Lowlandertje schreef op woensdag 11 januari 2006, 11:43:


er is niets mis met een paard kopen op een markt maar je moet je wel goed realiseren door bij slechte handelaren te kopen je die mensen in de "markt" houdt. dus als een paard op de markt koopt, moet je wel bedenken dat door alleen uit medelijden daar een paard kopen je
deze mensen in de kaart speelt.

met een beetje geduld en rondvraag zijn er genoeg "zielige" paarden te vinden die niet in de handel gegooit zijn, die je kunt redden. kijk maar naar Pien. die krijgt er toch vrij regelmatig aangeboden.
Jacqueline

Mijn eerste bijzetpony was een aftands 28-jarig welshje van de dorpsmanege. Voordeel is dat zo'n beestje zeer geroutineerd in de omgang is, je hebt er weinig opvoeden aan en je kunt iets terug geven voor alle jaren trouwe dienst. Nadeel is dat ze op een gegeven moment kunnen gaan kwakkelen wegens hun leeftijd. Dat was voor mij de reden om na het inslapen van Blackie een jong shetje van de markt te kopen.

Bij welke ziekte zou een paard trouwens op stal moeten?! Als je een tocht- en windvrije overdekte schuilplek hebt, ben je er eigenlijk al. In tijden van erge medische nood (kan zo snel niets bedenken) zou je een uitloopje aan de schuilstal met schriklint af kunnen zetten.

jacqueline postmes schreef op donderdag 12 januari 2006, 11:57:


Helpt het misschien bij de realiteit te blijven?
Realiteit is dat het surplus aan ponies/paarden in het slachtcircuit terecht komt. Dat zijn niet persé dieren waar iets aan mankeert. Het enige dat er aan consequent mankeert is dat ze niet het geluk hebben gehad een mensje tegen te komen die ze hebben wil. Het maakt nmm rekenkundig (nogmaals, hebben we het al uitgebreid over gehad) geen pest uit of je nu het ene of het andere dier uit kiest.
Wat wél uitmaakt is dat je degeen uitkiest die je écht hebben wilt, want als je (uit meelij of anders) een ander kiest dan je werkelijk wou houdt dat rekenkundig in dat de kans dat juist degeen die je wél wou verkeerd terecht komt. Over "slechte" handelaren heb ik liever geen biased mening; als ze niet voldoen is daar de AID voor.

Groeten, Egon

e m kraak schreef :

Ik ben het met je eens Egon, want het blijft een emotionele druppel op een gloeiende plaat.
Als ik alle aanbiedingen kon geloven had ik nu wel 30 zielige paarden hier rondlopen, terwijl het vinden van een goed adres bijna bij god onmogelijk is.

Ja, ze willen allemaal wel een leuk gratis paard, maar ze moeten d'r wel op kunnen rijen he.
Als ik vervolgens erbij vertel dat dat en dat paard ergens versleten is, of niet makkelijk in de omgang, of dat je gewoon een tijd heel erg rekening met hem moet houden, dan hoeft het al niet meer.

Tis niet voor niks dat die paarden gratis weggaan, alhoewel er vaak wel heel 'goede' tussen zitten.
Ik ben zelf op deze manier aan de meeste van mijn lespaarden gekomen en die doen het dondersgoed !!!!
Maar ze hadden allemaal, stuk voor stuk, een jaar nodig om weer het paard te kunnen worden dat ze graag hadden willen zijn....

Je hebt dus ook te maken met de geduldsfactor, reken voor de meeste paarden een jaar voordat ze hersteld zijn van hun geestelijke en lichamelijke trauma's (als ze die hebben) of het duurt ook vaak nog eens een tijd voordat het paard volledig geacclimatiseerd is in de groep en de hoeven volledig genezen zijn , want de meesten komen hier vanuit jarenlang stalarrest op ijzers.
En ja, laten we eerlijk zijn : Wie gaat er nu een aantal maanden grondwerk doen en een band met het paard opbouwen of het paard de tijd geven zijn hoeven te laten herstellen?

