irene schreef op zondag 10 februari 2008, 15:13:


Waarom zet je m niet op een klein stukje, waarom moet ie 2 maanden op stal?? Daar krijg je alleen nog maar meer problemen mee. Desnoods maak je een soort loopzak aan die voet. Sterkte ermee.

Ik heb indertijd ook 3 maanden lang het probleem gehad met een paard. Advies van de dierenarts totale stalrust, toen ik zei dat dat lastig werd mocht ik dan twee maal daags 10 minuten wandelen. Ik ging s'ochtends en s'avonds gewoon naar een grasveld toe en liet hem grazen was heen en weer 10 tot 15 minuten wandelen en ruim 1,5 tot 2 uur grazen per keer (boek mee) maar voor het gevoel van mijn paardje (toen nog 7 jarige arabische hengst) was hij wel een tijd uit zijn box geweest. Achteraf bleek de diagnose verkeerd en heeft het paard voor niets zoveel rust gehad. ach, dierenartsen.... Als ik deze druktemaker enkel 2x daags 10 minuten had gelopen was hij ontploft met gevolg nog langere blessuretijd.

muriel schreef op zondag 10 februari 2008, 20:37:


Ik heb ook moeite met het op stal staan hoor. Ik vind het echt een straf vor mijn paardje. Hij mag idd ook 10 minuten per dag wandelen. Na twee weken mag dat vaker als de wond goed geneest.Wat deed je om zijn verband bij het wandelen om dat goed te houden?
Ik heb een hoefzak die hij nu om ht verband heeft in de stal, maar die is niet sterk genoeg om mee te wandelen op steen. Ik hoorde iemand al over ducktape,Dat zou ik aan de onderkant kunnen plakken. Wat denken jullie?

Irene

irene schreef op zondag 10 februari 2008, 22:40:


Het is godgeklaagd : echt waar !!Een mens die een open hart operatie ondergaat zit binnen de 24U op een fiets te oefenen ! Met een ribsperder is zijn ribbenkast uit elkaar gehaald en gespreid !!!! Qua breking en scheiding van botten/ vlees en spieren pezen kan dit al aardig tellen toch !!! Dan komen we bij de dieren /paarden en ineens ,ineens kan dit niet !! Een sneetje ocheire ochot 14dagen stalrust , een breukje maar lieve heer toch 6 maand op stal en vooral niet bewegen !Dus al de kennis bij de mensen geneeskunde is nog niet doorgedrongen bij DA's !!!Zit ook totaal niet in hun opleiding . EEN kind met kanker wordt gestimuleerd om tijden zijn verblijf in ziekenhuis zoveel mogelijk afwisseling en beweging te krijgen . KAN IEMAND MIJ ZEGGEN WAAROM DE ANDERE ZOOGDIERSOORTEN ZO DRINGEND !!!!!!! EEN ANDERE BEHANDELING NODIG HEBBEN . Ik verbaas mij keer op keer over zoveel betutteling en onwetendheid !

Beste Irene,

Mijn paardje had geen wond dus ook geen verband. Een van mijn andere paardjes heeft ooit heel lang in een box moeten staan vanwege een diepe snee in de koot dus beweegbaar deel van het been waardoor het been gefixeerd moest worden. Ze had een soort brace met daarover verband van koot tot hak bij het achterbeen. Hoe erg ik het ook vond dit paardje moest boxrust want die kon niet lopen. Ze is wel helemaal goed gekomen, als wij haar gewoon in een paddock hadden gezet waar ze dan heen en weer zou gaan lopen was het waarschijnlijk nooit meer goed gekomen. Wij houden alle paarden minimaal 1 op 1 dat betekend dat als een paardje in de kudde ziek wordt dat zijn maatje mee op de paddock gaat of in een loopstal. Zo houden we de stress laag en hebben ze nog gezelschap. Wij kiezen dan voor twee paarden die het een tijdje iets minder leuk hebben tegenover 1 paard dat het vreselijk heeft door het missen van zijn vriendje en alleen staan. Ik zit te bedenken wat ik zou doen in jouw geval met het verband. Mischien zou ik gaan wandelen als het verband er af is zodat dit in ieder geval niet over de wond kan gaan schuren of afknellen tijdens het wandelen en bij terugkomst behandelen en weer verbinden. Wel denk ik op harde bodem lopen dat er zo weinig mogelijk viezigheid in kan komen.

