Ilona Kooistra schreef op zondag 11 december 2005, 11:00:
>Het lijkt me
> dat het nut al wel duidelijk is.
Nee, je somt alleen maar managementfouten op.
Ik begríjp jouw punt best, maar het is geen absoluut gegeven Ilona.
Zoals opgemerkt kun je niet alles controleren en moet je dat ook niet willen. Waar je de grens legt is persoonlijk; geef ik geen waardeoordeel over.
Vind wel dat jij (jullie) soms wat inconsequent overkomen (net als bij de bezwangering).
Dat is verder geen absolute constatering noch kritiek; het is maar míjn perceptie en vind het zelf ook erg moelijk. Zeker om mijn eigen emoties te onderscheiden van het belang van het paard.
Nógmaals; jouw 'duidelijk' mbt het nut is mij helemaal niet duidelijk en de conclusie die jij eraan verbindt zie ik evenmin als logisch.
Míjn conclusie is:
- vermijd alle vermijdbare risicos
- kijk regelmatig, binnen het redelijke in relatie tot de risicos die overblijven
- laat verder Gods water over Gods akker lopen
Dit punt (en die bezwangering) maakt overigens ook mooi helder dat jij (jullie) net zo gevoelig reageren als andere normale mensen (en ik) op punten waarbij emotie een rol speelt
>
> Belangen van de DA zie ik niet,
Méén je dat?
>Als het niet goed gaat is het toch prettig dat je de
> keus hebt een DA in te schakelen nietwaar?
Aha, dus je ziet het wel, maar wíl het niet zeggen?! Als je geen melder hebt en niet gaat kijken, kom je ook niet in de verleiding om de
DA onnodig te bellen en zeg nu niet dat dit nooit gebeurt en die
DA dan geen rekening schrijft. Zie je nu het belang van de adviezen toch vooral goed op te letten want er kán...
Onder de streep is er niets natuurlijks aan het houden van rijpaarden. Het zo min mogelijk ingrijpend managen is een arbitraire situatie.