Grietje schreef op zaterdag 10 december 2005, 19:40:


Grietje, ik denk dat Fred gelijk heeft.
Het is een beetje moeilijk praten omdat je niet geschreven hebt welke kennis je hebt, of je bv de cursus gevolgd hebt. Gezien je je eigen paard al een jaar verzorgd, zul je toch wel weten wat je doet
Ik heb evenals Fred het idee dat er nog een aardige kalklaag op de zool ligt en dat de hielen veel te hoog zijn. Ik heb nog niet meegemaakt dat ik met de achterkant van een mes door de echte zool heen ging. Probeer toch eens voorzichtig of je net voor het steunsel en de hiel kalk kunt wegkrabben zodat je een beter idee hebt waar de echte zool zit. Vaak heeft die een wat andere kleur of zitten er pigmentvlekkin in. Gaat dat niet dan zul je echt geduld moeten hebben tot de zool aangeeft dat de hiel lager kan.
Dat is toch wel een prioriteit denk ik en natuurlijk de flares niet langer dragend maken.

Piet
nah, tuurlijk Natuurlijk!

Ilona Kooistra schreef op zondag 11 december 2005, 7:41:



Birgit heeft wel een goed punt Ilona. Haar opmerking over stal is een misser.
Het punt betreft eígenlijk een eenvoudige risico-afweging; wat vind jíj beter/slechter. De opgesloten ruimte van een stal, een waarschuwingssignaal van een GSMstraler of niets. Een bed in de wei is eigenlijk ideaal; is alleen voor joú maar vervelend; voor het paard niet
Ík mijd stralingsdingen en zal dus nooit zo'n ding om een paard hangen; dat is míjn tic.
Onze merries blijven in de wei zónder meldgedoe.

Ik vraag me eigenlijk af waarom mensen er bíj willen zijn. Ook hiermee vraag ik me af in hoeverre die behoefte wordt gevoed vanuit persoonlijke motieven en door de belangen van de DA.

Huertecilla schreef op zondag 11 december 2005, 10:22:


Het is iets waar ik ook de hele tijd over loop te piekeren. Bright is drachtig en ik wilde haar gewoon in de wei laten werpen. Alleen hebben wij maar een klein stukje grond tot onze beschikking. Middenin de wei heb ik een paddock gemaakt . Wei en paddock zijn afgezet met schrikdraad. Tegen de tijd dat ze moet werpen wil ik gewoon de doorgang naar de wei open laten zodat ze daar naar toe kan maar het is altijd mogelijk dat ze in haar barensnood gaat draaien en ergens bij of zelfs in het schrikdraad terecht komt. Ik hoef er niet per se bij te zijn als ze werpt maar als ze in het schrikdraad zit of het veulen erin terecht komt wil ik wel graag de stroom snel uit kunnen zetten en te hulp kunnen schieten. Aan de andere kant is een paar weken zo een GSM om ook niet alles.
Een kennis van mij had een camara opgehangen en zette de wekker elk uur van de nacht om even te kijken. Dat lijkt mij voor de duur van een paar weken ook niet echt geweldig. Wie heeft er goede ideeën.

Groetjes,
Sandra Boshuizen

Birgit Dwars schreef op zondag 11 december 2005, 0:25:


wij hebben tot drie keer toe wel ons bedje bij de stal gehad en met babyfoon en met video bewaking, terwijl wij even een kopje koffie gingen drinken beviel onze merrie van een veulen, zonder een probleem overigens, de laatste keer niet het veulen had vrij brede schouders waardoor een en ander moeizaam verliep, dit was de vierde. Wij kiezen voor de stal omdat wij zoveel mogelijk ellende willen voorkomen, en uit economische motieven, ik heb veel moeten betalen voor de dekking,mijn merrie, de veulens vertegenwoordigen ook waarde, zeker voor ons, ik wil al die energie en tijd en geld niet op de mesthoop gooien door uit principe voor gewoon in de wei zonder enig toezicht te kiezen. Overigens wil ik niemand veroordelen die wel voor zo natuurlijk mogelijk kiest, ik wil dit zo, wat een ander wil heb ik ook respect voor. Nu is het zo dat je niet alles kunt regelen en onder controle kunt houden, ik heb ook een pony gehad die zich niet in de stal liet krijgen voor de bevalling en midden in een knallende regen en onweersbui haar veulen kreeg, zonder enkel probleem. Maar mijn allereerste veulen van mijn allereerste merrie kreeg maar een pootje naar buiten en de merrie liet zich niet vangen, dat was niet leuk zal ik je vertellen, uiteindelijk is het goed voor moeder en kind afgelopen, maar het heeft toch nogal traumatische gevolgen gehad voor de merrie. Dan maar liever een gsm oid.
Ina

Huertecilla schreef op zondag 11 december 2005, 10:22:


Ieder zijn tic


Waarom erbij? Omdat het veulen van onze buurman bijna dood was omdat het in de sloot is gekukeld vlak na de geboorte, een andere buurman zag het gelukkig 's ochtends om 4 uur toen hij op zijn land bezig was. Omdat Camee verstrikt is geraakt in de omheining net na de geboorte, nog voordat ze gedronken had. Zo kan ik wel doorgaan, maar dat lijkt me niet nodig. Het lijkt me dat het nut al wel duidelijk is.

