amar schreef op maandag 28 april 2008, 1:34:


2x heeft hij daar

DAT komt nu pas aan de orde ??????????? Dus de oorzaak van het probleem was gekend ? Is hier op getraind geweest of wachtte de eigenares mar telkens keer dat het paard daar zou weglopen !! Ik hoor zo dikwijls ; ja daar wil hij niet voorbij en pas op daar hé want daar schrikt hij altijd !En dan rijd ik "daae" voorbij en er geberut just niks !! nog is terug , nog is proberen nog altijd niks ,ne kee in e galoppeke nog altijd niks . Heb in héél mijn leven just éne keer een paard "door de rooie "zien gaan en dat was toen een motorcrosser viel en de motor tot tegen zijn borst schoof !Al de andere keren ging het van schirkken en kijken naar effe ronddraaien en kijken .Héél héél dikwijls keren de paarden hun kont bij de eigenaar en lopen gewoon naar huis toe (zoals hier dus ook !!) en héél dikwijls is het gewoon . Daddaaaa, loopt zelf, ik zen terug naar huis ,véél plezanter daar !!'T heeft inderdaad te maken met leiding nemen ,ben ik volkomen met je akkoord !!

Kynshiri schreef op maandag 28 april 2008, 9:22:


Ik ben er mij

Gene paniek dan !!!

Ik ben nog jong, maar toen ik regelmatig met mijn pony ging wandelen (14 tot 18 jaar) was ik soms toch wat roekeloos denk ik. Gevaar kende ik echt niet. Twee keer zijn andere personen met hem gaan wandelen en beide waren blij dat ze terug thuis waren. In het midden van een drukke baan ging hij dan plots steigeren of hij rende weg. Ik kende hem en wist wat ik moest doen om hem terug rustig te krijgen en dat was vooral zelf rustig blijven. Als hij bij mij mij steigerde of op een loop ging, lachte ik dat gewoon weg, ik vond dat zelfs een beetje plezant. Voor de rest is hij eigenlijk heel braaf, 100% verkeersmak, alleen is hij een beetje een heethoofd.
Onlangs zei iemand me nog dat ik vroeger met Blackske heb afgezien, maar eigenlijk denk ik dat hij meer met mij heeft afgezien (zwaar bit en een rekker). Soms reed ik met hem zonder zadel en met halster en halstertouw, hij was dan veel rustiger. Nu kan ik dit allemaal beter plaatsen, toen legde ik de link nog niet.
Toch heb ik me met hem heel goed geamuseerd en nu hebben we nog steeds een goede band met elkaar.
Voor de duidelijkheid, nu ben ik nog steeds geen bangerik hoor. Ik denk gewoon verder na. Waarschijnlijk ook door nog niet zo lang geleden enkele keren in het ziekenhuis te belanden door jonge paarden te trainen hoe de eigenaar het wou (heel traditioneel, heel veel krachtvoer en amper weidegang, als ze geluk hadden enkele dagen per jaar). Het voordeel is dat vanaf dan mijn ogen echt geopend zijn, mijn paarden stonden al 24/24 buiten en ik had al meer de neiging om paarnatuurlijker met mijn eigen paarden om te gaan maar dit heeft de grote doorslag gegeven om me er nog meer in te verdiepen.
Groetjes

Ik had ook een pelham voor Black, maar toen hij achter dat paard ging waar de ruiter was afgevallen hielp dat bit niets meer hoor. Enkel gescheurde mondhoeken als gevolg. Ik ben er echt van overtuigd dat zelfs het zwaarste bit een paard niet stopt wanneer hij niet wil.
Groetjes