eddy DRUPPEL schreef op maandag 28 april 2008, 0:08:


Het eerst lopen heeft niet de reden dat het anders niet lukt of wat dan ook want wij wisselen af. Mijn paardje loopt graag eerst en soms is het mooi om zien als hij ineens bslist dat hij graag eerst wil en daar geven wij soms wel en soms niet aan toe. Wat wel misschien mogelijk is, is dat er op die manier aan zijn neiging tot leiding geven wordt toegegeven terwijl wij van geen kwaad bewust zijn. En ik vind het helemaal niet raar dat nog geen enkel paard bij jou is weggelopen. Ik ken je niet maar weet ondertussen je niveau op gebied van paarden dus logisch dat het bij jou minder kans heeft om te gebeuren. Daarbij en daar heb ik al op een ander "reageren" over geschreven,er zijn paarden die nooit de leiding van een kudde zullen hebben want ze mankeren het natuurtalent, anderen zijn altijd leider. Jij zal heel zeker zonder er iets te moeten voor doen als leider geaccepteerd worden door paarden anders zou je zover niet komen.Ik had dat vele jaren geleden op school maar daar werd dat niet gewaardeerd(grapje) dus hebben we mensen nodig om te leren waar en hoe we dat bij paarden zoveel mogelijk kunnen verbeteren. En Eddy dat paard was door de rooie geloof me en ik ben overtuigd dat het te maken heeft met leiding nemen en beslissen terwijl hij in nood afhankelijk van de leiding van zijn ruiter zou moeten zijn. Trouwens het was niet de eerste keer dat de ruiter daar kwam met het paard. 2x heeft hij daar al willen wegrennen maar ze kreeg hem telkens na enkele honderd meter gestopt. Teruggegaan en uiteindelijk gepasseerd.
Reactie altijd welkom, hoe meer info hoe liever.
grtjes Myr

Piet schreef op maandag 28 april 2008, 0:44:


proest proest!!!! misschien beter een broek vastplakken met secondelijm aan mijn zadel. Valt niet zo op, zit goe vast en optoming??? Laat maar wandelen, kan ik nog een truitje breien op het zadel. Stoppen ze allemaal als ik de turnhoutse baan oversteek en zeggen ze kijk ons bomma.haha

Piet schreef op maandag 28 april 2008, 0:46:

oh k'zou het zo denken, gij zat al in een schommelpaard toen ik het daglicht zag!

Nils Vellinga schreef op zondag 27 april 2008, 21:33:


toch ook weer niet per se denk ik... toen Darwin op hol sloeg, was ik bv niet in paniek. Ik dacht eerder iets in de aard van: 'ow gatver nu heb ik een probleempje, want ik kan hem hier nergens laten draaien' Gelukkig kon ik het oplossen door even snel na te denken, maar als je vanalles probeert en nx werkt om je paard terug bij zn zinnen te krijgen, vind ik het niet abnormaal dat veel ruiters in paniek raken (of op zn minst schrik krijgen). Tis ook echt een ontzettend angstaanjagend gevoel om op een loeihard galoperend paard te zitten dat niet eens meer beseft dat jij er nog op zit. Tel daarbij nog een naderende drukke weg ofzo en de paniek is compleet!

sja en bit of geen bit? ik had (in een ver en grijs verleden) een pelham voor Darwin voor op wandeling omdat hij dus zo schikkerig was, ik als 16jarige niet beter wist en ook geen zin had om onder een auto te plakken met mijn paard. Ik ben er mij intussen volledig van bewust wat zo'n bit doet, maar 1 ding moet ik het nageven: als ik eraan kwam, ging Darwin vollebak op de rem; zelfs als hij in paniek was. MAAR... wil je zo moeten rijden natuurlijk? Ik heb voor schiktraining ipv de pelham gekozen en dat heeft toch ook al veel geholpen

amar schreef op maandag 28 april 2008, 1:34:


2x heeft hij daar

DAT komt nu pas aan de orde ??????????? Dus de oorzaak van het probleem was gekend ? Is hier op getraind geweest of wachtte de eigenares mar telkens keer dat het paard daar zou weglopen !! Ik hoor zo dikwijls ; ja daar wil hij niet voorbij en pas op daar hé want daar schrikt hij altijd !En dan rijd ik "daae" voorbij en er geberut just niks !! nog is terug , nog is proberen nog altijd niks ,ne kee in e galoppeke nog altijd niks . Heb in héél mijn leven just éne keer een paard "door de rooie "zien gaan en dat was toen een motorcrosser viel en de motor tot tegen zijn borst schoof !Al de andere keren ging het van schirkken en kijken naar effe ronddraaien en kijken .Héél héél dikwijls keren de paarden hun kont bij de eigenaar en lopen gewoon naar huis toe (zoals hier dus ook !!) en héél dikwijls is het gewoon . Daddaaaa, loopt zelf, ik zen terug naar huis ,véél plezanter daar !!'T heeft inderdaad te maken met leiding nemen ,ben ik volkomen met je akkoord !!

Kynshiri schreef op maandag 28 april 2008, 9:22:


Ik ben er mij

Gene paniek dan !!!

Ik ben nog jong, maar toen ik regelmatig met mijn pony ging wandelen (14 tot 18 jaar) was ik soms toch wat roekeloos denk ik. Gevaar kende ik echt niet. Twee keer zijn andere personen met hem gaan wandelen en beide waren blij dat ze terug thuis waren. In het midden van een drukke baan ging hij dan plots steigeren of hij rende weg. Ik kende hem en wist wat ik moest doen om hem terug rustig te krijgen en dat was vooral zelf rustig blijven. Als hij bij mij mij steigerde of op een loop ging, lachte ik dat gewoon weg, ik vond dat zelfs een beetje plezant. Voor de rest is hij eigenlijk heel braaf, 100% verkeersmak, alleen is hij een beetje een heethoofd.
Onlangs zei iemand me nog dat ik vroeger met Blackske heb afgezien, maar eigenlijk denk ik dat hij meer met mij heeft afgezien (zwaar bit en een rekker). Soms reed ik met hem zonder zadel en met halster en halstertouw, hij was dan veel rustiger. Nu kan ik dit allemaal beter plaatsen, toen legde ik de link nog niet.
Toch heb ik me met hem heel goed geamuseerd en nu hebben we nog steeds een goede band met elkaar.
Voor de duidelijkheid, nu ben ik nog steeds geen bangerik hoor. Ik denk gewoon verder na. Waarschijnlijk ook door nog niet zo lang geleden enkele keren in het ziekenhuis te belanden door jonge paarden te trainen hoe de eigenaar het wou (heel traditioneel, heel veel krachtvoer en amper weidegang, als ze geluk hadden enkele dagen per jaar). Het voordeel is dat vanaf dan mijn ogen echt geopend zijn, mijn paarden stonden al 24/24 buiten en ik had al meer de neiging om paarnatuurlijker met mijn eigen paarden om te gaan maar dit heeft de grote doorslag gegeven om me er nog meer in te verdiepen.
Groetjes

Ik had ook een pelham voor Black, maar toen hij achter dat paard ging waar de ruiter was afgevallen hielp dat bit niets meer hoor. Enkel gescheurde mondhoeken als gevolg. Ik ben er echt van overtuigd dat zelfs het zwaarste bit een paard niet stopt wanneer hij niet wil.
Groetjes