Belangen van de DA zie ik niet, wij hebben er geen DA bij gehad, waarom zouden we? Je moet gewoon lezen hoe het hoort te gaan en waar je op moet letten. Als alles goed gaat is geen DA nodig. Als het niet goed gaat is het toch prettig dat je de keus hebt een DA in te schakelen nietwaar?

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Sandra Boshuizen schreef op zondag 11 december 2005, 10:59:


Zet svp GEEN stroom op de omheining!! Het veulen kan nog niks, en snapt het concept nog niet. Pas als het goed kan stappen en rennen kun je beginnen met de stroomdraad-training. Dwz dat je alleen stroom op de omheining hebt als je erbij bent, geen seconde langer. Als het goed gaat en blijft gaan kan de stroom erop als je er niet bij bent.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Birgit Dwars schreef op zondag 11 december 2005, 0:25:


Er komt geen straling van de SMS-geboortemelder, behalve tijdens het aanmelden op het GSM-net (eenmalig), en tijdens het versturen van een SMS-je. Beide activiteiten duren ongeveer een seconde.

De straling waar je paard voortdurend bloot aan staat is de straling afkomstig van de dichtsbijzijnde GSM-mast. En daar sta je aan bloot, ongeacht het feit of je wel of niet een GSM-toestel bij je hebt.

Wil je je paard behoeden voor GSM-straling, dan is sabotage van GSM-masten binnen een straal van 10 km de beste oplossing. Helaas blijven dan nog de diverse straling uitzendende satellieten over, en daar kun je niet zo gemakkelijk bij. Opsluiten van je paard in een kooi van faraday is dan de gewezen oplossing, maar heeft weer andere ongewenste neveneffecten (zie ook ons artikel over huisvesting).


Er zijn vele soorten straling, die als enige gemeenschappelijk kenmerk het woordje "straling" hebben. Radio-actieve straling is bijvoorbeeld niet te vergelijken met electromagnetische straling, of zonnestraling, etc. Voor je kan beoordelen of straling wel of niet schadelijk is zul je eerst moeten begrijpen wat voor straling het is en wat dat met de cellen doet.

GSM-straling is in hoge mate vergelijkbaar met de straling die in een magnetron wordt gebruikt om voedsel op te warmen. GSM-straling heeft een golflengte van 30 of 15 cm, en wordt vooral goed geabsorbeerd door objecten die een dergelijke lengte, de helft of het dubbele daarvan bezitten. Een mensenhoofd is een ideale GSM-ontvanger, een paardenlijf wat minder. De straling wordt geabsorbeerd door cellen die vocht bevatten en daar omgezet in warmte. (Zo werkt een magnetron, en ook alle andere electromagnetische straling). Hieruit kun je de conclusie trekken dat water in hoge mate ondoordringbaar is voor GSM-straling, en dat de geabsorbeerde energie wordt omgezet in warmte. Een gemiddelde magnetron heeft een continuvermogen van 700 Watt, een GSM-telefoon een piekvermogen van 2 Watt (gemiddeld 200milliwatt). Deze tijdelijke 200 milliwatt kan nabijgelegen lichaamscellen met ongeveer een tiende graad celcius doen stijgen, en naar wat de effecten daarvan zijn kunnen we slechts gissen.


Heb je hier ook bronnen van, of is dit iets dat je zelf hebt bedacht? Voor mij is dit namelijk geheel nieuwe informatie, die verstrekkende gevolgen zou hebben, ook voor mensen.

Overigens is radioactieve straling niet zo onnatuurlijk als je wellicht denkt: de voortdurende onweersbuien op aarde zenden hun electromagnetische energie de hele wereld rond (goed waarneembaar op een kortegolfontvanger) en de zon doet daar nog een forse schep bovenop tijdens de veelvuldige zonne-uitbarstingen (waarneembaar oa door noorderlicht en storingen op televisie e.d.) Verder staan we voortdurend bloot aan een achtergrondruis, uitgezonden door de vele quasaers e.d. in ons heelal.

Bezorgdheid over onnodige straling vind ik een goed ding, maar pas terecht wanneer je hier, ook voor jezelf, al de nodige aandacht aan besteedt. Ik ga er van uit dat je nooit met een GSM-toestel of draadloze huistelefoon belt (duurt veel langer dan het verzenden van een SMSje) en geen chip in je paard hebt laten stoppen, onderzocht hebt of er geen electriciteitskabels onder de wei doorlopen, en ver van hoogspanningsmasten e.d. afwoont.

Groeten,
Frans

Ilona Kooistra schreef op zondag 11 december 2005, 11:00:
Nee, je somt alleen maar managementfouten op.

Ik begríjp jouw punt best, maar het is geen absoluut gegeven Ilona.

