Mijn 10 jarige haflingermerrie staat nu al ruim een jaar blootsvoets (daarvoor heeft ze 5 jaar op ijzers gestaan). Haar hoeven zien er goed uit, Groeien vrij snel, maar zijn mooi in vorm.

Op een zachte ondergrond loopt ze echt super goed, veel ruimer en regelmatiger dan met ijzers.

Het enige probleem is dat ze nog steeds gevoelig is.
Als het asfalt helemaal gelijk is gaat het goed. Ze lant mooi op de hielen en neemt goede ruime stappen. Het probleem zijn de kleine steentjes die bij ons op veel plekken op het asfalt liggen. Ze loop dan erg kort en als ze op een steentje staat doet het haar pijn.

Dit probleem is erger met dit natte weer, als ik dan buiten rijd en haar hoeven onder de modder zitten, loopt ze helemaal niet fijn meer op asfalt.

Ik houd het zelf een beetje bij en 1 keer in de 3 a 5 maanden word ze nagekeken door een natuurlijk bekapper.

Heeft iemand advies over hoe ik de gevoeligheid kan verminderen?

Groetjes Leonie

ps. hoefschoenen heb ik wel, maar daar loopt ze niet fijn mee en de schoenen vallen ook nog wel is uit en gaan erg snel kapot, daar ben ik dus niet erg tevreden over.

Toch hko.htm">hoefkatrolontsteking!

Vandaag is Hans Arendse weer bij Rowena geweest. Hoefbevangen is ze dus in elk geval niet. Hij heeft met een tang erg hard op verschillende plekken op de zool gedrukt. Hier reageerde ze helemaal niet op.
Ik vrees dat haar oude kwaal: hko.htm">hoefkatrolontsteking toch weer opspeelt.
Ik heb voor een paar weken hoefschoenen op proef om te kijken of ze hiermee minder gevoelig kan lopen.
Wat kan ik nog meer doen dan natuurlijk bepakken (achterkant laag houden) en zoveel mogelijke bewegen?
Voorheen gaf ik haar van de paardendrogist een homeopathisch middel met o.a. MSM zwavel. Is dit inderdaad goed of toch ook een erg duur suikerklontje?
Hoe wordt er gedacht over het inspuiten van gewrischtvloeistof? Twee jaar geleden is dit voor het laatst gedaan, tot nu toe heeft dat dus toch redelijk geholpen.
Sorry voor al mijn vragen maar ik wordt er ook een beetje moedeloos van.

Mandy Taal schreef op donderdag 12 januari 2006, 12:33:


Het beste middel dat ik ken is te vinden op www.natumed.nl
maar wat dacht Hans ervan dan?

Piet

nah, tuurlijk Natuurlijk!

Pascal de Boer schreef op donderdag 12 januari 2006, 12:07:


Goed dat hij ontmaskerd is! Nu zo veel mogelijk verspreiden, treurig voor de slachtoffers voor wie het al te laat is.
groet Clarissa

Mijn eerste bijzetpony was een aftands 28-jarig welshje van de dorpsmanege. Voordeel is dat zo'n beestje zeer geroutineerd in de omgang is, je hebt er weinig opvoeden aan en je kunt iets terug geven voor alle jaren trouwe dienst. Nadeel is dat ze op een gegeven moment kunnen gaan kwakkelen wegens hun leeftijd. Dat was voor mij de reden om na het inslapen van Blackie een jong shetje van de markt te kopen.

Bij welke ziekte zou een paard trouwens op stal moeten?! Als je een tocht- en windvrije overdekte schuilplek hebt, ben je er eigenlijk al. In tijden van erge medische nood (kan zo snel niets bedenken) zou je een uitloopje aan de schuilstal met schriklint af kunnen zetten.

Piet schreef op donderdag 12 januari 2006, 11:23:


Hallo Piet!
Dat met dat worteltje wegtrekken heb ik ook nog eens overdacht, Indy zou erg boos worden en niet begrijpen waarom ze de wortel niet krijgt. Ze kan het best hebben als er ergens een wortel klaar ligt of als ik wortels in mijn zak heb. Ik kan haar dan ook zonder lijn longeren. Ze weet dat ze een stukje krijgt als ze iets goed doet en daar doet ze het dan ook voor. zelfbediening is er natuurlijk niet bij, maar dat doet ze ook niet. Ze is wel eens zo gehaaid dat ze een oefening herhaald als ze nog een stukje wil en je dan lief aankijkt. Dan krijgt ze natuurlijk niets! Al is het wel erg aandoenlijk om te zien.....
Terug naar worteltje wegtrekken: Wellicht dat het op de juiste manier toegepast bij bepaalde gevallen resultaat geeft. Maar dan denk ik: die wortel moet wel ergens (dichtbij) klaar liggen om weggetrokken te worden, anders ziet ze niet eens dat die weggetrokken wordt. Indy zou die wortel gelijk in de gaten hebben en er volledig geobsedeerd door zijn, ze is gek op wortels......
Voor zoiets als bijten, bijvoorbeeld een paard dat bij hoeven uitkrabben standaard even vernijnig in je achterwerk hapt, zou ik ook mijn elleboog paraat houden. Happen = neus stoten, dus volgens mij ook de kortste klap, Piet!
Indy heeft in het verleden wel eens neiging gehad over het tussenschot in de stal met haar hoofd dreigend heen en weer te weven als ik niet snel genoeg met iets over de brug kwam. Even een hark tegen tegen het schot zetten...... Indy bewoog haar hoofd weer dreigend opzij, hark prikte in de neus, viel ook nog om en maakte herrie. Het duurde een hele tijd voordat ze weer zo brutaal over het schot dreigde, ze bleef netjes op gepaste afstand.
Monique

Edith Hartog schreef op woensdag 11 januari 2006, 19:14:


Beste Edith,
Wat erg, ik leeft met je mee.
Heel veel sterkte.....
Monique

Ilona Kooistra schreef op woensdag 11 januari 2006, 23:04:


JAJAJAJA Beter!!!
Ina