Mijn eerste bijzetpony was een aftands 28-jarig welshje van de dorpsmanege. Voordeel is dat zo'n beestje zeer geroutineerd in de omgang is, je hebt er weinig opvoeden aan en je kunt iets terug geven voor alle jaren trouwe dienst. Nadeel is dat ze op een gegeven moment kunnen gaan kwakkelen wegens hun leeftijd. Dat was voor mij de reden om na het inslapen van Blackie een jong shetje van de markt te kopen.

Bij welke ziekte zou een paard trouwens op stal moeten?! Als je een tocht- en windvrije overdekte schuilplek hebt, ben je er eigenlijk al. In tijden van erge medische nood (kan zo snel niets bedenken) zou je een uitloopje aan de schuilstal met schriklint af kunnen zetten.

Hoe kom je erbij dat de hko.htm">hoefkatrol opnieuw zou opspelen? Er zijn zoveel oorzaken voor niet goed lopen!
Is de zool misschien erg plat, zei Hans daar iets van? Heb je door de ziekte minder gedaan en is ze misschien stijf en toont ze daarmee haar zwakke kant? Loopt ze erg op de voorhand en belast ze daardoor de voorbenen meer? Kun je haar goed rechtrichten op de Antoine de Bodtmanier? Heeft ze misschien in verhouding tot weinig werk wegens ziekte veel voer gehad en is ze misschien tevens insulineresistent en daardoor nu stijf? Ik noem maar wat dwarsstraten, er kan zo ongelooflijk veel mee te maken hebben!
Antoine de Bodt beweert dat kreupelheid waarbij het paard zijn hoofd knikt, uit de rug voortkomt. Wanneer de kwaal echt in een hoef zit, zie je dat aan het feit dat deze hoef een kleinere pas maakt en/of minder wordt opgetild.
Ik ben er inmiddels wel achter dat heel veel kreupelheid voortkomt uit spierproblemen, al dan niet door beweging of mineralenhuishouding.

Bepaalde oefeningen uit de westernsport spreken mij absoluut niet aan, zoals de spin en de sliding stop. Ik begrijp het nut er gewoon niet van en het enige wat ik zie is slijtage. Ook is het hele beeld dat van een superonderworpen paard, mede door de lage hoofd/halshouding en de weinig swingende gangen. Omdat quarters erop gefokt zijn, kunnen ze daar ook niets aan doen. Het ziet er onderdanig uit, maar dat is nu eenmaal hun bouw. Volgens mij gebruikt de ruiter geen hoofdstel en dan vind ik het een knappe prestatie. Aan het begin en aan het eind zie je het paard om zich heen kijken, dus er is toch wel wat opgewektheid in het spel. En het feit dat hij zijn koppie laag houdt, zegt dat hij geen moeite heeft met de overgangen en dus een prima ruggebruik heeft. Samengevat vind ik het knap.

Hierop inhakend:

Hoi Pien,

Ik zie maar 1 foto, onder de button "lessen". Die is al heel overtuigend! Zijn er nog meer?

jose schreef op maandag 16 januari 2006, 17:33:


Het is logisch dat hij op de voorhand loopt. Je schrijft dat Bollie pas een half jaar voor de kar loopt. Dat is wel erg kort om het evenwicht van voor naar achter te verleggen! Het kost naast training ook gewoon tijd om achter sterker te worden.
Als je onder het zadel niets kunt doen, is langeteugelen wellicht een idee. Schouderbinnenwaarts is de aangewezen oefening om hem te leren verzamelen, i. e. gewicht op achter te laten nemen, bovendien moet hij dan buigen wat zijn algehele souplesse ten goede komt. Actief laten draven in het tempo van de stap zorgt ervoor dat hij zich meer gaat dragen en dus zijn dragende spieren meer ontwikkelt.

Hoi Monique,

Heb je ook foto's dat Indy op een harde ondergrond staat en "goed neergezet"? Hier is eigenlijk niets van te zeggen, want op een zanderige bodem zakken de hoeven vaak scheef en ziet het er zelden recht en symmetrisch ut!
Mijn paard zet rechtsachter scheef op de buitenkant neer, dus in het zand ziet dat er altijd vreselijk uit. Staand op een harde ondergrond zie je het amper.