Zoals opgemerkt kun je niet alles controleren en moet je dat ook niet willen. Waar je de grens legt is persoonlijk; geef ik geen waardeoordeel over.
Vind wel dat jij (jullie) soms wat inconsequent overkomen (net als bij de bezwangering).
Dat is verder geen absolute constatering noch kritiek; het is maar míjn perceptie en vind het zelf ook erg moelijk. Zeker om mijn eigen emoties te onderscheiden van het belang van het paard.
Nógmaals; jouw 'duidelijk' mbt het nut is mij helemaal niet duidelijk en de conclusie die jij eraan verbindt zie ik evenmin als logisch.

Míjn conclusie is:
- vermijd alle vermijdbare risicos
- kijk regelmatig, binnen het redelijke in relatie tot de risicos die overblijven
- laat verder Gods water over Gods akker lopen

Dit punt (en die bezwangering) maakt overigens ook mooi helder dat jij (jullie) net zo gevoelig reageren als andere normale mensen (en ik) op punten waarbij emotie een rol speelt

Méén je dat?

Aha, dus je ziet het wel, maar wíl het niet zeggen?! Als je geen melder hebt en niet gaat kijken, kom je ook niet in de verleiding om de DA onnodig te bellen en zeg nu niet dat dit nooit gebeurt en die DA dan geen rekening schrijft. Zie je nu het belang van de adviezen toch vooral goed op te letten want er kán...

Onder de streep is er niets natuurlijks aan het houden van rijpaarden. Het zo min mogelijk ingrijpend managen is een arbitraire situatie.

Huertecilla schreef op zondag 11 december 2005, 11:39:


Precies.
De risico's omtrent dingen die mis kunnen gaan tijdens de bevalling zijn wel omschreven. Sommige, zoals het dempen van een sloot, zijn wellicht wat onpraktisch maar heb je zelf in de hand, andere, zoals veulens die in het geboortekanaal blijven steken, wat minder.

De risico's omtrent GSM-toestellen is ook wel enigzins in te schatten. GSM-toestellen bestaan al weer zo'n 10 jaar, en miljoenen mensen over de hele wereld houden het ding op 1 centimeter van hun hoofd, daarmee telefoongesprekken voeren die minutenlang duren. Als er een duidelijke verhoging van de mortaliteit van GSM-gebruikers was dan had dat onderhand wel iemand moeten opvallen.

Nu komt het er op aan een risico-inschatting te maken.

Welke risico zou hoger zijn. Het gebruik van een SMS-geboortemelder die gedurende 1 seconde een signaal afgeeft, of het risico dat er iets onwenselijks gebeurt tijdens de bevalling dat je wellicht zou kunnen voorkomen door er bij te zijn?

Die afweging is persoonlijk. Daarom dringen we de GSM-geboortemelder aan niemand op maar is het gebruik er van geheel vrijblijvend.

Groeten,
Frans

Loes Scheres schreef op zaterdag 10 december 2005, 18:33:


Met welke leeftijd kun je eigenlijk beginnen met longeren? Ik ga er van uit dat dat voor de een wat eerder is als de ander.
Ik heb een paar weken geleden eens met Saffier geprobeerd. Hij is nu 18 maanden en stond me aan te kijken alsof die uit een ei kwam. Echt, om van te smelten. hij heeft heel even rondjes gestapt. Een paar minuutjes maar, toen ben ik gestopt omdat ik hem niet wil overvragen. De reden dat ik er mee wilde beginnen is omdat hij erg dominant is en ik toch op een andere manier bezig wilde zijn dan alleen wandelen en knuffelen.
Ik vraag me alleen af of hij nu te jong is en er nog niet aan toe is of dat het gewoon is dat hij geen zin heeft en lui is.
Iemand een idee?

Groetjes, Natasja

Huertecilla schreef op zondag 11 december 2005, 11:39:


Het zou handig zijn als je een gedegen houten omheining om de weide kon maken waar een veulen veilig tegenaan kan botsen, maar als je dat niet hebt is het (hier) niet mogelijk om het veilig te maken, als een eis is dat het paard in de weide bevalt.


Ja, nog steeds meen ik dat.



Tsjonge, nou dat vind ik echt een kromme redenatie hoor.


En bel je níet als het wél had gemoeten.


En zeg nou ook niet dat een veulen nooit dood gaat als er niemand bij is.

Ik zeg: wees erbij, van een afstand, kijk maar kom niet aan. Grijp alleen in als dat per se moet. En inderdaad, er wordt te snel, te vaak ingegrepen, maar dat kun je mensen (proberen) af te leren.

Ik heb het boek van Worthington ook, dus ik weet dat er problemen komen door menselijk ingrijpen. Echter weet ik ook dat veulens verdrinken en stikken door niet-ingrijpen.

Alles buiten beschouwing latend, is het toch ook gewoon iets heel bijzonders waar je graag (vanaf gepaste afstand) bij wilt zijn? Ik wel in ieder geval.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Natasja Cornelissen schreef op zondag 11 december 2005, 11:52:


Er zijn andere dingen om met een paard te doen dan hem rondjes om je heen te laten lopen. Voor een jong paard is dat trouwens inderdaad niet zo goed. Het boek van inge geeft bv veel leuke spelletjes die je met je paard kunt doen, en het parelli-pakket is ook erg nuttig.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!