Nee, gereden moet er worden, want het moet wel voldoen he....
(Waar heb je anders je paard voor, toch?)

Jammer.
Dat is de reden dat ook ik ben moeten gaan selecteren, hoe hard het ook klinkt. Zieke of niet herplaatsbare paarden neem ik niet meer op, tenzij ik van mezelf weet dat het paard hier blijven kan en ik hem beter krijg.
Heeft geen zin uit louter medelijden een paard op te nemen, je zeult het paard alleen maar van de één naar de ander, het voldoet niet en je verliest alle controle over wat ze met het dier doen.

Er zijn nou eenmaal teveel paarden in deze wereld, waarvan het merendeel gefokt is door broodfokkers, uit zieke of slechte merries die niet goed genoeg waren om te werken, nou, dan maar een veulentje, brengt ze tenminste nog iets op.
Maar niemand realiseert zich dat het probleem daardoor alleen maar erger wordt, want iemand moet die veulentjes kopen....

Wat ik verder tegenkom is dat er vreselijk gezeuld wordt met zieke paarden, vandaag ook weer zo'n voorbeeld van iemand die zijn paard met artrose wegdoet omdat het niet meer geschikt is voor wedstrijden.
Kan het mooi de recreatie in, net alsof recreatie geen sport is, maar 'wandelen' betekent, of niks meer te hoeven doen.

Echt, dan denk ik : Waar ben je nu mee bezig, je verkoopt je paard dat pijn heeft aan een ander die er vervolgens een hoop werk, tijd en geld instopt om vervolgens van de DA te moeten horen dat het paard niet meer meekan.
En zo komt het paard alsnog via een omweg in de handel of gaat het naar het slachthuis.
Dan maar beter meteen naar het slachthuis !
En ergens maar hopen dat er niet zo'n goedbedoelende dierenvriend komt die het dier wil redden van de slacht!

Wat een leed allemaal !

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

ik vind idd dat wanneer je paard zo'n kwaal heeft dat je hem dan beter rustig kunt laten inslapen dan dat je hem de paardenhandel instuurd.
met de kans dat hij naar het buitenland gaat waar het zieke paardje werken kan tot ie er dood bij neervalt.
ik heb mijn dampige pony ook laten inslapen toen ie bijna stikkend in het weiland stond en ik zal daar nooit spijt van hebben.
maar heb zelf twee zielige jaarlingen gekocht, wormenspuit erin gedaan, op het land gezet. verder nog geen kosten aan gehad.
ik hoop dat wanneer ze geen afkeer van mensen meer hebben ze naar een leuke eigenaar gaan.
het is niet allemaal troep wat er op een ponymarkt staat.
en zo kun je voor een leuke prijs een leuke pony krijgen.
groetjes Niki

Spirithorses schreef op donderdag 12 januari 2006, 20:22:

ik wou er 1 voor op MIJN land dan als gezelschap voor mijn paardje. dus ik hoef dan geen ander adres te zoeken scheelt weer.


ja en dat zou ik ook doen dat is het mooiste wat er is toch.. een band met je paard opbouwen.



maar als ik een paard zou kopen van de markt zou ik die kopen om em op te laten knappen. tzal nou geen vréselijke kwalen moeten hebben want dat zou ik niet op kunnen lossen denk ik (heb zoals al gezegd niet een al te dikke portomonee) en dat zou zonde en niet eerlijk tegenover t paard zijn. maar gwoon een verwaarloosd.. verzwakt.. of erg mager paardje. zou ik fijne dagen gunnen als gezelschap oplaten knappen bij mijn nu opgeknapte paardje willen zette (deze heb ik ook van een handelaar ze was verwaarloosd en ondervoed stond op wei zonder water) nou het is een super paard nu =D
dus snapje wat ik dan van plan zou zijn? als ik ooit een mooi stuk land kan kopen weet ik zeker dat ik ooit nog eens een paardje ergens van zou willen 'redden'
mar dat zijn dromen voor de toekomst voorlopig heb ik alleen een weitje haha. met een mooi paard en een shet erbij als gezelschap. dus geen marktpaardjes.
groetjes

marielle schreef :

Verd.... heel verhaal zitten tijpen - druk ik op een verkeerd knopje van mijn nieuwe toetsenbord....- alles weg.

