Huertecilla schreef op woensdag 4 januari 2006, 11:15:


Mwa..... Nmm:
- kan álles "scherp" werken (waarin "scherp" = hoge magnitude), en;
- iedere prikkel die aversief ervaard wordt roept weerstand op.

1 en ander hangt, overigens net als met bitgebruik (of wat dan ook), af van wat er mee gedaan wordt.


en hoe lichter waarschijnlijk de constructie, toch?


Dus alle reden de "lijn" (als je daar teugel mee bedoelt) zo mogelijk nóg lichter te maken.


Juist. :)*


Leg me dit even uit graag... heb geen idee wat je met een lariat oftewel lasso aan het doen bent.


Dit denkvoer is zeer eenduidig terug te vinden in de basis-wisselwerking tussen impulsen en responsen, latentie en magnitude als variabelen. En precies wat ik sinds het Libra bedenken al beweer. Laat je lief de boel filmen en draai het voor jezelf af; kun je beeldje voor beeldje nog es bekijken wat er precies gebeurd is.
De ellende is dat het allemaal staat of valt met het beheersen van de leertheorie te beginnen met simpele reflexen, dan conditioneren, verwachtingspatronen, shaping, bekrachtigen versus ontmoedigen, chaining, emotie, ontwijking. Hoe "beter" (effectiever) het gereedschap des te grondiger je het gebruik moet leren.
Maar ik las dat ook jij nu al met wortelschijfjes op pad gaat...
BRAAF! :)* Gaat zo door en ook gij zult wortelschijfjes eten

Groeten, Egon

Klopt Elke (heb ook het boek van Rarey trouwens ).
Het is echter maar de vraag of dit hardere (en ook dikkere) touw scherper werkt dan modern nylon. Ik heb voor Sancha eens een fraai gemaakt sisal stalhalster gekregen. Dat spul is inderdaad relatief hard en stug doch vouwt zich als een mal om de kop van het paard.
Nylon of sisal, blijft dat een rond touw van 9 mm. bij dezelfde kracht erop meer druk op de huid uitoefent dan een 25 of 30 mm. breed halster; 5 tot 6 keer zoveel.

Een leidtouw van 3½ meter met snap weegt zeg 750 gram. Als het in een boog hangt, dus zonder extra kracht erop, hangt er 375 gram aan de kinlus en op ongeveer 10 cm² en geeft daarmee 37,5 gram/cm² gemiddeld op nek en neus.
Bij het leren halster kom ik inclusief het gewicht van het leren halster op minder dan de helft.

De beweging van de lijn is vergelijkbaar en het effect daarvan als kracht op het halster idem en dit wordt met een factor 5 doorgegeven.

De grotere massa van het leren halster geeft meer 'ruis'door de beweging om de kop doch dit valt, meer dan, weg tegen het dempende effect ervan op de touwruis door diezelfde massatraagheid.

Hoé je ook met je cue, druk/beloning wil werken; een touwhalster is scherper, met meer ruis dan een leren halster.
Hoewel dit niet zo hoéft te zijn, zitten in de praktijk veel touwhalsters veel te los en dit geeft nog meer ruis.
Het verwijderen van de snap geeft al een hele verbetering in basiswaarde en druk omdat die snap voor de volle 100% aan het halster hangt en niet ook aan de hand.

Nogmaals: geen dikwalificatie van het touwhalser. Wel iets om je te realiseren.
Een 'hobbel' geven in het leidtouw geeft met snap een knap stevig effect en zonder snap met touwhalster 5 keer zoveel als aan een gewoon; elk voordeel heb ze eiguh nadeel.

Een eenvoudig, niet uitputtend, voorbeeld wat iedereen zelf kan uitproberen is; voor je paard staan wiebelen of hobbeleen met het touw aan resp. touwhalster, gewoon halster, met/zonder snap.
De meeste paarden laten een verschil zien. Dat kan een voor- of nadeel opleveren.

@Egon1: een lariat, = niet schuivende losse lus dus géén lasso, heeft hetzelfde niet 'dwingende' effect op een paard als een halsring.

@Egon2: hoe je er ook mee om wil gaan het verschil voor het paard (lariat, halster, touwhalster, bit, wat ook) is ook de wetenschap dat je de scherpte wel/niet kán gebruiken; een hek om de wei of geen hek.

@Egon3; ik heb het over een leídtouw, gondwerk en bij grondwerk is een Libra nvt.

Huertecilla schreef op woensdag 4 januari 2006, 16:43:


Dat dacht ik wel . Duitse of Engelse versie?
Dat denk ik ook niet, dat zo'n touw op zich scherper is. Maar die oude modellen 'koehalster' (of dat ding op het prentje) stroppen wel om de neus en/of achter de oren. Veeartsen gebruiken (gebruikten hoop ik eigenlijk) dat om er eentje stevig beet te houden.

Groetjes,
Elke

Huertecilla schreef op woensdag 4 januari 2006, 16:43:


Dit alineatje klopt denk ik niet.
Het dempende effect moet je onderscheiden in massa-ruis, en in hoe de impuls evt. gedempt wordt.
Het laatste effect maakt de impuls niet minder "zwaar" maar wel onduidelijker, wolliger.
Resultaat is in praktijk denk ik dat er zwaardere impulsen worden gegeven. Misschien praktisch voor beginners, om een meer gevorderd paard niet acuut gek te maken. Andersom werkt het denk ik niet; een groen paard zal vanwege de wolligheid veel minder snel begrijpen welke respons de bedoeling is.

