Even inspringend op het verhaal van Isa.
Ik denk namelijk dat zij de vinger net op het juiste punt weet te leggen en dat het belangrijkste is wat het paard aangeeft met het lopen.
Net zoals bij andere hoef/beenproblemen is het in mijn optiek niet mogelijk om een eenduidige behandelmethode toe te passen en is maatwerk het enige wat dus wel werkt voor al onze paarden.
Zelf ook een chronisch bevangen paard, 3 jaar geleden gekocht in Engeland en achteraf had ze toen al problemen met de bevangenheid en nog veel meer problemen btw.
De eerste 2 jaar hebben we niets gemerkt van haar bevangenheid en zijn we bezig geweest om deze dame geestelijk en lichamenlijk weer gezond te krijgen, geestelijk was de meeste schade bij haar.
We hebben alles uit de kast gehaalt om haar te helpen, reguliere geneeskunde, homeopathie, bach, reiki ect ect.
We hebben fases met deze merrie meegemaakt waar ik nog steeds een beetje bang van wordt, van heel lief en aanhankelijk naar een een paard met veel argessie die alles kapotmaakte wat maar te slopen viel, ook zichzelf, dan weer een heel teruggetrokken paard die geen contact wilde terwijl ze maar bleef roepen voor help.
Na 2 jaar kregen we gelukkig een stabiele merrie, die een vechtlust heeft die wij geen van alle achter haar gezocht hadden.

Tja en toen ging het ineens weer helemaal mis.
Zwaar hoefbevangen waarop mijn vriend gelijk de ijzers heeft verwijdert en haar verzenenen heeft ingekort zodat ze minder druk op de zool werd uitgeoefent alleen bleek dit voor deze merrie niet de oplossing.
De stress die zij kreeg van de pijn was voldoende om haar weer in haar oude ritme te krijgen, stemmingswisselingen van doods naar agressief.
De pijnstillers die ze kreeg moesten in zo'n hoge dosis dat ik dit te gevaarlijk vond voor haar lichaam die hierdoor ook nog eens een aantal klappers te verdragen kreeg.
X-ray laten maken van haar hoefbeen, kanteling van 5 mm, gezonken en hoederandjes, gelukkig geen ontstekingen maar wel een chronische bevangen paard.
Na overleg hebben we toch weer besloten om te kijken of we haar pijnvrij konde krijgen want dat is in mijn optiek het belangrijkste.
Voor op equilibrium ijzers gezet met een zooltje tussen het ijzer (open onder de zool).
Zonder ijzers at de merrie haar pijnstillers zonder enige problemen maar na 2 dagen met ijzers weigerde ze haar pijnstillers en liep ze na 2 weken als een jong paard wat niets mankeerde.
Daarnaast zijn we begonnnen met het reigingen van haar lichaam en haar spijsverteringssysteem weer optimaal te maken.
Het gaat nu zo goed dat de DA het zelf niet wil geloven, afgelopen weekend heeft ze haar eerste rit in het bos weer gemaakt met haar verzorger, plannen om haar in te spannen zijn er ook.
En het mooiste van alles is dat ze heel erg content lijkt te zijn met het veulentje wat ze bij zich draagt.

Nu heb ik persoonlijk het liefst al mijn paarden gewoon lekker ijzerloos maar ik pas ervoor om een paard te laten lijden van de pijn.
Nu had ik dus 2 keuzes:
1 was geen ijzer en een paard met pijn dus laten afmaken.
2 ijzers, geen pijn, gelukkig paard wat waarschijnlijk nog heel wat jaren bij ons gaat doorbrengen.
Een andere optie was er niet in mijn optiek, paard met pijn wil ik niet, paard aan de pijnstillers wil ik ook niet.

