muriel schreef op zondag 10 februari 2008, 20:37:


Ik heb ook moeite met het op stal staan hoor. Ik vind het echt een straf vor mijn paardje. Hij mag idd ook 10 minuten per dag wandelen. Na twee weken mag dat vaker als de wond goed geneest.Wat deed je om zijn verband bij het wandelen om dat goed te houden?
Ik heb een hoefzak die hij nu om ht verband heeft in de stal, maar die is niet sterk genoeg om mee te wandelen op steen. Ik hoorde iemand al over ducktape,Dat zou ik aan de onderkant kunnen plakken. Wat denken jullie?

Irene

Daisy schreef op zondag 10 februari 2008, 21:48:


En hoeveel tijd per week en km's "werk" jij je paard ! dus moet hij of zij echt inspanning leveren ! dus naar jouw mening hoeveel krachtvoer moet een paard krijgen dat wekelijks 80 a 100km "werkt" met zijn ruiter ! en hoeveel krachtvoer moet een paard krijgen dat één of twéé maal in de week is met zijn ruiter een hobbeltje (dressuur of western /vaqeuro) maakt in de piste .Hoeveel krachtvoer moet een brabander krijgen om elke dag een uur of drie de kar te trekken en de weide te slepen ??? 99% van de paarden staan véél en véél te vet ! Eigenlijk gigantisch komisch/karikaturaal . Als je een slanke mens ,/hond/kat/enz...ziet !!whoow !!!Van zodra dat een paard er slank uitziet is ie TE mager , te slecht verzorgd , enz...... kinderen worden op hun gewicht gewezen , paarden worden vetgemest uit gebrek aan beweging en een teveel aan voeding !!!!

Yoke Roorda schreef op zondag 10 februari 2008, 19:21:


Eerlijk gezegt weet ik het niet, de argumenten van Frans spreken me wel aan.
Ik vind dit een lastig onderwerp om een objectieve mening over te krijgen. Er zijn ervaringen zowel van tekorten als van tevelen. Waarbij het de vraag is of dat tekort echt is of niet. Een teveel wordt meestal wel juist ingeschat.

Heerlijk dat er buitenlanders hier melden dat hun paarden heel divers eten, wat niet anders kan, door gebrek aan gras. Ben je niet bang dat je paard teveel krijgt van iets, als je zelf zo veel verschillende dingen aan ze voert? Omgedraaid stel jij de zelfde vraag aan pn'ers die uitsluitend hooi-gras-liksteen geven.

Mensen die zich verdiept hebben hierin, waaronder Frans maar ook Gerrit Smid, en een heleboel mensen die ik niet ken Hebben verschillende argumenten. leuk om ze allemaal te horen hier. Dan kunnen we zelf onze eigen keuzes maken.

Een klein beetje magnesium sulfaat geef ik bij en 2 theelepeltjes chorella-alg.
Algen krijgen paarden in overvloed binnen mits ze drinken uit oppervlakte water. Ik denk erover straks in het voorjaar uit grashalmen stuifmeel te winnen en als voedings supplement te geven. Verder dan sporenelementen ga ik nog niet met bijvoeren.

"Kijk naar je eigen paard" is makkelijker gezegd dan gedaan, mits je paard niet overduidelijk klachten heeft. Ik eet zelf volop fruit, groente, vis, etc. en water. Een paard moet het vooral van soberheid hebben, das heel anders. En in natuurgebieden, helemaal in de tropen, knabbelen paarden van alles naar binnen, ook goed blijkbaar. Het lijkt zo te zijn dat een paard overal aan kan wennen. Wie kan zeggen wat het beste is? Of moeten we de zoektocht naar het beste gewoon opgeven? Zelfs bij mensen is hierover nog steeds geen juist beeld. En kunnen we beter kijken welke voedingswijze wel of niet ziekte en klachten geeft? Dat is al een stuk makkelijker. Kortom een moeilijk onderwerp om objectief te kunnen beoordelen.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

irene schreef op zondag 10 februari 2008, 22:40:


