Ellen Juliettes moeder schreef op dinsdag, 16 maart 2004, 7:18:


Hmmm, heerlijk er even tussen uit! Ik zal in de tussentijd wel 's wat op papier zetten en wat vragen op je afvuren (!) - en dan reageer je maar als je er weer bent!
Groet, Marianne

Hoi Jo,

(Het is Böske, vriendin van Jos - sorry voor de verwarring.)

Als je de titel nog hebt, graag. Ik ga regelmatig in bibliotheken en
boekwinkels neuzen maar heb tot nu niets gevonden over dit onderwerp.

De merrie was dus in december en januari erg hengstig. ze staat nu nog in
een stal met 5 andere merries die niet hengstig waren. Mijn paard komt uit
Zuid Spanje, misschien worden de merries daar veel vroeger hengstig? Kan ze
nu een beetje in de war zijn?

Groetjes,
Böske

Hoi Marianne,

Ja, ik bedoelde oefening 4, en ik zie het, dat ik een beetje aan mijn balans
moet werken.
Ik heb een andere, een rijtechnische vraag, misschien kan je - of anderen-
mij helpen. Ik rij in een binnenbak waarvan een korte zijde van een stro
muur bestaat. Daar achter bevindt zich een opslag/ werkruimte met de nodige
herrie. De merrie vind dit allemaal eng, in bijzonder een bepaalde hoek kan
ze niet hebben. In stap en draf gaat ze wel langs deze muur maar ik voel
het dat haar lijf ontzettend gespannen is. Na een tijdje rijden ontspant ze
zich, maar wanneer ik na ongeveer 20-25 minuten de eerste galop wil maken,
snijd ze de hoek zo schuin af, dat ik bang ben, dat ze gaat vallen. (Haar
lijf is bijna parallel met de grond, zo voelt het aan, tenminste.) Of wendt
ze razendsnel op de achterbeen - andalusiers zijn heel erg goed daarin.
Ik wil het paard niet met kracht en dwang de hoek induwen, dat zou mij ook
niet lukken. Ik probeer in alle manieren haar vertrouwen te krijgen en haar
verzekeren, dat waar dan ook ik haar naartoe stuur, veilig is. Ik speel met
haar vaak in de bak, en dan komt ze bij mij staan ook als ik in die enge
hoek sta. Dat gaat dus wel goed. Waarom heb ik toch zo een moeite om haar in
galop daar langs te krijgen? Hoe moet ik het aanpakken?

Groetjes,
Böske

Hoi Marianne, weer,
Super advies. Ik zal de dierenarts inschakelen. Ik wist het trouwens niet,
dat barokke paarden meer problemen hebben met het geboorte van de veulens.
Ik las het ergens dat andalusiers juist meer vruchtbaar zijn dan andere
paarden rassen.
Je hebt een keer geschreven dat je op een Lusitano hengst heb gereden en dat
je van barokke paarden houdt. Heb je veel ervaring met deze paarden? Of ken
je iemand die dat wel heeft? We wonen (vanaf volgende week) in Schaik,
Noord-Brabant, en ik zoek iemand die mij les zou kunnen geven - iemand die
geen KWPNer van mijn paard wil maken.

Groetjes,
Böske

From: "Marianne" <forum@paardnatuurlijk.nl>
To: <verhoevenjos@home.nl>
Sent: Tuesday, March 16, 2004 10:27 AM
Subject: [PN]Hengsitgheid.. drachtigheid

Hallo Böske,

zoals Jo al schreef: er zijn (met uitzondering van de medische
vakliteratuur) geen boeken die zich alleen maar met hengstigheid bezig
houden. Wel zijn er nogal wat boeken over 'fokkerij' (ook voor niet
professionele paardenhouders)en de begeleiding van de drachtigheid, de
geboorte, de eerste dagen van het veulentje en de opvoeding van het diertje.

