Maaike schreef op woensdag, 11 februari 2004, 9:12:
>> Frans schreef over de
one rein stop, ik ben daar al wel mee
>> bezig geweest maar probeer een fjord met een sterke korte
>> bespierde hals in een vluchtpoging maar eens om te krijgen in de
> Sorry voor het felle toontje hoor maar ik erger me dood aan
> mensen die het ras van hun paard gebruiken als excuus.
> Ook excuses als hier al op gereageerd is maar ik lees de
> berichten vanaf gisterenavond ff bij.
Sorry Maaike,
Als er een ding is waar ik me dood aan erger is dat mensen zich verschuilen achter het feit "ach het is toch maar een fjord".
Ik denk dat je me verkeerd begrijpt.
Mijn Fjordenruin (helaas pas laten inslapen met 16 jaar vanwege een hersenbloeding) was een gigantische spierbal van 1.53m. Het was een zoon van de hengst Myrstein die een tekortkoming had. Een behoorlijke korte hals, nog korter dan de gemiddelde fjord en dat had onze ruin keurig van pa mee gekregen. Voor de rest was het een superpaard. 100%eerlijk en met een fantastisch karakter. En af en toe kwajongensstreken. Eentje zal ik er benoemen, volgens mij had hij een ingebouwd klokje wat etenstijd betreft. Klokslag 7 uur s'ochtends voertijd. Ik hoefde niet te denken dat ik ook maar even een keertje tien minuutjes later zou voeren want meneer gilde de hele buurt bij elkaar. Dezelfde gein had hij s'middags. Om 4 uur naar stal weer of geen weer, om 4uur stond hij klaar. Ik hoefde niet om half 4 in mijn knetter te halen om meneer nog te zadelen want hij werkte niet meer mee. Hij liep als een plank door de rijbak en verrekte om ook nog maar naar links of rechts in te buigen terwijl hij ondanks zijn zware hals juist zo ontzettend soepel was in buiging en stelling. Nou moet je niet gelijk gaan denken dat hij baas over me was, dit was gewoon een eigenaardig karaktertrekje. En juist dat is wat ik zo leuk vind aan Fjorden. Ze hebben karakter en dat mag ik wel. Voor ik western/freestyleruiter werd reed ik engels met hem tussen de paarden bij een rijvereniging bij ons in de buurt, tot hilariteit van menigeen. Tot ze in de gaten kregen dat een fjord tot meer in staat is als huifkar trekken. Hij heeft bij menigeen later bewondering geoogst. Maarrr... ik wil hierbij wel zeggen dat je het niet cadeau krijgt. Als je bij een KWPN'er o.i.d. je voor 100% moet inspannen om het gewenste resultaat te krijgen, dan kost je dat bij een fjord, haflinger, fries e.d. al gauw 200% en dat heeft volgens mij met hun totale bouw en de specifieke halsaanzet te maken. Verder snap ik niet wat je op de pelham tegen hebt, ze liepen er zo super op en hebben nog nooit een poging gedaan om buiten aan de kletter te gaan. De ruin kon fantastisch galopperen en zelfs al zaten we in een rengalop ik hoefde maar zachtjes te zeggen "hoo Hjordal draf" en hij viel acuut terug in een keurige draf. Alle paarden van ons reageren buiten perfect opstem. Ik krijg zo langzamerhan het idee dat als je buiten niet op een knopenhalster rijd je niet bezig bent met Natural Horsemanship. Voor mij houd NH. nog veel meer in. Maaike jij schrijft dat jouw fjord na een jaar van oefenen de
one rein stop beheerst. Hoe deed je dat voordat hij het kende, ging je wel met hem naar buiten met event. risico's vandien of moest je af en toe toch aan het halster trekken om hem tot stoppen te krijgen???
Warboel
