Harm Muis schreef op donderdag, 29 september 2005, 9:36:


hallo Harm,
Ik denk juist dat het wel meevalt en de mening van iemand die niet in je kraam te pas komt kun je toch ook laten gaan je kunt ook je eigen mening vasthouden daar is niets mis mee , Op het moment dat je boos wordt en je aangevallen voelt wankelt je eigen mening ook anders hoef je er niet kwaad om te worden, zo voel ik het tenminste,als ik ergens geiriteerd door raak ga ik mij afvragen waar ik mijn mening op gebaseerd heb, denk ik dan dat voor mij/paard mijn mening beter ik verdwijnt mijn boosheid en kan ik een discussie blijven voeren , als mijn mening nergens op sloeg eigenlijk dan kan ik dat ook toegeven toch? zo kun je wijzer worden , maar ik denk dat jij moeite hebt met de wijze waarop een mening gegeven wordt en daar heb ik soms ook moeite mee, maar daar doe ik dan wel zelf mijn zegje over,en ben ik iemand anders daar niet voor nodig, toch dank ik je voor je bezorgdheid
groetjes
Ina

Wil schreef op donderdag, 29 september 2005, 11:20:


hoi
sjonge ik heb dat ijzerwerk van brego bekeken, maar daar wordt je ook niet vrolijk van! Wel een mooi paard hoor het komt vast goed.

Nog even over commander Ik heb wel eens gehoord dat hij nogal eens knieproblemen vererfde bij nakomelingen klopt dat of is dit een roddel ik heb wel een nakomeling gezien die daar last van had dat was ook een buckskin overigens . Mijn merrie is net een toverbal er komt steeds wat anders tevoorschijn tot nu toe 1 donkere buckskin, 1 bay, 1 palomino en een lichte buckskin
groetjes
Ina

Wil schreef op donderdag, 29 september 2005, 12:31:


denk ik ook hooguit iets donkerder

Ina

Kristel Vanden Boer schreef op donderdag, 29 september 2005, 13:25:


ik heb ooit eens een drie jarige gezien alweer 6 jaar geleden of zo die had om de haverklap last van zijn knieschijf maar ik heb dat verder niet gevolgd en toen werd er gezegd dat hij vaker dit vererfde maar.... dat kan natuurlijk makkelijk roddel oid zijn .Ik hoop dat ik je niet ongerust heb gemaakt ,want dat is niet de bedoeling .

Ina

John Kuypers schreef op donderdag, 29 september 2005, 14:42:


vind ik ook john!
Ina

Nick Altena schreef op donderdag, 29 september 2005, 16:53:


dat zou ik wel jammer vinden gaan we het allemaal braaf met elkaar eens zijn. Van af en toe een knuppel in het hoenderhok wordt de boel opgefrist en zorgt er voor dat nieuwe ideeen en inzichten een voedingsbodem kunnen vinden wat iedereen ten goede komt.
groetjes
Ina

Spirithorses schreef op donderdag, 29 september 2005, 21:57:


het kan ook zijn dat ze inconseqent benaderd is en geen grenzen heeft gekregen , en de paardepubertijd begint nu ook een beetje te komen, de 17 jarige duld mischien ook veel van haar en is ze nu haar mens op zijn plek aan het zetten . Vooral niet met zweep meppen maar ronddraaiende touw is genoeg zeker als het zoemt en vooral niet te snel weer bij je laten komen ze is not wanted als ze zich niet gedraag als ze bedeesd komt onderzoeken of ze weer bij je mag horen kun je je verwaardigen een vriendelijke blik te werpen maar verder geen uitbundige knuffels ze moet het verdienen om lid van de kudde te zijn hoe beter ze zich gedraagd hoe zachter je je houding kunt maken, maar bij ieder vertoon van rangbepaling mag ze even niet bij je horen.

weer iets anders dus, het hangt van het waarom af Bang slaan = veel tlc maar rangorde slaan = duidelijk zijn wie er eigenlijk de 1e is .er komt een moment dat een frons en een blik genoeg is om iedere twijfel weg te nemen