De X-rays
[IMG]http://i20.photobucket.com/albums/b228/zahlina/Cas_Sholanda0001.jpg[/IMG]
[IMG]http://i20.photobucket.com/albums/b228/zahlina/Cas_Sholanda0002.jpg[/IMG]

En waar de dame nu gelukkig weer goed mee loopt.
[IMG]http://i20.photobucket.com/albums/b228/zahlina/IMG_0661.jpg[/IMG]
[IMG]http://i20.photobucket.com/albums/b228/zahlina/IMG_0655.jpg[/IMG]
[IMG]http://i20.photobucket.com/albums/b228/zahlina/IMG_0660.jpg[/IMG]

Mmm links weken niet.
X-Ray

Isapaardje schreef op dinsdag 22 juli 2008, 10:18:



je kon vroeger al niet lezen en je kunt het nu nog steeds niet.
Ik heb helemaal geen zin in deze stemmingmakerij.
Mijn antwoord was aan Christel. (hoge hiel , korte teen) Als jij dat , zoals je op Bokt met je vriendinnetjes gewend bent, negatief wilt beoordelen, ga dan vooral je gang.
Maar ik dacht eigenlijk dat jij schreef over een darminfectie en over een braam aan het hoefbeen.
En als ik het heb over een darminfectie die BIJVOORBEELD door voer kan ontstaan, dan zeg ik niet dat je pony bv last zou kunnen hebben van gestresst gras op je postzegelweitje en zelfs niet door wat ze er nog bij krijgt.
Als ik het heb over het gewicht van een pony, dan zeg ik NIET dat jouw pony te vet is.
En ja, we weten allemaal dat hoefzweren ontstaan in gezonde hoeven toch? Daar hebben bevangenheid en de reacties daarop helemaal niks mee te maken.... yeah, right.
Ik zou nog eens goed naar je eigen foto's kijken, misschien wordt je dan eindelijk duidelijk wat er aan veranderd moet worden om niet jaar in jaar uit met bevangenheid geconfronteerd te worden.
Voor de rest verwijs ik je naar de reacties die er inmiddels al geweest zijn.

Piet
hoof issues are man made; not genetic

Realist schreef op dinsdag 22 juli 2008, 12:45:


Hi,

Kun je vertellen waarneer je paard pijn had?
Had die bv ook pijn als ze in de bak stond , of in de wei , of op stal.
Welke bodem gaf aanleiding tot meer pijn?

Wat was de reden om te kiezen voor ijzers?Waarom bv geen plakijzers van rubber , of hoefschoenen zodat je meer hoefmechanisme had gehouden.
Of was het juist het hoefmechanisme wat de hevige pijn veroorzaakte?

Gr Esther

van lennep schreef op dinsdag 22 juli 2008, 13:07:

Hi Esther

Vind het best wel lastig om jouw vraag zo goed mogelijk te beantwoorden omdat ik niet de gave heb om met mijn paarden te praten en dus ook niet exact kan beschrijven wat Shanon voelt, heeft gevoelt.
Maar even zoals ik haar ziekte beeld kan omschrijven.
Het is begonnen met pijn in haar zool, modder deed pijn, harde ondergrong deed pijn, daarna is ze door het ontlasten meer pijntjes gaan krijgen in haar hoeven en lijf.
Bij de eerste symtonen is ze gelijk in het stromende bronwater gezet om de doorbloeding te verbeteren en de pijn te verlichten en waarschijnlijk hebben we hier ook een onsteking mee verkomen.

plakijzer vind ik geen optie daar dan de hele hoefwand wordt gebruikt terwijl met het ijzer + nagels juist in het achterste gedeelte van de hoef beweging blijft zitten.
Hoefschoen was een optie maar niet haalbaar omdat Shanon deze 24/7 moet dragen om pijnvrij te zijn.
En ik moet er eigenlijk niet aandenken wat dit voor gevolgen heeft voor de hoef en het daarbij behorende been.
Het ijzer wat ze nu draagt is natuurlijk niet optimaal voor het hoefmechanisme maar het wordt nu meer bewogen dan bij een paard wat alleen maar stil staat van de pijn.

Om dit moment is het doel om meer hoef te kweken bij haar zodat ze straks misschien wel weer ijzerloos en pijnvrij kan lopen maar druk op de zool is een NO NO voor Shanon.
Ik baal best wel van de toestand waarin Shanon nu verkeert maar aan de andere kant geeft zij mij nu weer te kennen dat ze lichamelijk en geestelijk goed opweg is en eerlijk gezegt vind ik dat 100 maal belangrijker dan dat ik haar perse ijzerloos zil hebben

Realist schreef op dinsdag 22 juli 2008, 13:28:


Ik bedoelde ook meer of je kon zien aan haar manier van lopen , op welke ondergrond ze het meeste pijn had.