Als je plan om jullie merrie te laten dekken, zou ik me zeker heel goed
verdiepen in dit onderwerp want, ook al redt de natuur zich vaak zelf, er
kan van alles misgaan ( zeker bij 'barokke' paarden)en als je weinig van het
hele gebeuren weet, dan kun je jezelf of je paard in situaties brengen die
je niet wilt!
En ik zou zeker ook eens met fokkers gaan praten, zodat je weet wat je te
wachten staat.

Heel veel paardenboeken ( in allerlei talen) vind je op de site van Media
Boekservice - die specialiseren zich in allerlei schrijfsels over dieren.
Onder het kopje paarden kun je al heel veel vinden! Je kunt ze ook altijd
even bellen om nadere informatie over boeken te vragen of welke boeken ze je
zouden kunnen aanraden om het onderwerp uit te diepen!

Voordat je schrikt van mijn opmerking over 'barokke paarden': het is
jammergenoeg zo dat met name bij de zwaardere barok-rassen zoals Friezen, er
meer misgeboortes zijn. Dat heeft o.a. met hun bouw te maken. Het gaat wat
te ver om daar binnen dit kader op in te gaan want dan wordt 't allemaal wat
medisch/technisch, maar, mijn advies zou sowieso zijn om dekking en geboorte
door een veearts te laten begeleiden. En dat betekent dus ook, voor de
dekking, je merrie te laten controleren op algemene gezondheidstoestand,
laten opvoelen of alles in het geboortekanaal goed zit en laten controleren
( kort voor de dekking) of de merrie 'schoon' is.

Groet, Marianne

Boeken die ik veel pak.

Handboek voor paardeneigenaars.
Van Ingrid Andersson en Charlie Lindberg.

(Hier staat ook over henstigheid, enz. in).

Een leuk boek vind ik:
Het tipboek voor paardenmensen.
Van Christiane Gohl.

Jos Verhoeven schreef op Tue, 16 Mar 2004 10:52:19:


Hoi Böske,

zo zie je maar, angst zit niet alleen in mensen, maar ook in paarden!
Met dat verschil dat wij nog een heel end kunnen redeneren over onze angsten, en het paard niet! Hoe los je dit nu op?

Je geeft zelf al aan dat het paard in de stap en draf zich op een bepaald moment gaat spannen ( in de buurt van die enge hoek). Jij doet waarschijnlijk dan - onbewust - met haar mee: al denk je alleen maar: oh.. daar komt die hoek ... dan begint er ergens in jouw lijf al een spanning te komen, hoe subtiel ook, het paard voelt dat je handen wat stijver worden, je je zit misschien een beetje aanklemt..
en die kleine signalen, die je zelf misschien niet eens doorhebt, vertaald het paard naar eigen angst en zal er van overtuigd raken dat het echt wel héél eng is in die hoek!

Mijn advies zou zijn:

1. Bouw vertrouwen op in de stap en de draf: als je in de buurt van de hoek komt waar het zo eng is, dan vanuit het zadel met rustige en vooral lage stem, "brááf meisje, 't is goed.. móói, dat gaat fijn zo, je bent een beste meid" zeggen.
Het doel is tweeledig: het paard snapt heus niet wát je zegt maar hoort wel een rustig voortkabbelend geluid van jouw stem en dat kan al geruststellend werken. En ten tweede, als jij rustig en met lage stem praat, gaat jouw ademhaling ook rustig en wordt laag naar je middenrif toe. Het risico dat je dan spanning opbouwt en vasthoudt in je lijf ( dat via de 'telefoonlijn' onmiddelijk doorkomt bij je paard)
wordt dan al een heel stuk minder!

2. Voorlopig geen galop vragen - bouw eerst maar eens een weekje of twee die rustige gang van zaken zoals onder 1) met je paard op.