Het is godgeklaagd : echt waar !!Een mens die een open hart operatie ondergaat zit binnen de 24U op een fiets te oefenen ! Met een ribsperder is zijn ribbenkast uit elkaar gehaald en gespreid !!!! Qua breking en scheiding van botten/ vlees en spieren pezen kan dit al aardig tellen toch !!! Dan komen we bij de dieren /paarden en ineens ,ineens kan dit niet !! Een sneetje ocheire ochot 14dagen stalrust , een breukje maar lieve heer toch 6 maand op stal en vooral niet bewegen !Dus al de kennis bij de mensen geneeskunde is nog niet doorgedrongen bij DA's !!!Zit ook totaal niet in hun opleiding . EEN kind met kanker wordt gestimuleerd om tijden zijn verblijf in ziekenhuis zoveel mogelijk afwisseling en beweging te krijgen . KAN IEMAND MIJ ZEGGEN WAAROM DE ANDERE ZOOGDIERSOORTEN ZO DRINGEND !!!!!!! EEN ANDERE BEHANDELING NODIG HEBBEN . Ik verbaas mij keer op keer over zoveel betutteling en onwetendheid !

Beste Irene,

Mijn paardje had geen wond dus ook geen verband. Een van mijn andere paardjes heeft ooit heel lang in een box moeten staan vanwege een diepe snee in de koot dus beweegbaar deel van het been waardoor het been gefixeerd moest worden. Ze had een soort brace met daarover verband van koot tot hak bij het achterbeen. Hoe erg ik het ook vond dit paardje moest boxrust want die kon niet lopen. Ze is wel helemaal goed gekomen, als wij haar gewoon in een paddock hadden gezet waar ze dan heen en weer zou gaan lopen was het waarschijnlijk nooit meer goed gekomen. Wij houden alle paarden minimaal 1 op 1 dat betekend dat als een paardje in de kudde ziek wordt dat zijn maatje mee op de paddock gaat of in een loopstal. Zo houden we de stress laag en hebben ze nog gezelschap. Wij kiezen dan voor twee paarden die het een tijdje iets minder leuk hebben tegenover 1 paard dat het vreselijk heeft door het missen van zijn vriendje en alleen staan. Ik zit te bedenken wat ik zou doen in jouw geval met het verband. Mischien zou ik gaan wandelen als het verband er af is zodat dit in ieder geval niet over de wond kan gaan schuren of afknellen tijdens het wandelen en bij terugkomst behandelen en weer verbinden. Wel denk ik op harde bodem lopen dat er zo weinig mogelijk viezigheid in kan komen.

Ik denk dat het toch beetje afhankelijk is van de complicatie. Ik heb een klein ongelukje gehad met een paard (aangevallen tijdens buitenrit met mijn paard door een hengst). Resultaat compleet verbrijzeld scheen- en kuitbeen maw er zat niets meer. Ze hebben het been nog net kunnen redden met platen etc. maar wekenlang vastgebonden gelegen in een houding in een ziekenhuisbed, maandenlang rolstoel waarbij mijn been hoog lag en totaal met diverse operaties 2 jaar krukken zonder belasting van het been. Alternatief was amputatie ivm botinfekties en slechte kans van herstel bot. Er werd mij echt niet geadviseerd om vooral te gaan bewegen. Nee platliggen en bloedverdunners. Ik ben het met je eens dat beweging zeker goed is en dat boxrust in veel gevallen achterhaald is maar zoals Conrad en Ramirez zeggen "it depends"

muriel schreef op zondag 10 februari 2008, 23:00:


Natuurlijk zo heb ik het ook gedaan toen Jur met een fikse beenwond slechts 1 of 2 meter van zijn plaats kon komen. Ik heb wel overal extra waterbakken en hooiplekken neergezet, zodat hij niet per ongeluk iets afgedwaald om zijn maatje heen bij het drinken en voer moest zien te komen. Voor de rest, gelijk Eddy zegt, een paard regelt het zelf wel mits hij een rustig maatje heeft en niet gedwongen wordt door iets om in beweging te komen. Veel beter voor elke genezing, de vrijheid om te stappen. Daarom ben ik ook geen voorstander van pijnstillers (buiten medische ingrepen om) want dan overschatten ze zichzelf eerder.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

In het "achterste land", waar ze overdag mogen rondstruinen, staat aardig wat gras, maar ook heel veel andere soorten planten. En daar viel me op, dat ze die andere planten liever hebben dan het gras. En als ik stukken land waar ze niet bij kunnen, maai, en dat voer, laten ze het gras vaak liggen en eten ze wel de rest.