Ik denk dat het toch beetje afhankelijk is van de complicatie. Ik heb een klein ongelukje gehad met een paard (aangevallen tijdens buitenrit met mijn paard door een hengst). Resultaat compleet verbrijzeld scheen- en kuitbeen maw er zat niets meer. Ze hebben het been nog net kunnen redden met platen etc. maar wekenlang vastgebonden gelegen in een houding in een ziekenhuisbed, maandenlang rolstoel waarbij mijn been hoog lag en totaal met diverse operaties 2 jaar krukken zonder belasting van het been. Alternatief was amputatie ivm botinfekties en slechte kans van herstel bot. Er werd mij echt niet geadviseerd om vooral te gaan bewegen. Nee platliggen en bloedverdunners. Ik ben het met je eens dat beweging zeker goed is en dat boxrust in veel gevallen achterhaald is maar zoals Conrad en Ramirez zeggen "it depends"

muriel schreef op zondag 10 februari 2008, 23:00:


Natuurlijk zo heb ik het ook gedaan toen Jur met een fikse beenwond slechts 1 of 2 meter van zijn plaats kon komen. Ik heb wel overal extra waterbakken en hooiplekken neergezet, zodat hij niet per ongeluk iets afgedwaald om zijn maatje heen bij het drinken en voer moest zien te komen. Voor de rest, gelijk Eddy zegt, een paard regelt het zelf wel mits hij een rustig maatje heeft en niet gedwongen wordt door iets om in beweging te komen. Veel beter voor elke genezing, de vrijheid om te stappen. Daarom ben ik ook geen voorstander van pijnstillers (buiten medische ingrepen om) want dan overschatten ze zichzelf eerder.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

Bedankt voor jullie reacties. Ik probeer bij de foto's even het resultaat van vanmorgen te plaasten. Dan krijgen jullie een beter beeld bij de wond en kunnen jullie nog beter meedenken!

Vandaag de wond voor het eerst zelf verbonden. Kito was weer erg braaf. Hij heeft geen koorts gelukkig en ziet er nog opgewekt en levendig uit.
Breng hem vanmiddag naar mijn oude stal waar hij lekker naar buiten kan kijken vanuit zijn stal zodat hij in iedergeval de andere paarden ziet en er lopen daar vaak mensen op stal waas hij dan ook wat afleiding van heeft. Ik heb besloten hem in het begin toch zoals de arts zegt rust te geven. Als het een beetje gaat helen dan ga ik lekker met hem grazen langs de weg zodat hij een tijd uit zijn stal is op de dag.
We zien hoe het loopt.....

Michiel schreef op zondag 10 februari 2008, 23:20:


Merci Michiel het is ook zo dat een mens beseft dat ,zelfs nadat de pijnlijke periode voorbij is, hij nog effe rustig moet zijn met dat letsel (vooral spier/breuk/peesletsel) want dat dit tijdens een snelle beweging acuut kan terugkomen !! Een paard/dier heeft dit besef natuurlijk niet ! Dus sluit je hem gedrurende maanden op en dan zegt de DA okay hij/zij mag terug buiten is de kans en het risico zeer groot dat ie binnen de vijf meter kreupelt doordat hij bvb één vreugdesprong maakt ! De jonge Hengst van Ilse haar moeder komt half volgende week terug van de kliniek (dom ongeluk met grote gevolgen !) en zal door ons dagelijks vier vijf zes maal uitgestapt worden aan de hand op een rustige manier, we zullen met hem de wei inwandelen en erbij zittend laten grazen . De eerste keer dat hij wil draven zal hij dit zelf aangeven en lopen we met hem mee op een rusitg tempo .Zo zal de wonde soepel blijven de pezen de kans krijgen om te herstellen en blijven de ondersteunende spieren aktief en het gewricht gesmeerd . Doorbloeding is genezing !!

Ik dacht, reageer maar even hier ipv in de foto serie. Waarom vond de 2e dierenarts dat het gehecht moest worden? Ben gewoon benieuwd hoor, omdat de eerste dat niet vond, niet dat je nu denkt dat ik niet in de beslissing geloof!
En hoe moet het nu verder verzorgd worden, hoe lang denken ze dat het gaat duren?

Succes ermee!

Geertje schreef op dinsdag 12 februari 2008, 9:48:


Yep zelfde mening hier !