MizzPoeZ schreef op woensdag 14 december 2005, 18:10:
> Spirithorses schreef op woensdag 14 december 2005, 17:37:
>
>> De vraag die wel bij me opkomt is of de groep waarbinnen jouw
> Maar goed, dat zijn maatje is overleden heeft er ook wel mee te
> maken dat hij nu zo overagressief doet tegen alle anderen (vaak
> ook de merrie's), hij is echt sikkeneurig en staat de hele tijd
> te treuren in het land.
Ja maar, ís er dan geen oplossing voor deze pony ? Dat moet je toch in je hart snijden als je dier waarover jij de verantwoording hebt zich zo ongelukkig voelt? Dan ga je toch zoeken totdat je een oplossing hebt?! Oké, je hoopt dat de castratie de oplossing is, maar dat doet niets af aan zijn verdriet, toch?
Hoe komt het toch dat een (toen) jong dier zo overheersend agressief in het leven staat? Net als jij vind ik dat niet normaal.
> Tegen mij en zijn verzorgmeisjes is hij superlief, maar hij
> beschermt ons ook 'tegen' de anderen, zowel paard als mens.
Loopt ie dan niet misschien wel verschrikkelijk op zijn spreekwoordelijke tenen? Sommige paarden hebben moeite zich te handhaven in een grote (wisselende) groep waarbinen vanalles gebeurt.
Het geeft ze geen gevoel van veiligheid. Het maakt ze onrustig en ze hebben voortdurend het gevoel dat ze zich tegen alles en iedereen moeten verdedigen. Ik weet zeker dat hij dat zelf helemaal niet leuk vindt. Paarden zijn gesteld op rust, niet op voortdurende chaos.
Is er met die boer niks te regelen dat hij met een paar andere paarden apart een stabiele relatie kan ontwikkelen? Ik bedoel, hij kan het wel met jou, dus waarom dan niet met (een) soortgeno(o)t(en) ?
> Nou, ik heb de keuze al gemaakt hoor, en eigenlijk wordt je min
> of meer die kant op geduwd, zodat er weinig te kiezen valt.
Tuurlijk respecteer ik je keuze, al weet ik niet of deze zaligmakend is.
Lijkt mij dat hij dus ook om andere redenen niet goed in zijn vel zit.
Maar daar ben je vast en zeker al uitgebreid mee bezig geweest...?!
Groet, Pien
www.spirithorses.beWestern Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen