Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 22:15:



Nou indd ik heb die van mij shet ook 1 x gezien, maar is trouwens niet echt leesbaar meer. Ik heb het tatoeeren nog (gelukkig) nooit gezien en dat hoeft ook niet zoals jij dat beschrijft. Voor te stellen zo'n brandend ding in je lip :!

Groetjes Eef

hester schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 22:13:


Geen idee hoe de situatie er bij jou uitziet hoor! Maar ik heb hier de boel opnieuw ingedeeld en een soort 'pleintje' gemaakt waarop alle weitjes uitkomen. Welk weitje ze ook hebben, het pleintje zit er altijd bij. En dat pleintje bevat alle voorzieningen zoals water, schuilstal, liksteen, etc. De paarden verweiden is een kwestie van een een ander poortje openzetten.
Misschien kun je ook zoiets realiseren?

Groeten,
Frans

Als je dan met een stangbit werkt en ijzers onder de

Excuses als iemand hier al op heeft gereageerd hoor (ben 112 berichten aan het lezen .

Waarom zou een stangbit per defenitie niet natuurlijk zijn? Als je het natuurlijk wil houden dan doe dat halster en zadel ook maar af dan...

Touwhaltser is iets waar je mee begint te rijden om jezelf en je paard te trainen, licht te worden (jij een onafhankelijke zit). Voor fijnere communicatie is een bit gewoon geschikter en ik vind daar absoluut niks onnatuurlijks aan. Van de bitten ligt een stang stabiel in de mond (meer dan een trens).

Is het rijden op (touw) halster of nog minder het doel van "natuurlijk rijden"?

kim geyskens schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 22:13:


Super dat je hem masseert en dat je veel met hem wandelt.Probeer het ook eens met je handen, helemaal tot onderaan zijn hoeven, je zult zien dat hij er echt voor gaat "staan", en als jij je concentreert en niet staat te praten met vriendinnen kun je je helemaal met zijn "binnenste" verbinden. Wat leuke dingen doen betreft : Grondwerk, over balkjes wandelen, een figuur leggen van balken (vierkant)---> in- en uit stappen, draaien binnen het vierkant, balken in een waaiervorm, over plastic lopen, door plassen lopen, spelen met een bal of barrel (regenton, voerton)in de bak,slalom om pionnen, achterwaarts gaan tussen strobalen, lekker gek met hem rennen (niet opjagen), aan de fiets. Laat hem linksom en rechtsom kennismaken met deze nieuwe dingen, zodat hij dit met beide ogen kan ervaren. Dit motiveert zijn denkvermogen. Pien

hester schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 22:17:

Hoi Hester,
Heb ik ook ooit laten doen bij Isabella omdat ik dus dacht dat ze allergisch zou zijn voor het gras (ivm die vaak terugkerende bevangenheid). Maar dat was niet zo. Wel een allergie, maar voedselallergie. Ik heb het nooit verder laten testen omdat hij niet ziekmakend was.

Maar waar heb jij de pluk manen laten testen als ik vragen mag?
Toevallig bij vd Poel?

Groeten,
Ingrid

Spirithorses schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 11:02:


Ben drie maanden in Mongolïe op stage geweest en heb gedrags onderzoek gedaan naar Takhi ( Przewalski paarden) en ik weet dat er een aantal gevallen zijn dat de nieuwe hengst van de kudde, het nageslacht van de oude hengst heeft dood gebeten/getrapt. Dus het komt wel eens voor (hierbij wel vermeldend dat die hengsten pas rond hun 8ste levensjaar een kudde kunnen bemachten, als ze er al één veroveren).

Maaike schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 22:24:


Voordat dit weer een eigen leven gaat leiden: Dat heeft niemand gezegd.


Ook dat heeft niemand gezegd.

Ik zelf heb ook geen enkel bezwaar tegen het bit. Ik rij zelf alleen niet met bit omdat ik er geen enkele reden voor kan verzinnen en een touwhalster om diverse redenen praktischer is.

Groeten,
Frans

Evelyn Steenvoorden schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 22:21:
ik heb die van mij shet ook 1 x gezien, maar is

Nou het is geen brandend ding hoor, want het is geen brandmerk.
Het is een tang met een nummer in de vorm van pinnetjes en een blauwe vloeistof. Die wordt dus in de lip gespoten en dat bloed ook nog eens.

Groeten,
Ingrid

Van de maanden in Mongolië en het lezen van verslagen en spreken met de biologen, heb ik begrepen dat ze of verdreven worden door pa (de merrie's dan) of dat ze zelf met een langstrekkende harem meegaan.

De hengst van de kudde die we geobserveerd hebben was mocht zelf bij de kudde van zijn vader blijven totdat hij 5 was. Zijn eigen zoon is verjaagd/weggegaan die eerste week dat wij er waren, toen hij de dagen daarvoor probeerde zijn vaders taak als leider over te nemen door proberen de kudde te beschermen tegen een andere harem en een beetje "baldadig" werd.

Groetjes Maaike

Maaike schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 22:24:

Weet ik niet, zou dat het doel zijn ? Mijns inziens ligt dit doel veel meer in bewustzijn, communicatie en wederzijds respect. Pien

Frans Veldman schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 22:29:

Ik kan me dit best indenken hoor dat het fijn rijdt. Mijn schoonzus rijdt zo en het ziet er erg gemakkelijk uit voor het paard.

Maar ja ik ben altijd zo fel op negatieve reacties over de stang. Dat die per definitie slecht zijn voor een paardenmond ben ik het inderdaad niet mee eens. Maar je moet hem wel juist gebruiken en ook weten wat je in die mond legt en hoe hij werkt en hoe hij "pakt". En ik hang nooit aan het bit alleen als het nodig is.

Over hangen aan het bit gesproken. Ik heb er ooit met mijn volle 80 kg aangehangen en had toen erg medelijden met mijn paardje, maar ja het kon even niet anders. Wat was er nl. gebeurd ...
Isabella schrok in het bos en schoot er in volle vaart vandoor. Ik weet niet meer precies waarom, maar mijn man was net daarvoor even afgestapt en liep achter ons aan. Hij zag het dus gebeuren en kon niets doen. Bij het wegspurten raakt het linkerwiel van de wagen een boomstronk en door de snelheid schoot hij daar overheen. Omdat ik (standaard) rechts op de wagen zat, kiepte deze dus om. En daar lag ik in het zand. De wagen kiepte gelijktijdig (gelukkig) weer terug toen ik ernaast lag. Ik had maar 1 ding in mijn hoofd ... vasthouden. Hoewel ik me niet geheel bewust was van het gevaar overigens op dat moment, want de wagen liep pal naast me. En Isabella was nog meer overstuur en rende nog altijd. Maar omdat ik nu met mijn volle gewicht dus aan het bit hing (letterlijk) werd haar dat toch te veel en stopte ze. Paniek in haar ogen, tuig geheel gedraaid, en totaal bezweet en ze rilde van top tot teen. Ik ben langzaam naar haar toegekropen met praten en nog eens praten. Ik was erg gelukkig toen ik haar hoofd weer kon aanhalen. Mijn man was er inmiddels ook weer bij en constateerde een bloedend achterbeen, maar dat interesseerde mij niet zo. Eerst de kalmte en rust terugbrengen. Toen dat gelukt was het tuig op zijn plaats gelegd en dat been bekeken. Het was niet meer dan een oppervlakkige schaafwond. Na enkele minuten gestapt te hebben, zijn we weer opgestapt en later zelfs nog een drafje gedaan toen bleek dat ze rustig was en niet kreupel. Ze heeft er niets aan overgehouden, ook niet aan die plek. Ik ben veel meer geschrokken eigenlijk. En het zand tot in mijn onderbroek (en de volgende dag zo stijf als een plank, want zo achter je pony aansurfen is geen aanrader). Maar dat zal dus wel zeer gedaan hebben toen, in haar mond bedoel ik dan. Zo moet je een stang zeker niet gebruiken.

Groeten,
Ingrid

Spirithorses schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 22:39:


Ik denk dat de crux zit in het leren jouw paard te laten willen wat jij wil.

Hangend aan het bit betekent een enorme kracht op de paardemond. Een paard is van nature een vluchtdier en zal als reaktie op pijn alleen nog maar harder willen gaan lopen. Dat bedoelde ik in het vorig bericht met " lichter maken in de hulpen". Een paard mag best schrikken (vluchtdier / instinct) maar als hij jouw vertrouwt zal hij door jou beschermd en gekalmeerd willen worden. Grondwerk !!!! Pien

hester schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 21:56:


Ja, sinds twee weken is ze van mij.
De koop heeft een half jaar geduurd.

Ik ben nu bezig haar in te rijden.
Mijn dochter zit er regelmatig op en ik leidt.
Teugels is nog iets waar ze graag op wil kauwen.