats te zetten, alles wat ik heb gedaan, is afwachten tot 1 voor 1 alle knopjes weer in de juiste stand stonden.
Misschien niet een erg coherent verhaal.
Maar ik wil zo graag van dat heilige geloof in leiderschap af.
Isabel