3. Bij de bouwmarkt kun je voor een paar euro een zgn. specie-kuip kopen waar cement in gemengd wordt; het zijn meestal van die zwarte plastic tonnen van zo'n 60 cm hoog, met eenzelfde doorsnede.
Als je zo'n ton nu eens naast de hoefslag plaatst, zodanig dat je het paard tussen de muur en de ton in moet sturen, dan creëer je voor het paard een begrenzing aan beide zijden. snap je wat ik bedoel?
En ook hier, voordat je dat doet, het paard laten kennis maken met dat zwarte ding in de hoek: dus met het paard aan de hand er naar toe lopen, rustig laten snuffelen, er eens omhéén lopen en ondertussen maar blijven babbelen dat ze super-braaf is en een hele flinke meid.

4. Het geheim is dus 'rust en kalmte' todat ze op een gegeven moment wel doorheeft dat het dan niet zo eng meer is.En de tijd nemen! Ze hebben gewoon wat minder 'denk-hersens' dan wij die paardjes, dus duurt het wat langer.

Rijtechnisch: als je in de buurt van de hoek komt, altijd iets meer 'ruimte'op het bit geven, handen ontspannen. Buitenbeen 'wakend'aan laten liggen en binnenbeen iets kuithulp geven: die kuithulp is al voldoende als je je tenen omhoog doet in de stijgbeugel. Voel dat maar eens met je hand aan de binnenzijde van je kuit: trek je tenen omhoog - dan voel je de binnen kuit aanspannen.
Als je het leuk vindt om te vergelijken: druk nu je hak eens naar beneden: je zult voelen dat je dan andere spieren gebruikt die veel harder doorkomen! Vandaar dat in mijn mening de kreet "hakken laag" afgeschaft mag worden!
Teugels: aan beide zijden licht begrenzend, aan de hals laten liggen dus, en vooral de binnenteugel niet losser laten.

Ik ben benieuwd of het werkt! Pas als je denkt, we hebben het onder controle, weer aan de galop gaan denken.

Groet, Marianne

Jos Verhoeven schreef op Tue, 16 Mar 2004 11:04:03:

Ja ik ben echt dol op barrokers en heb ze veel gereden! Ik zal wel eens even in mijn netwerkje speuren of ik je op een spoor kan zetten van een instructeur die graag met dit soort paarden werkt: er zit inderdaad nogal wat verschil in het rijden met een barokpaard en de beste methode is natuurlijk de Klassieke Dresuur ( die je overigens ook héél paardvriendelijk kunt doen hoor!!). Ik meld me wel bij je als ik wat weet.

Groet, Marianne

Ellen Helmigh schreef op Tue, 16 Mar 2004 08:17:32:

Hoi Ellen,
Ja dat bedacht ik me ook toen ik het verzonden had. Ik ben inderdaad altijd met paarden om blijven gaan en vind het geweldige beesten als ik er maar naast sta. Als ik erop moet komt er een zekere "angst" naar boven. En we maken vrij vaak paardrijvakantie, maar ik vind het altijd weer zo eng die "vreemde" paarden. En het klikt altijd direct eigenlijk.

Ik moet ook eerlijk zijn, vandaag weer op de "wilde" Shiva gereden en het ging weer goed. Oke, ze is er nu wel vandoor gegaan, maar dan reageer ik toch nog altijd goed en had haar voordat ze de eerste voorbij ging weer onder controle. Dat geeft je moed en een kick ook wel (haha).


Moet nu even aan mijn moeder denken, waar wij onze Isabella "gestald" hebben. Die was in het begin als de dood van paarden. Ook van die kleine hoor. En ons Isabella had in het begin nogal de neiging om aan te komen draven, gewoon vriendelijk en vrolijk, maar mijn moeder durfde dan echt geen voer te gaan geven.

Grappige is nu dat ze het leuk vind die pony. Ze doet haar zelfs al ooit de vliegenkap op in de zomer als ze ziet dat ze helemaal onder de vliegen zit. Dat is ook zo zielig voor die pony.
Haha in het begin zou ik dit echt niet hebben durven vragen hoor.

En dan mijn vader, die is slecht ter been, maar moet ook wel eens voeren als het zo uitkomt. Hij was in het begin heel bang dat ze tegen hem aan zou duwen (ze wil wel eens schuren). Hij schrok ooit toen ze (te) dichtbij kwam en gaf een schreeuw van pas op! Dat heeft zoveel indruk gemaakt dat ze altijd heel voorzichtig mijn vader benaderd, niet bang, maar gewoon voorzichtig.

Die paardjes voelen heus wel aan hoe jij je voelt en wat ze bij wie kunnen doen.
Vandaar dat ik denk dat het goed is dat jullie nu een eigen paard hebben. Daar kun je heel veel van leren en ga vooral zo door. Je bent denk ik zeker op de goede weg.

Ik ken ook iemand die dit had, met tranen in de ogen soms op een vreemd paard zat. later niet meer durfde, maar toen toch een eigen pony kocht. Daar is ze gek op, rijdt super goed, zonder zadel, zonder hoofdstel. Maar ze durft echt niet op een andere te stappen.

Zo zie je maar, je bent niet de enige hoor. Geniet gewoon lekker op je eigen manier van Daan. Grondwerk kan ook heel leuk zijn, of gewoon lekker niksen bij elkaar.

Groetjes,
Ingrid

Linda schreef op dinsdag, 16 maart 2004, 8:58:

Hoi Linda en Ellen,
Nou de mijne houdt echt van rollen. Dat heb ik haar al zo vaak zien doen ... Vooral na een rit. Maar nu irriteerde zondag het tuig kennelijk zo erg dat ze tijdens de rit diverse keren aanstalte maakte om te gaan rollen. Ze heeft dit ooit 1x eerder willen doen (voor de kar dus) en toen gaf ik zo'n brul (is ze nogal gevoelig voor) dat ze het nooit meer probeerde. Maar zondag had ze het bijna niet meer. Wilde nu wel erg graag naar huis. Ze zag haar uitloop (zand) en wilde direct gaan liggen, maar kon niet want tuig er nog op. Had het net af en floep daar lag ze al. Heeft wel 6x liggen rollen (met tussen pozen). Heel mooi, maar buiten mag ze het nooit. Dat moet ze gewoon echt leren dat dit niet kan, hoe vervelend ook.

En o ja Ellen, sorry, even vergeten net:
GEFELICITEERD met je verjaardag!!

Groeten,
Ingrid

Linda schreef op dinsdag, 16 maart 2004, 9:05:

Hoi Linda,
Jij hebt gewoon wat met bont!!

Weet je dat ik nog nooit op een bont paard gereden heb nu ik er zo over na denk. Op onze manege hebben ze er geen, maar ook op vakanties had ik altijd een "gewone". 2 jaar terug in Frankrijk een grijs paardje en toen dacht ik ook al; ik heb nog nooit op een grijze gereden. Heel bijzonder eigenlijk om dat te concluderen.
Het eigenlijk veel kleuren gehad, nu dus nog bont.

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op dinsdag, 16 maart 2004, 10:01:

Hoi,
Nou die oefening met die rondjes voor je uit draaien, dat is pas evenwicht. Haha het lukte me vanmorgen aardig toen ik het de rest van onze groep voordeed (wel gelachen hoor). Maar degene die het ook probeerden kukelden om. Haha, ben niet de enige kluns.

Maar eerlijk is eerlijk, ik stapte vanmorgen zomaar op. Niet helemaal soepel en lenig, maar het ging ook niet zo sukkelig als de vorige week. Het hang moment was er wel even, maar Shiva stond wel stil (dacht waarschijnlijk: nee he, heb je die oen weer van vorige week; laat ik nu maar even stilstaan).

Echter heb ik bij het opstappen een spier in mijn schouder/nek verrekt. Ja hoe krijg je het voor elkaar haha, maar heb er nu goed last van.

Dus graag de oefeningen voor de rest van het lijf ook een keertje, want nu ben ik van onderen "los" en werkt het van boven tegen (haha).

Groeten
Ingrid (die vroeger met gym ook al niet de lenigste was hoor).

