Mijn god, je wilt echt half niet weten hoeveel slapeloze nachten ik al heb gehad van deze pony. Hij was met die ijslander echt 1 geheel geworden: samen was het een duf stelletje, maar zodra er iets gebeurde (paard liep LANGS hun landje, ergens werden er andere paarden verweid), dan gingen ze toch tekeer. Ik denk dat hij heel veel van deze ijslander heeft overgenomen, ik weet het eigenlijk wel zeker, maar ik kon er niet echt iets aan doen, want ze konden het met elkaar doen, of allebei apart.
Nu de ijslander er niet meer is, heeft hij helemaal geen zin in ander contact. Hij tolereert 2 shetjes verder geen andere pony's en eigenlijk is deze groep nu al een maand hetzelfde: niks eruit, niks erbij. Daarbij komt ook dat er niemand is die hem 'voor vast' bij zijn/ haar pony wil hebben, omdat ze denken dat die van hen dan ook zo wordt.
Het liefst zet ik hem in de groep bij mijn andere pony, maar dat is ten eerste een andere boer, in een andere plaats en als ze het woord 'hengst' horen in wat voor een vorm dan ook.... No way.
Dat is hier nu eenmaal zo in het Gooi. En als ik hem heb laten castreren, dan gaat hij alsnog het land in bij mijn grote pony. Ik weet zeker dat hij zich daar meer thuis voelt, omdat hij meer 'paard' dan pony (gewend) is, en beter kan praten met de grote paarden/ pony's. Hij heeft gewoon niks met shetlanders, en al helemaal niet met de 'baby's' onder de shetlanders.

het enige wat ik nu kan doen is de operatie afwachten (eind januari) en dan nog even wachten tot hij wat gekalmeerd is (en ik weet zo zeker dat dat gaat gebeuren!) en dan kan hij bij zijn grote vriendin in het land. (Mijn pony)