Kan ik wel wat bij voorstellen,maar hoe liep ze in de wei , of in de bak?


Wat ik mij afvraag , lukt het uberhaupt nog wel om in een bevangen voet , die volgens mij altijd een verbrede witte lijn heeft , nagels in de witte lijn te slaan zodat de boel ook nog vast blijft zitten.
Met wat ik geleerd heb , maar dat kan te weinig zijn , is dat juist de witte lijn het grootste probleem is bij een bevangen hoef.
Die moet weer genezen , zodat het hoefbeen weer vast komt te zitten.
Waarom dan kiezen voor nagels die die al kapotte witte lijn nog zwaarder beschadigt?
Volgens mij is dan een plakijzer op de hoefwand minder belastend voor de witte lijn.[behalve dat het dan moeilijk word om de hoefwand kort te houden]
De pijn zat in de zool schreef je.Die vrij houden van de ondergrond lijkt een snelle en goede manier om het paard pijnvrij te houden.
Maar de manier waarop lijkt mij symptoombestrijding , met ijzer bedoel ik.
Je verlicht wel de pijn , maar geeft de voet minder snel de kans om te herstellen.
Tja , waar kies je voor...Jij dus duidelijk voor symptoombestrijding/pijnbestrijding.
[hele discussies over gehad gisteren , en in dit topic is ook niet iedereen het met elkaar eens..Ik snap de beredenering van HN in deze erg goed , maar loop dan wel tegen de pijnproblemen op.]


Er was dus geen enlke ondergrond waar ze minder gevoelig op was?
Was er geen goede ondergrond te creeeren?


Kun je uitleggen wat je hiermee bedoelt?
Wat is er slecht aan hoefschoenen voor voeten en benen?


Teer punt...maar voor velen hier een gepasseerd punt;geen ijzer!

Altijd al?


Is jouw keus en je goed recht.
Kan me voorstellen dat je ervan baalt.Je bent al aardig lang bezig met haar , en dan nu weer dit.

Gr Esther

van lennep schreef op dinsdag 22 juli 2008, 14:50:


Voor haar was er geen verschil tussen de verschillende ondergrond in het lopen en de pijn.
In alle gevallen liep ze beroert en bleef ze het liefst gewoon stil staan.
Echt geen verschil gemerkt tussen zand, weiland en verharding.

De x-ray die we hebben laten maken van Shanons voet gaven aan dat zij al veel langer rondloopt met de kanteling van het hoefbeen.
Aan haar witte lijn was geen bevangheid te zien, de schade zichbaar op de foto's is al iets waar ze mee rondliep toen wij haar kochten.
Nagel was ook geen probleem.
Alles wat niet door de witte lijn heen gaat is minder belastend maar dat neemt niet weg dat met het vastlijmen je de hele hoef moet gebruiken wat weer niet bevordelijk is voor het hoefmechanisme.
Ik bestijd op deze manier niet alleen de symtomen als je bedankt hoe we met Shanon bezig zijn alleen kiezen wij voor een andere methode dan die op deze site wordt beschreven omdat Shanon daar niet pijnvrij mee rond kan lopen.
Nee wij hebben voor haar niet eenondergrond kunnen vinden waar ze beter op liep. Alleen in het stromende bronwater werden de pijn klachten minder maar om een paard nu permenent in het stromende water te zetten is ook niet helemaal de oplossing.
Modder liep ze niet goed op, grasland ook niet, verharding ook niet, los zacht zand ook niet.
Voor mij is een hoefschoen net zo iets als een voetbal schoen, je draagt deze als je gaat voetballen maar ze zijn niet goed op 24/7 op te lopen.
Met een hoofdschoen sluit je de gehele hoef op waardoor er verstikking kan onstaan, schuurplekken ect ect.
Hoefschoen straks als ze goed loopt op een bepaalde ondergrond en dan voor het rijden vind ik wel weer een optie maar zo ver zijn we nu nog niet.
Je hebt helemaal gelijk maar ik heb een keuze gemaakt waarbij het paard centraal staat en niet een theori.
Voor mij is het van belang dat Shanon pijnvrij en gelukkig door het leven kan, kan dit niet dan vind ik dat ik het aan haar verplicht ben om haar uit haar lijden te verlossen.
Het is in dit geval kiezen tussen een aantal niet zo leuke opties.

