Michiel schreef op donderdag, 29 september 2005, 9:50:
> Spirithorses schreef op woensdag, 28 september 2005, 22:51:
>
>>> Eigenlijk ben ik heel streng, in de dingen die ik niet wil.
>>> En vreselijk meegaand in al het andere
Michiel, is het allemaal wel in evenwicht wat je doet? Ik bedoel : Ben je niet aan één kant zeer (té) meegaand, maar aan de andere kant heel streng. Is er nog een tussenweg? (ik probeer met je mee te denken...).
Ben je niet te flippy floppy?
>> Ga je dan staan wachten, geef je je paard zijn zin of gebruik je
>> wat steady pressure, gevolgd door een beloning voor elke goede
>> move?
>> Stel; ik wil langs een eng ding op straat en mijn paard wil daar
>> niet langs? Offuh....Paard wil persé naar huis en ik niet?
>
> Ja ik ben fel en streng, alhoewel niet boos of teleur gesteld
> hier doe ik tenminste mijn best in, duidelijkheid is stukken
> beter dan sacherijnig worden. Aanhoudende druk, zoals Piet
> gebruikt, bij het niet vooruit willen, dat gebruik ik alleen
> heel zacht en vriendelijk als mijn paard ergens bang voor is.
> Zij durft niet ergens langs bijvoorbeeld. Alleen haar de vraag
> voorhouden, is dan genoeg druk, waarmee ze op haar eigen manier
> een oplossing mag zoeken. Ik denk natuurlijk ook mee, doe
> voorstellen, beloon veel, en ga vooral mee in alles wat ze zelf
> bedenkt, om er mee om te gaan.
En toch proef ik in je verhaal iets van teleurstelling....want je wilt het zo graag goed doen, je geeft haar zoveel liefde en dan nog komt ze niet mee zoals je dat zo graag zou wensen. Right?
Ik denk dus niet dat een vraag voorhouden al voldoende druk is, het is een heel gewone vraag waarop je een heel gewoon ja of nee krijgt, daar moet je niet te moeijlijk over doen.Ik denk niet dat een paard in termen van 'oplossing zoeken' denkt, dat is me te menselijk. Hij gaat geen concessies aan jou doen, zo denkt ie niet. Hij denkt in de eerste plaats gewoon aan zichzelf en daar is niks mis mee.
Het is een ja of het is een nee. Aan
jou vervolgens de keuze wat je daarmee wil. Maar het is niet zo dat hij jou die keuze geeft.
> Als er geen angst in het spel is, enkel een meningsverschil, dan
> is deze aanpak voor mij te zacht. Ook Bill Dorrance gebruikt in
> deze opvoedingskwesties heel veel kracht. Leading up free (het
> paard één stap vooruit trekken, waarna het leidtouw direct weer
> slap is), en one leg real strong (krachtig been geven, met één
> been), zijn dan zijn manieren (uit en in het zadel) om het paard
> voorwaarts te bewegen.
Ja, zeer zeer goede methoden, ik gebruik ze zelf ook als nodig.
Je moet het alleen goed weten te doseren en dat is iets wat velen niet voldoende aanvoelen.
Maar ik blijf erbij (en ik denk wel haast dat jij dit ook zo ziet) dat je geen meningsverschillen moet krijgen tijdens het 'werk'.
> Stel mijn paard wil naar de overzijde van de weg, terwijl er
> verkeer aan komt, een goed luisterend paard heb je dan wel nodig
> of anders een ferme ruk. Ik denk dat halfzachtheid, als er toch
> geen discussie mogelijkheid is, in niemands belang is. Let wel,
> als een rijder denkt dat een paard weinig eigen inbreng mag
> hebben, dan ben je wel een dictator voor je paard, op deze
> manier. Voor mij zijn het uitzonderingen.
Ook eens met dat goed luisterend paard ja, maar als je paard op dat moment ervoor kiest niet te willen oversteken heb je wel discussie op een gevaarlijk moment.
Sleuren (ook steady pressure) heeft dan niet het gewenste effect en geeft frustratie. Slaan en rukken wil je ook niet, dat maakt angstig.
Vandaar dat ik zeg dat je het probleem niet dáár moet gaan staan oplossen, maar op een ander (eerder) moment waarop jullie beiden ontspannen zijn.
Leiderschap heeft niks met dictatorschap te maken, ook niks met macht, maar met veiligheid, in de eerste plaats voor jezelf!
Resect is ook zo'n woord : Jack en ik hebben zeer veel respect voor mekaar, maar er is er hier niet één iemand de baas. Zo is dat ook met mijn paarden. Ik krijg respect door de manier waarop ik in het leven sta, niet door mijn manier van afdwingen!
Helpt het je wat zo?
Pien
www.spirithorses.be
Warboel
