Piet schreef op woensdag 15 juli 2009, 11:39:
> e m kraak schreef op woensdag 15 juli 2009, 11:21:
>
>> Michiel schreef op woensdag 15 juli 2009, 10:00:
> dat helemaal niet zo en blijft ie veel liever rennen.
> HOE leer je dan paardje te galoperen wanneer jij dat
> wilt, zonder de beschikking te hebben over het
> gereedschap van markeren (clicken) en belonen voor die aktie?
Dit is een hele technische vraag, dat heeft meer te maken met de techniek van gymnasticeren, en oefeningen doen, en bewegingen trainen, spieren lang en soepel maken, ondertreden oefenen, eerst de draf op orde maken enz enz. Daar komt ook nog bij, als ruiter moet je natuurlijk wel je zit openen, en met je zit uitnodigen tot een linker- of rechtergalop.
Maar kort gezegd: door het trainen van verschillende spieren, door het paard recht te richten en je zittechniek zo te gebruiken dat het uitnodigt tot een galop, kun je de kans vergroten dat het paard per ongeluk in de goede galop gaat......en dan roep je natuurlijk: MOOI!
Kan het paard nog niet in een bepaalde galop en ben je überhaupt blij dat-ie nu in galop komt, zeg je dan MOOI. Eérst de voorwaarden op orde, en dan het paard bevestigen, zou ik zeggen. Een beloning is niet het brokkie, en je hoeft het paard toch niet constant de hemel in te prijzen? Dat is raar, tenzij iets voor het eerst lukt en voorheen de hele tijd niet. Je verlegt dus de lat bij het bevestigen, anders zou je voor elk detail blijven bevestigen, alsof je een vwo-leerling de hemel in prijst omdat die het juiste antwoord weet op iets uit het basisonderwijs. Dat slaat nergens op en dat voelt een paard dondersgoed. Paarden willen ook graag serieus genomen worden, maar in twijfelgevallen ook graag weten wat je nu eigenlijk bedoelde, door een kleine 'mooi' te horen.
Allemaal een kwestie van doseren, en op het juiste moment. Maar onder clickeren versta ik conditioneren met voer, dus als je dat bedoelt clicker ik dus niet bij rijden en ook niet bij grondwerk, maar zo strak zit ik niet in de leer, soms mag er een brokje, maar de gelegenheid is er bijna nooit. Meer geschikt voor jonge, onzekere paarden, om het werk de moeite waard te maken.
Ik denk dat belonen-straffen twee uitersten zijn en dat ertussenin vele gradaties zijn.
Maar spaanse pas leren met stukjes roggebrood, vindt mijn merrie helemaal het einde! Da's duidelijk wel clickeren.
groetjes