En dik? Inderdaad is Torera, de enige merrie van het spul, behoorlijk aan de maat, maar Arafat de arabier mag best nog een paar kilootjes aankomen. En de nieuwste aanwinst Trueno was een skeletje toen ie kwam, maar heel langzaam komt ie bij. Al kan ik nog steeds zijn ribben voelen, en dat hoeft voor mij niet. De andalusiër Tango is precies goed, en de minishet Charlie is tonnetje rond, maar dat komt omdat ie zich niets aantrekt van stroomdraden en dus altijd "buiten de deur" eet

eddy DRUPPEL schreef op zondag 10 februari 2008, 22:29:


Hab het al een paar keer vermeld hoor, en ik weet dat het hier "tussen de oren zit" om één weg te bewandelen en al de rest nog al eens makkelijk af te keuren. Alles over die één en dezelfde kam scheren om vooral iedereen èn zichzelf keer op keer van bepaalde opvattingen te blijven overtuigen.
Ik ben niet zo en kijk en leer. Ook hier. Heb al veel geleerd en ben al veel veranderd door hier te komen.
Toch.
ok, geen bloed genomen. Dus geen uitslagen om iets uit te sluiten dan wel vast te stellen.
Wat wel: geen glanzende vacht, geen glanzend manen, hoeven wat brokkelig. redelijk mager na een grasseizoen.
Aan het einde van dat gras (plus hooi seizoen), haar eerste... seizoen(Daarvoor bleef ik ze bijvoeren , met mate maar toch. ), bloedneuzen, een aantal. Dierenarts erbij. (de eerstewas op Hubertuswijding en da was er ook toevallig.) Bloedbad.
Daarna nog een aantal met telkens enkele weken ertussen. Ben wel lichamelijke oorzaken gaan uitsluiten, zo'n scopie dinges laten doen, camera in neus, luchtzakken en luchtpijp.. Alles ok, geen poliepen, gezwellen, schimmels, Niks nada.
Dan ga je denken , wat is er anders dit jaar dan ervoor.
Dat was dat bijvoeren. Ik denk dan aan een tekort van Vit K bijv.
Mssn ook andere zaken. Weer beginnen bijvoeren (met mate he, zomers 250 gram per dag, 's winters een kilo per dag) verder gras en/of hooi.
Geen enkele bloedneus meer gekregen.
Vacht glanst, manen en staart ook. Hoeven in beter conditie.
Daarom mijn conclusie.
Ga niet haar gezondheid op het spel zetten om het eens te testen of ze nu idd bloedneuzen krijgt van eenzijdige voeding. Eenzijdig omdat zelfs een ha weiland beperkt is in soorten gras en andere noodzakelijke dingen. In de natuur zullen en kunnen ze zelf bepalen en zoeken wat ze nodig hebben, wij ontnemen hen dat door ze in gevangenschap te houden.Wat we allemaal doen.
Ik volg gewoon niet blindelings een trend of richtlijn ook al wordt die als het enige juiste gezien door de halve wereld (lees PN).
Vind het prachtig als het lukt bij andere paarden maar het lukt niet bij haar.
Je schrijft ook ergens over te vette paarden. Dat is bij haar zeker niet het geval. Madam is zodanig kieskeurig op haar gras en hooi dat ze nog liever doodhongert dan iets te eten waar ze niet volledig met volle goesting kan achter staan. Dus dik? moet erbij glimlachen, ik wil maar graag wel wat dikker...maar heb de hoop al opgegeven. Nu is haar bespiering nog altijd niet terug wat het geweest is, sinds haar blessures door dat shotakkefietje met de Haf en de maanden op 'non aktief' die daarop volgden, dat komt wel weer goed. I'm working on it.
Maar alleen op gras en hooi, het bekomt haar niet. (ze stond toen op "vette" kleigrond met zeer voedzaam en altijd groen gras - zelfs in tijden van droogte als alle andere weilanden door en droog waren) Nu staat ze op zeer kwetsbare en veel armere zandgrond. Wat haar veel beter bekomt , moet ik zeggen. (uitzicht van haar mest; veel meer vast en met structuur)
Kga hierbij mijn betoog eindigen