Het grote voordeel van het gebruik van zeer lichte touwtjes als materiaal is juist dat impulsen zeer helder worden doorgegeven.


Bereken het "meer ruis" eens voor me... volgens mij is de drempelwaarde bij een leren halster stukken hoger. Meer ruis verkrijg je uiteraard altijd wel naarmate het tuig minder goed past.
Duidelijk is mij dat actie (signaal, impuls) bij gebruik van koordmateriaal helderder door komt, deels vanwege minder massa (drempelwaarde), deels vanwege snellere materiaalreactie (actie), deels vanwege hogere magnitude (maar die regel je altijd nog zelf, met welk materiaal ook).


ja dát zie ik ook overal


ook juist!
een dunner/lichter touw uitzoeken met wél een goede soepele actie verbetert nog meer.


OK, ik zocht lariat op en vond dat op inet uitgebreid vertaald als lasso... maar je bedoelt dus een halsring? Van touw?


Hm... ik weet echt niet meer precies waar het staat maar 1 van de aardigste "anti-commentaren" op Bokt toen met Libra vond ik "maar zo'n touwtje kan je toch niet vasthouden laat staan aan trekken!".
Dit terzijde wil ik wel van je weten wat er tegen duidelijkheid is... Piet drukte het ooit heel kernachtig uit: Ik heb met mijn ponies een jaren 50 huwelijk op zijn Turks oftewel ze mogen alles maar als puntje bij paaltje komt maak ik de dienst uit. En in niet voorziene gevallen beslist het beSTUUR (ik dus) ook nog eens!
De wetenschap dat ik het hek ben kan er dus maar net zo goed zo niet beter wél zijn. Een hek biedt nml. ook veiligheid. De meeste hekken staan er om iets BUITEN te houden... ga dat maar eens na. Eigenlijk zouden we eens af en toe een dagje paard moeten kunnen zijn om dit alles véél beter in te kunnen schatten.


Het gaat me hier ook niet om Libra maar om de grondprincipes van hoe de signalen fysiek overkomen aan beide kanten. Overigens kan de halsterfunctie van Libra prima voor gevorderd grondwerk gebruikt worden.

Groeten, Egon

e m kraak schreef op woensdag 4 januari 2006, 17:33:


Ik rijd met een leren halster. Het voordeel vind ik dat de teugels die ik gewoon als bij een bit aan beide kanten van het hoofd heb vastgemaakt in de normale rijstand alleen druk op de bovenkant van de neus uitoefenen. Het heen en weer zwaaien wordt haast niet opgemerkt. Als er actie moet worden ondernomen naar rechts of naar links is een klein beetje druk op de betreffende teugel al voldoende rechts trekken veroorzaakt links druk. Samen met het draaien van mijn lichaan en druk van mijn linkerbeen is dit signaal duidelijk genoeg. Hoe lichter de druk hoe sterker de reactie. Een paardenneus is heel gevoelig. Ik rijd met een heel los halster. wordt de druk nog eerder opgemerkt.

Cassandra

Cassandra Berg schreef op woensdag 4 januari 2006, 17:55:


Verkeerd geknipt. Dit moest onder het stuk over het leren halster komen.

Cassandra

Cassandra Berg schreef op woensdag 4 januari 2006, 17:55:
.

Denkfout: losser geeft alleen maar meer ruis en meer onduidelijkheid. Moet goed passen en zonder strák te zitten aansluiten.

@Egon: een lasso kent een simpele aansnoerende 'knoop' of ring, een lariat was een in een niet aansnoerende strop geknoopt leidtouw zoals dat bij de cavalerie ééuwenlang om de hals van het paard hing en welk een multi-functionele rol had.
Zoals bij zoveel in/uit de VS is e.e.a. door elkaar gehaald. Een lariat was van 'waxed-rope' en lassos werden gemaakt van een vergelijkbaar type 'lariat-rope'....
Ik gebruik het als een soort halsring-met-leidtouw ja.

@Elke: een herdruk van de vroegst bekende versie; uit 1862.
Toen ik op de site van zijn familie de levenloop van de man met zijn anti-climax einde las, moest ik gelijk aan de film met John Travolta denken waarin die een door een tumor tijdelijk meer dan briljante man speelt.
Triest eigenlijk dat zo'n man wiens ster tot de allerhoogst denkbare hoogte is gestegen vrijwel in vergetelheid is geraakt.
Doet mij goed dat hij alle waardering die je maar kan krijgen in zijn leven al ontvangen heeft en dat zijn paardgerichte benadering bij zijn leven al door de US-Cavalry tot de dag van vandaag in de standaard-procedure is geïntegreerd.
Ik vond dat ook een érg positief gegeven in het licht van de bepaald minder vriendelijke manieren van de klassieke western-hoek.
Héél opvallend dit dag-en-nacht-grote verschil in benadering tussen cowboys en de cavalry. PP kan beter aan de US-Cavalry dan aan de indianen refereren