Jos Verhoeven schreef op Tue, 16 Mar 2004 11:04:03:

Hoi,

Verhip dan kom je dichtbij te wonen; ik woon in Oss.
We zijn ooit met Isabella op "trektocht" geweest naar Schaijk (hebben daar kennissen met een grote wei). 9 km was het maar, maar wel 3 uur over gedaan toen (met tussenstop). Tentje mee en de volgende dag weer terug.
De hoefsmid moest toen ook erg lachen en sprak tot onze pony: "zo paard ga je helemaal naar het buitenland".

Maar ik heb geen verstand van barokke paarden, dus kan je daarmee niet helpen.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 16 maart 2004, 13:36:


---Jaaaaaa dat klopt! hahaha...ik zal je een leuk verhaal vertellen waarom:

Ik mocht, na jaren zeuren, eindelijk op paardrijles. De eerste pony waar ik mijn 'longeer-privé-les' op kreeg was, jawel, bont! Na een stuk of 5 van die privé-lessen mocht ik met de beginnersles meerijden en wat denk je? Weer op die bonte pony! Ben er die eerste les dat ik los mocht rijden wel drie keer! afgevallen, maar ooooh wat vond ik die pony toch gaaf. Juist doordat ik die eerste les er drie keer af ben gevallen, ging ik steeds meer letten op het gedrag van die pony en begon haar te leren kennen als geen ander. Ik wist precies wanneer ze ineens weg wilde spurten en in welke hoek ze dit wilde doen. Ik heb echt een band met haar opgebouwd en heb vaak bij dressuurproeven langs de kant gestaan terwijl er iemand anders op reed. Mijn moeder en ik zaten eens in de kantine en ik kon zien dat die pony in de hoek bij de letter H ervandoor wilde sprinten...ik zei dit zo tegen mijn moeder: "Let op ma, Pinto gaat zo meteen in de hoek bij de H schrikken". En ja hoor, Pinto spurtte weg en het meisje wat erop reed knetterde eraf...nu mocht ik dat meisje totaal niet, dus heb wel eventjes stiekum in mezelf zitten lachen aan het kantine-tafeltje hoor hihihi...
Ik denk dat daar dus mijn liefde (lees: gekte!) voor bonte pony's en paarden vandaan komt. Ik heb uiteindelijk een fjord gekocht, maar diep in mijn hart wilde ik toch altijd nog een bonte. Kennelijk voelen bonte paarden deze liefde aan, want ik ben nog geen enkele bonte tegengekomen waar ik niet mee op kon schieten. Raar he?


---Hahaha, nou, hier komt mijn uitspraak dan:
"Once you go 'bont', you can't go back!" hahaha...

Groetjes,
Linda

Hoi Böske,

nou ik heb wat voor je gevonden hoor! En omdat ik tijdens de speurtocht weer allerlei gezellige mensen gesproken heb met veel verhalen over barok-paarden, ben ik weer helemaal enthousiast!

Ik heb voor je gevonden: Stal Quo Vadis van Kees en Ingrid de Jong.
Ingrid geeft zelf les in dressuur ( Doma Classica), vrijheidsdressuur en al die mooie extra's zoals Spaanse pas enzo. Nu zit zij zelf in Sneek (!!) maar reist wel het hele land door om les te geven en komt ook in Noord-Brabant. Maar nu het mooie: ze heeft een paard in Noord-Brabant staan bij een leerling die dressuurt op Grand-Prix niveau en dat meisje geeft ook les, maar alleen dressuur.

Als je Ingrid belt op haar mobiel, krijg je alle informatie en kan ze je in kontakt brengen met haar leerling: 06-54 63 26 41.

En het zal je goed doen om te horen dat ook zij meteen het met ons eens was dat je een barokker niet kunt en mag rijden op de KWPN-manier waarmee we tegenwoordig dood gegooid worden: voorwaarts-neerwaarts!

Welnu, succes ermee en laat 's horen hoe het verder gaat!

Groetss, Marianne