Malenka schreef op maandag 15 januari 2007, 16:46:


Meid, wat goed om te horen dit!

Hoe groot was je smile toen je van hem afkwam? niks staken, gewoon, net die grens opzoeken ofzo, je mag met recht ENORM trots op jezelf zijn, iemand opperde dat als titel en ik kan niet anders dan het eens zijn met diegene!

Milka is gaaf, jij bent gaaf, WOW

Liefs Charlotte (de enige echte motor_dropje

En wat met een paard dat het de ene keer wel doet en de andere keer niet? Dat wel liever met zijn tweetjes gaat rijden maar niet echt bang is?

Een paard dat de ene keer niet alleen weg wil of het moest richting wei zijn en de andere keer alles doet, (en niet alleen bij mij)?

Marianne

marianne laenen schreef op maandag 15 januari 2007, 21:26:


Misschien net hoe jouw pet staat die dag? Of misschien heeft paardlief wel een rotdag...

Edith Hartog schreef op maandag 15 januari 2007, 20:40:


Wat ik in jouw verhaal zo mis , is het belonen van het goede.
Ik lees niks van het belonen wanneer je paard doorloopt. Alleen maar wie het meeste geduld heeft? En meestal win je wat , maar soms frustreer je wat ? Staken is voor een paard nooit zinloos stilstaan. Het komt so wie so zelden voor dat iets wat een paard doet voor het paard zinloos is.
Best mogelijk dat jij bv. op zijn rug zit te seinen van "als ie maar niet"
En hop, je gedachten komen uit.
Probeer door hele kleine stapjes te nemen het paard langs een "obstakel" te trainen, als je nog niet kunt clikkeren beloon dan elke stap richting de kant op die jij wilt uitbundig.
Maak hem trots!
Piet

Piet schreef op maandag 15 januari 2007, 22:30:


Ha Piet!

Je begrijpt met verkeerd. Ik ben er van overtuigd dat straffen op termijn contra productief werkt. Ik beloon ALTIJD met een langerekt braaaaaaf en ik straf niet. Sterker nog, deze overtuiging is gegroeid mede door jouw inbreng hier. Mijn punt ging over onzekerheid en de hieruit voortkomende frustratie van de ruiter en dientengevolge die van het paard.

Misschien had ik erbij moeten zetten dat je elke poging van je paard moet belonen, maar eerlijk gezegd leek me dat voor zich te spreken hier op deze site.

Toch bedankt voor je aanvulling.

Groetjes,

Edith

Edith Hartog schreef op maandag 15 januari 2007, 22:42:


Kep niks gezegd

Charlotte schreef op maandag 15 januari 2007, 20:55:

Dat kon ik al zien aan je avatar inderdaad.

Ik was heel erg blij en trots op ons samen. Het gaat nog een hele tijd duren, maar het gaat wel lukken!