Achteraf gezien is dit bij haar altijd een probleem geweest.
Toen ze kwam stond ze rondom op ijzers, bij ons is ze er eigenlijk gelijk afgehaalt en dat ging altijd redelijk tot goed maar niette vergelijken met hoe ze nu met een zooltje er tussen loopt.

We geven het absoluut niet op, ik heb al heel veel geleert van Shanon en hoop dat ze nog een aantal wijze lessen heeft voor mij.
Tis een kei van een merrie!!!!!

Caatje schreef op dinsdag 22 juli 2008, 10:27:

Nee dat kan ook niet. Een krap jaar geleden zagen de hoeven er zo uit:


Deze foto laat enorm veel afwijkingen zien en is dus verre van een gezonde voet. Ik ben dan ook heel blij dat de hoeven zijn zoals ze nu zijn.
En vooral dat ze er prima op loopt. Voor de kar loopt ze op hoefschoenen, aan de hand op blote voeten.

Hieronder nog even een foto van hoe haar hoef er vorig jaar april direct na de "rigoureuze" bekapping uitzag ... een keurig voetje, hoewel er van mij meer van de teen af had gemogen, maar dat kon niet vanwege het "kantelpunt" van de hoef. Maar op zich een mooi voetje met lage hielen.


Helaas kon ze daar dus totaal niet op lopen, anders had ik het zo zeker gehouden.

Maar ik wil wel even opmerken dat het mij hier helemaal niet gaat om de beoordeling van de hoeven van Isabella. Ze doet het prima en ik ben tevreden met hoe het gaat. Verder laat ik de behandeling graag over aan mijn huidige bekapper (zelf pleeg ik alleen het nodige onderhoud).

Isapaardje schreef op dinsdag 22 juli 2008, 20:15:

Ik heb jou en Unartica ook duidelijk door elkaar gehaald, ging op in het verhaal van een hoefbevangen poney, randjes hoefwand laten staan of niet, en toen was er iets bij van hoge hielen en zag ik foto's............enfin, doet er ook niet toe, de hoeven van jouw shetter zien er stukken beter uit dan vorig jaar! Jammer dat ze met die mooie lage hiel het niet lekker deed. Maar zoalng als zij blij is op haar hoeven, da's wat geldt!
Caatje

My best whisper is a thought

Hallo!

Gisteren is Wim de Leeuw geweest. Hij vertelde dat er in dit geval geen sprake kan zijn van hoefbevangenheid door gras ofzo (hij weet dat ik daar heel voorzichtig mee ben), maar dat het een mechanische hoefbevangenheid is. Vorig jaar is deze pony wel hoefbevangen geweest, en waarschijnlijk zijn de keren dat hij slecht liep dit jaar te wijten aan een afgescheurde witte lijn na flinke belasting (uit zijn dak gaan in de wei), een te lange toon dus of doordat hij met zijn dunne hoefzolen op een steentje heeft gestapt. Na het bekijken van de foto's leek het hem toch het beste om de hoefwand niet dragend te maken. om zo toch zoolbelasting te creeren en hopelijk een dikkere zool te krijgen. Deze heeft hij dan ook overal 'rond' weggeraspt en de kwartieren korter gemaakt. De hielen waren al laag genoeg en heeft hij zo gelaten. Omdat wij aangeven dat onze pony bij een hele korte hoefwand moeilijk loopt, heeft hij ook met klei en een speciaal soort gipsverband een soort van schoentjes gemaakt. Dit verdeeld de druk beter. Het leek best goed te helpen, alleen op heel harde ondergrond liep hij niet helemaal goed. Maar of dat door pijn kwam of door die 'rare' schoentjes weet ik niet zeker.

