Eva Saegerman schreef op maandag 28 juli 2008, 23:42:


Ja, nu kan ik het niet laten, maar die middenweg, daar staat Parelli dan naar je te zwaaien, als 'extreme middle of the roadist'
Het is hier niet anders dan waarom doet het paard dit of kan hij dat niet, en wat kunnen we doen om hem te helpen, niet 'sla er harder op tot ie het doet'.

Nu moet ik wel zeggen, ik zou misschien wel liever het paard zijn van een beginnend klikkeraar dan van een beginnend parelli-er. Maar nog liever was ik het paard van een gevorderd (voorbij level 3) parelli-er.

Piet schreef op dinsdag 29 juli 2008, 8:55:


Mooi geschreven Piet.

Wat ik mij wel afvraag nu. Je gaat als clickeraar het dier dat je wil trainen eerst bestuderen, om te leren wat het motiveert oa. Bijna alle dieren (denk ik) zijn te motiveren door zaken die levensnoodzakelijk zijn, zoals voedsel of water. De meeste dieren zijn hoegenaamd niet te motiveren door druk, integendeel, ze gaan er meestal tegenin (zie kat aan de leiband). Enkele gedomesticeede dieren zijn wel door druk te motiveren. Ook het gevoel een veilige sterke leider te hebben kan een (levens)belangrijke motivator zijn. Is het dan zo gek die dingen, naast voer, ook te gebruiken? Vermits ze werken?
Maar ik bedoel dus niet angst en intimidatie van het paard, laat dat duidelijk zijn.

Cindy Helms schreef op dinsdag 29 juli 2008, 12:26:


Hmm, ik merk dat mijn Huppel (straks jaarling) ook helemaal OK is met allerlei dingen of handen die boven haar hoofd zwieren. Ik wijt dat aan het feit dat ik met haar van baby af veel soorten friendly game gedaan heb, toen ik met haar moeder bezig was meestal.

Piet schreef op dinsdag 29 juli 2008, 12:31:


en dat is helemaal niet zo moeilijk. Ik had Cesar vroeger geleerd wat de stemhulpen waren, gebruikte die ook in het zadel op wandeling. Hij galoppeerde erg graag (speedaholic), dus de 'gaa' van galop was nog niet uitgesproken of hij was al als een pijl uit een boog vertrokken. Tot hij ook al aansprong als ik gewoon hoestte... ik heb dat stemgebruik toen toch maar ietsie afgebouwd.

Maar heeft niks met klikkeren te maken, is enkel een leuke herinnering die opkwam.

Peter Donck schreef op dinsdag 29 juli 2008, 13:31:


Er zijn hier allerlei rassen, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik niet te veel verstand heb van conformatie ed. Ben niet tussen de paarden opgegroeid, of ik zie niet goed... Wel al twee leuke mustangs gezien, leuk omdat beide eigenaars elkaar niet kenden en de paarden ook niet uit een zelfde regio gevangen waren, en ze er helemaal identiek uitzagen. Bay-roan, met een groot hoofd en smalle borst zoals ik herken van de berberpaarden. Verschillende soorten vlekkebeesten ook gezien.
En de quarters hier zouden er beter uitzien als ze op blote voeten stonden, vindt met mij ook een meerderheid van de Parellistudenten. Raar, dat ze daar maar niet doorgeraken, terwijl zoveel van hun studenten wel bloothoefs gaan. Er zijn hier vijf beroeps bekappers van verschillend allooi, tenminste, waar ik van weet, en dat op vijftig man.

Maria Delavega schreef op dinsdag 29 juli 2008, 13:43:


Nee, dat ben ik niet, ik geef geen les! Klinkt goed nochtans. Ben je zeker van de naam? Want ik ken in Oostvlaanderen wel een aantal meisjes die clickerparelli-en en met meer dan een paard.

Groetjes,

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 29 juli 2008, 23:50:


Dat is inderdaad het moeilijke voor mensen die uit zichzelf (plus jarenlange ervaring) goed zijn met paarden. De meesten kunnen het niet overbrengen, vinden het zelf zo logisch dat ze het probleem niet echt zien, en niet snappen waarom de leerling het niet snapt. Daar zit voor mij de grote kracht van Parelli, dat ook de blondjes zoals ik het kunnen leren omdat het zoveel mogelijk (nog niet genoeg, maar wordt steeds beter) hapklaar wordt uitgelegd.

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 30 juli 2008, 2:06:


een staaltje positieve bekrachtiging vanuit de Vs

Nee, ook ik leer mensen te communiceren via lichaamstaal , bv als extra hulpmiddel om een paard duidelijker te maken wat je bedoelt, wanneer je paard zoekt naar het juiste antwoord. Zo is ook targetting een onderdeel omdat het in bepaalde situaties handig te gebruiken is. Zo lukte het gisteren een mevrouw, Yvonne, om in 20 minuten haar paard zijwaarts naar haar toe te laten komen. Misschien leest ze mee, ze mag me verbeteren als ik hier zit te liegen.....
Zet je paard op voor succes.... natuurlijk!
Het heeft weinig praktische zin met je lichaam onbewust achteruit te vragen, terwijl je vooruit wilt. Maar een sterke leider vind ik altijd een moeilijk punt, dat is meer een paard-paard iets met alle dierlijke uitingen die erbij horen.
Ik geloof in vertrouwen, hoe meer vertrouwen je paard heeft dat het van jou niks negatiefs te verwachten heeft, hoe meer je bereikt.
(vandaar ook dat poisoned cue's het leren remmen)

