ElkeW schreef op dinsdag 25 april 2006, 14:54:

'Haastig'?????
Ok, stóm gereden, dat heb ik op PN etc. al tig keer onderbouwd uitgelegd en ook aan de dames voorgerekend. Helaas tevergeefs naar blijkt.

Erg jammer ook dat ze het geweldige voordeel van het derde paard niet benutten om te rouleren zodat alle belastingen minder eenzijdig worden.

Hoe dan ook: de paarden hebben nu hersteltijd van drukplekken en voetzeer.

HC

Huertecilla schreef op dinsdag 25 april 2006, 14:53:


Hallo, HC,
Had graag gehad dat ik je gelijk kan geven - ik spreek helaas uit ervaring.
Ik ben menigmaal met een kreupel paard thuisgekomen. Je kon precies de afdruk van de steen zien. Na een paar dagen kwam aan de kroonrand de troep eruit, of als de dierenarts of hoefsmid op de plek van de kneuzing sneed kwam er stinkende pus uit.
Natuurlijk mag jij het een raar verhaal vinden, maar Indy had eigenlijk altijd aan de voorhoeven de kneuzingen zitten. Stapte ze in de berm op een steen ging het vaak goed, op de weg was fataal. Ze had minimaal (door de hoefsmid) uitgeholde zolen, ik vind het eerlijk gezegd logisch.
Ik ben blij voor je dat jouw paarden die rotproblemen niet hebben. Wat dat betreft tref je het!
Ik heb het reisverslag ook gelezen. Ik hoop dat ze niet nog meer problemen krijgen.
Groeten,
Monique

Huertecilla schreef op dinsdag 25 april 2006, 15:03:


Ok slecht uitgedrukt. Als in 'zo snel na het bedenken van het plan', niet als in snelheid over de weg, want die is eerder traag.
Met een langere voorbereiding hadden ze volgens mij dit soort problemen kunnen oplossen voor ze aan de definitieve toch begonnen, of gewoon kunnen vermijden. Nu komt het over als een erop-of-eronder tocht, wat misschien avontuurlijk is voor de ruiters, maar vermoedelijk niet zo aangenaam voor de paarden.

Elke

Spirithorses schreef op dinsdag 25 april 2006, 12:05:


Ben zojuist even met Froukje en Willem bezig geweest. Froukje laat ik los en mijn bedoeling is dat ze me dan blijft volgen, waar ik ook heen loop. Ze doet dat erg goed (vind ik...). Ook in draf blijft ze keurig naast me lopen.
Heb het nu met Willem ook voor het eerst geprobeerd. Eerst aan het touwtje, dat ging prima, dat doe ik ook wel vaker met hem. Toen los, dat had hij nog nooit gedaan. Hij bleef eerst dan ook heel afwachtend staan, toen ik achteruit bij hem wegliep. Geroepen, en hij kwam meteen, beloond. Dit een aantal malen herhaald. Hij bleef wel steeds bij me in de buurt, maar kwam pas echt bij me als ik stilstond. Ik kon hem dan ook overal aanraken. (Ben ik ook steeds aan het oefenen, als ik bij hem in de buurt ben. Eerst bleef hij altijd angstvallig met zijn hoofd bij me, maar nu kan ik ook opzij van hem gaan staan, zonder dat hij zich omdraait). Hij werd behoorlijk druk van het "volgspelletje", vooral als Froukje, die bij de stal vast stond, uit het zicht was. Niet te lang doorgegaan, hoogop 5 minuten, en ook met hem terug naar de stal gelopen. Nog even aangehaald en toen beide paarden losgelaten.
Froukje liep heel rustig weg, maar Willem ging eventjes helemaal uit zijn dak. Gallopperen, bokken, als een gek wegsjezen! Moet toch wel héél spannend voor hem geweest zijn allemaal. Toch knap van hem dat hij bij me is gebleven!

Groetjes, Els.

Huertecilla schreef op dinsdag 25 april 2006, 15:03:


Ik volg het verhaal van de zijlijn en ik vind het een moedig initiatief.

Zoals gewoonlijk staan de beste stuurlui weer aan wal.

Ook al doet een ander in jou ogen allerlei stomme dingen, ik vind het ronduit storend hoe jij het blijkbaar nodig hebt telkens op een zeer negatieve manier op die meiden te moeten schieten.

Wat is het nut?