's avonds heb ik de 'schoentjes' er weer afgehaald (die mochten maximaal tot de avond blijven zitten). Vandaag liep hij niet helemaal goed over het harde, maar het viel ontzettend mee. Hij liep wat stram, maar niet stokkreupel zoals ik eigenlijk verwachtte. Vooralsnog ziet het er dus erg positief uit en zal onze pony als alles mee zit na ongeveer drie maanden weer beter lopen.

Hij vond de kanteling erg meevallen. Hij vond de pony ook niet te dik, of erop lijken dat hij insulineresistent zou zijn. Hij vond zijn hoefjes in ieder geval keihard, gezien deze pony heel veel over de klinkers heen loopt.
Mijn andere 2 paardjes heeft hij ook nagekeken. Hij was ontzettend te spreken over hoe we het hier hadden aangepakt, en dat ik met 1 x in de maand (in de zomertijd) met 2 raspslagen mijn paarden kan bijhouden vanwege het beklinkerde pad vond hij ideaal. Zoiets wilde hij ook wel gaan maken haha. Ze zagen er ook goed uit, hoefde niks aan gedaan te worden.

Ik heb verder nog ontgiftingklei gekregen zodat ik de pony af en toe kan ontgiften. En op zijn advies wil ik graag een kruidenstrook aan gaan leggen naast/in de wei zodat de paarden naast gras ook wat anders naar behoefte kunnen eten. Dat vond hij nog ontbreken.

Al met al ben ik erg blij dat Wim weer is geweest en ik vind het fijn om toch de bevestiging te krijgen dat we het goed aanpakken hier. Zodra het nodig is maken we weer een afspraak maar in principe kan ik nu, na wat extra uitleg goed zelf met de pony aan de slag.

Groetjes Jolanda

Unartica schreef op donderdag 24 juli 2008, 18:38:


Hate to say i told you so ...
Zo zie je, ook sommige veeartsen weten waarover ze praten
Ik ga hem eens vragen naar die kleiverband schoenen
Piet

hoof issues are man made; not genetic

Piet schreef op donderdag 24 juli 2008, 20:04:


Ja, daar wil ik ook wel meer over weten, die kleischoenen, handig om zelf te maken als het nodig is. Ingrid

vagebond schreef op donderdag 24 juli 2008, 20:07:


Ter aanvulling:
Ik heb Wim net gesproken en wat info gevraagd over de klei "schoenen"
Het is een experimenteel iets om een paard zoveel mogelijk verlichting te geven.
Het werkt met styrofoam, een speciale klei (even kwijt welke) en verband wat onder te hoef getaped wordt.
Hij zoekt natuurlijk net als wij naar een zo pijnloos mogelijke genezing zonder daarbij het paard achter de kar te spannen door, zoals bv. ijzers doen, de hoefwanden en daardoor de laminae te belasten, schokabsorbtie te verhinderen en doorbloeding verder te vernietigen.
Eigenlijk is het in navolging van Pete Ramey die nu werkt met een soort plooibaar en zacht gips, met een hoge slijtvastheid.
ik heb hem gewezen op de site van KC LaPierre, die werkt met speciale pads van het zogenoemde 'traagschuim' in een speciale samenstelling en waar ik me hier in Nederland de T... naar gezocht heb, maar wat niet te krijgen is helaas.

Zijn manier om een bevangenheid te genezen is dezelfde als wat ik hier eerder over schreef. Heel vaak zijn het 'mechanische' bevangenheden ontstaan door een jarenlange slechte verbinding tussen hoefbeen en hoefwand, door een te lange teen of flares in de teen.
Wanneer daar niet rigoureus aan gewerkt wordt, kan het weer een poosje goed gaan, maar het "bevangenheidsgevoelig" paard is daarmee- ontzettend onnodig- wel geschapen.

Het kromme van de flare in de hoefwand past nu eenmaal niet op het rechte van het hoefbeen.....

Piet

Iets kroms past niet op iets rechts