Ina

Spirithorses schreef op donderdag, 29 september 2005, 22:52:


tuurlijk helemaal mee eens maar hij moet zich wel van meet af aan opstellen als de leider naar ik begreep heeft ze al verschillende keren bijna raak getrapt de beslissing van haar om hem weg te trappen komt steeds eerder (mits het domineren is hoor) dus hij heeft haar een paar keer bevestigd dat ze die ruimte heeft . als hij nou begint met haar te benaderen zoals hij dat graag zien wil en afwacht wat ze doet kan hij haar belonen voor haar goede gedrag gaat ze dan toch in de aanval dan is het draaien van het touw rustig opvoeren tot dat ze verdwijnt of in ieder geval zijn persoonlijke ruimte erkend. je kunt dat een paar keer achter elkaar bevestigen door haar te laten komen. goed gedrag is leuk slecht gedrag is niet erbij horen. Dat hangt gewoon heel erg van de blik in haar ogen af als ze echt wil vechten duurt het bij mij zo lang tot haar blik en lichaam zeggen dat ze met mij dat gevecht niet meer aan gaat op dat moment. ik wil altijd wel dat het laatste contact met mij positief en leuk is dat is een soort bevestiging als ze het goed doet houd de training op. Gelukkig is ze nog maar een kleintje en zal ze het niet lang vol houden om te vechten voor het leiderschap dat is voor die leeftijd ook wel erg hoog gegrepen hi hi

groetjes
Ina

Gregoor Lendfers schreef op donderdag, 29 september 2005, 23:43:


wij hebben ook kastanje bomen ze worden niet ziek , ik heb ze nog nooit de kastanjes zien eten maar ze zijn dol op het blad zogauw er bladeren zijn eten ze die het eerst op, ook het lindeboom blad is populair maar de kastanje is favoriet

ik heb geen tamme kastanjes

groetjes
Ina

Marlies schreef op vrijdag, 30 september 2005, 8:17:


hoi marlies

hier ben ik het niet helemaal met je eens! mijn 1e veulen ooit gefokt heb ik nooit gedomineerd alleen maar vriendelijk veel aaien moeder en kind vertrouwden mij volledig het veulen sliep bij mij op schoot lekker samen rennen in de wei. tot dan niets mis mee ik heb het dan ook nooit grenzen gesteld (het was een hengstje).
Hij sprong toen hij ongeveer een jaar was vanuit het niets mijn partner steigerend op zijn rug. Houdini kon een puntje aan hem zuigen hij glipte overal tussendoor stroom of geen stroom. toen hebben we hem laten castreren en werd hij rustiger. hij bleef bij zijn moeder en ons en werd nog steeds met liefde en zonder grenzen benaderd. toen hij drie was werd het tijd om hem te beleren. Het was niet meer mogelijk om zonder gevaar voor eigen leven in het weiland te lopen Blikkerende tanden oren plat in zijn nek en heel hard rennen. Alleen met voer was hij te lokken en was het mogelijk om iets te doen. Mijn zus wilde graag hem meenemen naar een hempfling cursus daar kon diegene die de cursus gaf niets met hem hij tarte elke regel, reageerde niet op lichaamstaal , zij kon alleen maar zich afvragen dat dit paard vreselijk mishandeld of vreselijk verwend moest zijn (nu vind ik dat beide het geval is). De enige die wat met hem kon was mijn partner, want die accepteerde zijn gedrag niet alleen het normale gedrag werd door hem beloond. Het dier ging door het vuur voor hem.
Ik denk dat ieder jong dier op zoek is naar wat wel en niet mag in de groep of je nou mens heet of gnoe of wolf of paard. Het is gevaarlijk om niet te luisteren want dan wordt je opgegeten of krijg je geen eten of overkomt je wat anders gevaarlijks of je wordt een gevaar voor de groep. Als er geen grenzen geboden worden dan creeer je ongeleide projectielen waar zelfs het dier zelf onder te lijden heeft. Het paard heeft nooit geaccepteerd dat ik een grens gaf het respecteerde mij niet het gedoogde mij . Voor mij heeft dit duidelijk gemaakt dat ik, hoewel met gevoel en liefde, de taak heb om mij consequent te gedragen als het gaat om de vraag of mijn veulens zich boven zich mij mogen plaatsen. In hun kudde zoeken ze zelf maar uit hoe ze het regelen maar als ik mij als mens in hun midden begeef wordt er niet naar mij gemept gebeten of opzij gezet ze kunnen gekrabbel krijgen als ze komen en van daar uit gaan we verder maar alleen als ze zich respectvol naar mij kunnen gedragen. zeker als ze gaan puberen noem ik het maar wordt er geen millimeter een concessie gedaan. Heel vaak gaan ze het gewoon niet aan omdat ze weten dat het geen zin heeft af en toe doen ze is een klein stapje opzij en dan voel je wel dat dat een stapje is dat gezet wordt om te testen en dat zet ik ze zachtjes weer om , en dan is het ok test mislukt. Ik hoef nooit te slaan,wil ik ook niet, ik zorg er alleen maar voor dat het heel leuk is bij mij als je als paard ook leuk doet tegen mij. Het ergste wat er op de wereld is voor een paard is genegeerd worden terwijl ze vreselijk nieuwsgierig zijn naar wat er om hun heen gebeurd, daar maak ik gebruik van.

groetjes
Ina