ElkeW schreef op dinsdag 25 april 2006, 15:12:


Ik ben het volledig met je eens. De doorlooptijd lijkt me evenwell ruim voldoende geweest, doch de kwaliteít ervan??

Wat dat betreft is het een treffend op welk moment ze in het voortraject aan de hoeven begonnen te denken en bijvoorbeeld op dit forum langskwamen.

@Monique: 'geluk'? Dat geloof je toch zeker zelf niet! Elke ketting is zo sterk als de zwakste schakel. De hoeven zelf zijn maar één schakeltje.

@deze trektocht algemeen:
Bedenk dat de dames ervoor gekozen hebben zich hoog te profileren compleet met pers, goed doel, knap veel sponsoring en heel veel hulptroepen.
'Pech' of 'tegenslag' vind ik danook volledig verkeerd verwoord: bijna alles is het gevolg van pure dommigheid onderweg en zie boven.
Het is echt een pennyverhaal. De openhartigheid van de dames is het enige wat ik voor hen vind spreken en dan ook écht; op deze manier kunnen goede lezers er heel veel van leren.

HC

Huertecilla schreef op dinsdag 25 april 2006, 16:12:


Hallo,
Wat bedoel je met "geluk"? Volgens mij heb ik dat niet geschreven? Of bedoel je wat of iemand anders?
Groeten,
Monique

Wie kan mij helpen?

Ik herken bij mijn paarden de symptomen die opgesomd worden bij 'Insulineresistentie' en 'magenesium tekort'. Ik ben van plan om organisch magnesium bij te geven maar heb nog enkele vraagjes ivm de rest van de voeding.

Mijn paarden krijgen enkel hooi en gras en stro en hebben een liksteen.
Ik heb vorig jaar een grondontleding van de weides laten uitvoeren door de Bodemkundige Dienst van België. Daaruit kwamen volgende resultaten:

grondsoort: grof zand
waarde streefzone beoordeling
pH- Kcl: 6.5 5.1-5.6 zeer hoog
C in %: 4.4 3.6-5.5 normaal
fosfor (P) 52 18-25 hoog
Kalium (K) 20 11-20 normaal
Magnesium (Mg) 33 13-19 hoog
Calcium (Ca) 220 79-159 hoog
Natrium (Na) 2.5 3.9-6.0 tamelijk laag, te laag tov
kalium

De pH (Kcl) geeft de zuurtegraad weer. Het humusgehalte is uitgedrukt in % C (koolstof). De voor de plant opneembare gehalten aan voedingselementen (P,K,Mg, Ca en Na) zijn uitgedrukt in mg zuiver element per 100g luchtdroge grond.
Bij afwijkende cijfers kan de verhouding van de gehalten belangrijker zijn dan het niveau.

Er is dus veel Magnesium en Calcium beschikbaar voor het gras.
Door de hoge waarden aan Ca zou het dus kunnen dat de paarden te weinig Mg kunnen opnemen.
Is het dan nuttig om Mg bij te geven terwijl mijn paarden op de weide staan?

Kris.

jose schreef op dinsdag 25 april 2006, 15:45:


Is dat een serieuze vraag?
Het welzijn van rijpaarden!

Ik vind het een puur slécht initiatief en heb dat vooraf (en niet alleen ik) ook helder en onderbouwd aangegeven. Wat hier nu verhaald wordt is vooraf aangegeven met daarbij nota bene waaróm.

Er zijn hier verschillende ruiters die ruitervaring hebben en ikzelf rij hun afstanden als dagroutine maar dan in de bergen.
Wat mij betreft dus níets vanaf de kant en ook niet achteraf.

Het is in mijn ogen erg belangrijk de onzinnigheid van deze trip en de uitvoering ervan glashelder te maken opdat het voor anderen geen norm wordt. 'Trektochten' te paard zijn helemaal mode en ik hou mijn hart vast.
Ik vind het bedroevend dat jij je niet aan de inhoud van hun verslag stoort maar aan mijn kritiek.

Simpel vraagje aan jou Jose: Even terug naar de basis. Het uitgangspunt. Waar is in jouw ogen het welzijnsbelang van deze paarden en van paarden in het algemeen dat deze dames zélf als ideëel doel van hun stichting hebben gekozen?
Daar mag je hen en wat ze doen zonder meer aan toetsen; moét je hen aan toetsen. Zowel de tocht op zich als de uitvoering. Ik ben benieuwd.

HC