Een kat kun je best leren aan een leiband te lopen, zodat hij wijkt voor druk.
Ook een paard moet dat geleerd worden. Hij wijkt in de natuur omdat hij bang is voor een ander paard, maar duw een ongeleerd paard opzij en hij duwt terug. Ik denk dat wanneer een mens druk gebruikt, dat het met de angst voor het dominante paard te maken heeft. Natuurlijk is dat maar zo totdat hij weet dat het cue's zijn, dat die druk iets betekent.
Daarom heb ik daar altijd een vraag bij, hoe leer je dat aan? Ik begrijp heel goed waarom je schrijft dat je als paard in het begin liever een clickerpaard bent, je mag nog eens uitleggen waarom dat later verandert

Piet
Krom past niet op recht

stumperd schreef op dinsdag 29 juli 2008, 14:53:


nee Conny, ik kende het nog niet
en voel er ook niet veel voor om knutselhobbyfilmpjesuittraditionelepaardenstallerijen
minutenlang te zitten bekijken
daarvoor is mijn interesseboogje héél kort gespannen,
een flits van een flue appaloosalikestolookalike is daarbij géén kers op een taart
maar bedankt toch wel voor het attenderen
maar over vachtverschillen en wijzigen bestaan er véél méér en véél betere fotos
sorry

Eva Saegerman schreef op dinsdag 29 juli 2008, 15:11:


zolang het op een voetstuk staat
boeit het me niet, het averteert alleen,
maar heb ik dan géén gelijk aan het eind van die 5m lange lijn ?
jawel !, als je paard verder wil van de fontein dan kan/mag het niet
en volgt druk om het van die neiging te weerhouden
punt

Moniek schreef op dinsdag 29 juli 2008, 23:40:


hihi ik heb ook 7 jaar karate gedaan ... er is nog hoop
Karate en paarden is geheel iets anders hoor, maar die houding, geen angst tonen ... tja ik zie er wel iets in

Peter Donck schreef op woensdag 30 juli 2008, 8:28:


Wie zegt dat?
IK laat het WEL toe om verderweg te stappen
Als het paard dat even nodig vindt om het vanop een afstand te bekijken wat daar is, dan is dat ok! Dan laat ik haar even doen, ik volg haar met het touw maar laat niet toe dat ze beslist dat er niet getraind wordt en ze een andere weg wilt nemen. Desnoods gaan we der eerst voorbij in grote boog, zo ver weg als ze durft en gaan we der spiraalgewijs toch naar toe, waarbij hoe dichter we komen hoe dapperder ze wordt en ik haar daarvoor beloon, ja, met een wortelschijfje. Waarom ook niet? Als je 10 schijfjes mee hebt o wandeling is het ok, en das geen ganse zak he, das exact 1 wortel. De grootste motivator voor haar is dan de wortel, en dat is ok. Een paard doet iets omdat het iets opbrengt, hetzij voer, hetzij veiligheid, hetzij nieuwsgierigheid dat leert, enz. Daarom zeg ik ook dat een paard niet zo altruistisch is als in de sprookjes en actie onderneemt omdat baasje dat graag wilt en alleen daarvoor. Nope. Paard kan wel iets doen om dat baasje dat wilt, maar dan wel omdat baasje tevredenheid uit, of de leiding verder neemt, of het daar veilig is, etc, daarom voelt het paard zich goed om deze oef uit te voeren en dat goed voelen is dé motivator dan voor het paard.

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 30 juli 2008, 1:58:


Ik niet. Ik haal een be-parellied paard overal uit, met hun geknepen uitdrukking en (bekrachtigde dus aangeleerde!) neiging naar hun ultieme beloning van rust, niets doen en stil staan wachten tot ze weer eens iets moeten.

Hoi Nathalie, verder buitengewoon leuk om alles te lezen wat je te vertellen hebt over je parelliponykamp daar in de states.

De titel van deze draad echter impliceert een niet-begrijpen van zowel clicker als wijken voor druk. Het is haast nog hardnekkiger als de door de PNforumjaren heen zo stug volgehouden dominantienonsens.
Clicker is (OC - operant conditioneren - de naam zegt het al) een operant, een gedragscomponent die een ander gedrag bekrachtigt.
Wijken voor druk behoort als gedrag een aangeleerd concept te zijn, dus niet flexibel in toepassing maar zichzelf altijd gelijk. Een constante.
Het zijn dus volkomen andersoortige zaken, met andere inhoudelijke functies welke vergeljken als tegenstelling zinloos doen zijn.

Ergo: zowel ieder klikpaard als ieder parellipaard zullen wijken voor druk moeten leren. Nmm is wijken voor druk leren d.m.v. r+ de best mogelijke manier.

e m kraak schreef op woensdag 30 juli 2008, 11:54:


Ik geloof verdomd dat ik dit de hele tijd wilde zeggen en misschien zelfs wel gezegd heb Laat ik't nou eens onthouden....Concept en wijken voor druk met R+
Piet
Krom past niet op recht