Weet je, door mijn TweedeKans Paardengebeuren hoor en zie ik nogal eens wat. En waar mijn hele verhaal op neerkwam is dat ik niet geloof in liefhebbende eigenaren die het beste willen voor hun paard maar wel datzelfde paard aan een of andere malafide handelaar meegeven of omruilen tegen een beter paard, vermits paard ziek is of een gedragsprobleem heeft.
("Want ja, we willen wel wedstrijden kunnen rijden he, en deze kan dat niet meer"....)

Geweten eigenaar gesust ('Ze vinden wel iemand anders die lief zal zijn voor mijn paard") -> paard komt in de handel-> gaat naar de markt en het enige wat het paard wint is een omweg vooraleer het alsnog in de worst belandt met een hoop sores, agressie van lui die het als koopwaar behandelen.
Da's een stukje realiteit. En ik vind dat een liefhebbende eigenaar verplicht zou moeten zijn dit zijn paard te besparen.
Dan maar liever gelijk een spuitje of een pin door de kop, maar dan weet je wel dat er niet gesold gaat worden met het dier waar je eens zoveel van gehouden hebt.

Waarom denk je dat er zoveel verwaarloosde/zieke paarden zijn bij handelaren en broodfokkers?
Het interesseert ze geen zak. Ik ken een manegehouder die zijn paarden één keer 24 uur per week laat vasten , hij beweert dat dat gezonder is, en ik zeg dat het een geldkwestie is.

In dit jaar dat we nu zijn gestart met de TweedeKans Paarden heb ik nog niet één markt bezocht, ik heb alle paarden via via geschonken gekregen (of voor de slachtprijs gekocht).

Met een paardenmarktpaard is de kans zo ontzettend klein dat je er een goed paard tussenuit trekt. Ze staan daar niet voor niets!

Twee weken geleden weer een paard met artrose en een rugprobleem aangeboden gekregen.
Was ook wat wankel in de achterhand, maar ach....

"Mooi paard, goede afkomst, leuk dressuur gelopen, niet te oud, betrouwbaar karakter, netjes op tijd beslagen.
Was alleen wat stijf en met beslaan moet je hem tegen een muur parkeren want het evenwicht is niet al te best.En als je hem goed doorrijd gaat ie veel soepeler lopen hoor....

En is nog prima geschikt voor de recreatie , heeft de DA zelf bevestigd...."

Toch zonde om zo'n prachtig dier naar de slacht te sturen?
Je kunt er nog een leuk veulentje mee fokken hoor....

Yeah right....

Paard is ge-eindigd op de paardenmarkt in Belgie....

Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Spirithorses schreef op vrijdag 13 januari 2006, 9:43:


hai Pien,
jij heb het goed verwoord, dat is wat ik bedoelde

Jacqueline

we zitten dan nu alleen nog met 1 ding: de

Idd, voor 100 euro een oude aanhanger gekocht en vervolgens rondgebeld: tot mijn eigen verbazing was er 2 km verder dan onze wei een ecologische groentewinkel met eigen verbouw en een kas: ze zijn SUPERBLIJ met onze mest: we laden de aanhanger vol, brengen hem daarheen en laten hem achter: zij rijden hem de kas in en gooien hem leeg, waar ze de mest willen hebben. De volgende dag haal ik hem leeg weer op!
Foxy staat 's winters in een stal met uitloop en ik heb haar op hennepstrooisel staan: gewoon bij de welkoop vandaan: 1 pak per 1,5 week en ik hoef geen voorraad aan te leggen (haal 's avonds na mijn werk een pak op, als ik weet da'k ga mesten)

Succes ermee! Gr. Bianca

biancawaamelink schreef op zondag 15 januari 2006, 14:12:


Heel mooie oplossing zo, ik neem aan dat je wel rekening houdt
dat je na het ontwormen, de mest enkele weken appart houd en niet meer gebruikt op de eco groentes.

Michiel