Ik denk dat het toch beetje afhankelijk is van de complicatie. Ik heb een klein ongelukje gehad met een paard (aangevallen tijdens buitenrit met mijn paard door een hengst). Resultaat compleet verbrijzeld scheen- en kuitbeen maw er zat niets meer. Ze hebben het been nog net kunnen redden met platen etc. maar wekenlang vastgebonden gelegen in een houding in een ziekenhuisbed, maandenlang rolstoel waarbij mijn been hoog lag en totaal met diverse operaties 2 jaar krukken zonder belasting van het been. Alternatief was amputatie ivm botinfekties en slechte kans van herstel bot. Er werd mij echt niet geadviseerd om vooral te gaan bewegen. Nee platliggen en bloedverdunners. Ik ben het met je eens dat beweging zeker goed is en dat boxrust in veel gevallen achterhaald is maar zoals Conrad en Ramirez zeggen "it depends"

muriel schreef op zondag 10 februari 2008, 23:00:


Natuurlijk zo heb ik het ook gedaan toen Jur met een fikse beenwond slechts 1 of 2 meter van zijn plaats kon komen. Ik heb wel overal extra waterbakken en hooiplekken neergezet, zodat hij niet per ongeluk iets afgedwaald om zijn maatje heen bij het drinken en voer moest zien te komen. Voor de rest, gelijk Eddy zegt, een paard regelt het zelf wel mits hij een rustig maatje heeft en niet gedwongen wordt door iets om in beweging te komen. Veel beter voor elke genezing, de vrijheid om te stappen. Daarom ben ik ook geen voorstander van pijnstillers (buiten medische ingrepen om) want dan overschatten ze zichzelf eerder.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

Bedankt voor jullie reacties. Ik probeer bij de foto's even het resultaat van vanmorgen te plaasten. Dan krijgen jullie een beter beeld bij de wond en kunnen jullie nog beter meedenken!

Vandaag de wond voor het eerst zelf verbonden. Kito was weer erg braaf. Hij heeft geen koorts gelukkig en ziet er nog opgewekt en levendig uit.
Breng hem vanmiddag naar mijn oude stal waar hij lekker naar buiten kan kijken vanuit zijn stal zodat hij in iedergeval de andere paarden ziet en er lopen daar vaak mensen op stal waas hij dan ook wat afleiding van heeft. Ik heb besloten hem in het begin toch zoals de arts zegt rust te geven. Als het een beetje gaat helen dan ga ik lekker met hem grazen langs de weg zodat hij een tijd uit zijn stal is op de dag.
We zien hoe het loopt.....

Michiel schreef op zondag 10 februari 2008, 23:20:


Merci Michiel het is ook zo dat een mens beseft dat ,zelfs nadat de pijnlijke periode voorbij is, hij nog effe rustig moet zijn met dat letsel (vooral spier/breuk/peesletsel) want dat dit tijdens een snelle beweging acuut kan terugkomen !! Een paard/dier heeft dit besef natuurlijk niet ! Dus sluit je hem gedrurende maanden op en dan zegt de DA okay hij/zij mag terug buiten is de kans en het risico zeer groot dat ie binnen de vijf meter kreupelt doordat hij bvb één vreugdesprong maakt ! De jonge Hengst van Ilse haar moeder komt half volgende week terug van de kliniek (dom ongeluk met grote gevolgen !) en zal door ons dagelijks vier vijf zes maal uitgestapt worden aan de hand op een rustige manier, we zullen met hem de wei inwandelen en erbij zittend laten grazen . De eerste keer dat hij wil draven zal hij dit zelf aangeven en lopen we met hem mee op een rusitg tempo .Zo zal de wonde soepel blijven de pezen de kans krijgen om te herstellen en blijven de ondersteunende spieren aktief en het gewricht gesmeerd . Doorbloeding is genezing !!

Ik dacht, reageer maar even hier ipv in de foto serie. Waarom vond de 2e dierenarts dat het gehecht moest worden? Ben gewoon benieuwd hoor, omdat de eerste dat niet vond, niet dat je nu denkt dat ik niet in de beslissing geloof!
En hoe moet het nu verder verzorgd worden, hoe lang denken ze dat het gaat duren?

Succes ermee!

Geertje schreef op dinsdag 12 februari 2008, 9:48:


Yep zelfde mening hier !