Caroline schreef op donderdag, 6 januari 2005, 19:55:
>>
> Hoi Marianne, het gaat dus niet goed. Zijn ze er al achter wat
> er nu precies aan de hand is? Veel sterkte! Gr Caroline
Nee... helaas.... nadat ik de laatste twee dagen een opmerkelijke verbetering zag, kreeg ze in de afgelopen nacht een gigantische terugval. Om één uur in de nacht hoorde ik veel lawaai op stal : ze liep als een dolleman rond te draaien, haar hele snuit was drijfnat van de tranen die uit haar ogen stroomden en ze zag totaal niks meer.. ze had kennelijk verschrikkelijke pijn, zoals ik dat eerder alleen nog maar gezien heb bij paarden die een fatale koliek hebben. Opnieuw torenhoge koorts.
We konden niets anders doen dan haar totaal platspuiten met pijnstillers
en ik heb tot bijna drie uur vannacht bij haar in stal gezeten om haar te troosten en te kalmeren. Op een bepaald moment werd ze toch rustig en is ze gaan liggen slapen. Vanmorgen vroeg weer de
DA erbij en hebben we moeten besluiten haar naar Utrecht te brengen. Het lijkt op uveitis (maanblindheid, acuut) en er is in beide ogen schade aan de lenzen geconstateerd. In de ogen zelf zit heel veel vocht tussen het hoornvlies en er ligt ontstekingsprodukt op de bodem van de voorste oogkamers. De hoge koorts die zij had past niet in het ziektebeeld en daarom wordt nu verder onderzoek gedaan ( bloed, parasieten etc.) en wordt ze nu de komende dagen om de twee uur ingedruppeld ( dag en nacht) om verdere oogschade te proberen te voorkomen.
Ik ben er behoorlijk stuk van want door het moeilijke begin wat Pauli en ik samen doorgemaakt hebben, is zij na al die jaren mijn tweelingziel geworden, een paard dat niemand behalve mij vertrouwd. Ik voel nu hoezeer ze deel van mij is, die mooie grote trotse bonte, en het voelt alsof ik haar - ondanks de afstand die ons nu scheidt - van verre aan me voel trekken. Maar och.. mijn verdrietje is niet zo van belang, ik hoop alleen maar heel erg dat het morgen beter gaat.. en dat ze een rustige nacht heeft en vriendelijke mensen om haar heen die deze eenkennige ziel wat zullen helpen.
Marianne