Diestelmans Liesbet schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 21:51:


Ah zo, nu begrijp ik je vraag beter

Met ijzers had Isabella altijd al jaren een probleem. Niet alleen dat haar hoeven scheurden bij het leven, maar ze nam enorm korte pasjes in draf voor de wagen op de harde weg. Onbeslagen liep ze 's winters altijd veel beter, veel harder ook en strekte ze veel meer.
Nu wil ik wel op blote voeten, maar er wordt nog altijd gedacht door oa DA dat ze wat last heeft van lichte artrose, ook omdat ze zoveel extreme hoefstanden heeft gehad in het verleden. Het is niet bewezen of vastgesteld DAT ze dit ook heeft overigens. Maar dit in mijn achterhoofd en het feit dat ze soms niet lekker gaat over die keienpaden, twijfel ik dus over wel of geen hoefschoenen. Aangezien hoefschoenen nog zachter zijn dan blote voeten zou het bij haar misschien toch voorkomen dat ik haar alsnog vroegtijdig moet afschrijven (stel dat ze wel beginnende artrose heeft). Vandaar MIJN twijfels.
Ik heb het hier overigens nooit over die verdenking van artrose gehad, mede omdat het me niet relevant leek omdat het niet echt is aangetoond.

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

Isapaardje schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 23:44:


In dat geval zou ik toch het zekere voor het onzekere nemen,en de hoefschoenen aan doen. Je hebt de schoenen al, Isabella is er aan gewend om mee te lopen.
Dus,..........

loes

Isapaardje schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 18:57:


Wat ik voor mezelf wel opschrijf is hoe m'n paardjes lopen over moeilijkere ondergronden. Ik doe dit op schaal van 1 tot 10. 1 is dan bevangen en 10 wil zeggen loopt in serieus tempo over de moeilijkste ondergrond.
Nu heb ik soms ook wel eens het idee dat ze wat gevoeliger zijn als ze
een tijdje niet meer over zulke paden gelopen hebben(heb thuis enkel een zelf aangelegd stuk verhard) maar, dit verdwijnt meestal na een tijdje rijden.
Wanneer ik b.v. een meerdaagse tocht rij in de ardennen, dan lopen ze naarmate de tocht verloopt steeds beter.

Groeten,
jan.

Huertecilla schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 23:18:


Allan Buck is correct (alleen niet Canada zoals je mij mailde maar California), in 1988 gepubliceerd in de "New Scientist".
Voor degenen die geïnteresseerd zijn heb ik een dieplink geprobeerd te maken in de USA-patentliteratuur naar dat van Cook - ik hoop maar dat ie werkt:
http://patft.uspto.gov/netacgi/nph-Parser?Sect1=PTO1&Sect2=HITOFF&d=PALL&p=1&u=/netahtml/srchnum.htm&r=1&f=G&l=50&s1=6,591,589.WKU.&OS=PN/6,591,589&RS=PN/6,591,589


Wát kun je plaatsen? Dat je i.p.v. opvoeden maar spijkers om hun kop trekt? Ik vind het bizar.


Da's fijn, maar je gooit mij toch maar voor de voeten dat mijn houding richting Cook niet zo netjes is. Ik vindt daarentegen meneer Cook zelf niet zo netjes.


Het gewicht/massa is wel van belang! Ik zal proberen het in J&J-taal voor iedereen uit te leggen: als er een vlieg over de rug van de hand beweegt voel je dat, ja? Voel je een zelfde mate van beweging nog als er een olifant op staat? Ik dacht het niet... dat komt omdat de relatieve gevoeligheid afneemt bij toenemende amplitude van signaal. De sensorische cellen zijn binair t.o.v. een drempelwaarde, en je hebt bij grote amplitude daarvan de meeste, en dan vooral uiteraard de gevoeligste, al "verbruikt". Als ze al niet stuk zijn, hebben ze een recuperatietijd nodig.


Ik blijf de serreta een uiterst ongelukkig vergelijk vinden. Je hebt me ook nog niet uitgelegd waarom je het rechtstreeks vergelijkbaar vindt, daarom vertel ik nu maar waarom ik vind van niet: het ding zit namelijk vast op de bedoelde plek net als een bit, terwijl mijn gevalletje een balans moet zijn. Dat Libra heb je mooi gevonden... doet toch vermoeden dat je een beetje snapt hoe het werkt.


Nee, het maakt het lomper. That's all.
Als je "minder scherp" beoogt, moet je de verhouding van impuls vanuit ruiter naar paard variëren niet door het hoofdstel te verzwaren maar door de teugels te verfijnen. Als jij zulke ruwe handen hebt als je zelf in vorige post beweert, krijg je van mij als instructeur dus teugeltjes van 3 mm in je knuisten, desnoods 0,4 mm gevlochten staaldraad - sterk zat maar dát voel je dan hoop ik toch na een minuut of 10 wel
Het is gewoon niet de bedoeling dat je TREKT! En nog minder dan je CONSTANT TREKT!!!
Zoals ik boven beschrijf werkt het verzwaren van het hoofdstel alleen maar verlompend.


Wat is Ludomar, behalve een zadelmakersbedrijf?


Ik ben natuurlijk benieuwd naar je nieuwe maaksel en foto. En toch blijven wij in de clinch over benadering. WAAROM heb jij een "fase4" stok-achter-de-deur nodig? Me dunkt dat er zat bit-bedenksels bestaan, om nog maar te zwijgen over die mooie serreta, die fase 100 kunnen bewerkstelligen, en ook massa's paarden bij wie dit niet helpt op een moment dat je je fase x nodig denkt te hebben. Ik zie echt niets in het alsmaar weer terugvallen op dit soort geweld.


Opvoeding van ruiters op al opgevoede paarden. Zo zou het utopisch wel moeten gaan. Staat exact zo in AL mijn oudere boeken. Helaas is de huidige situatie in NL zo dat goede leerpaarden met een kaarsje te zoeken zijn. En dat lijkt me niet te verbeteren, zolang je het aan de ruiterkant niet aanpakt.


Reden graag?
Gaat met mijn hengsten namelijk uitstekend. OK, zijn superknuffelpaarden en is geen onafhankelijke maatstaf... maar Idunn en Piet die als eerste onafhankelijk uitproberen geven toch ook al goede resultaten terug.


Wat is BB-touwhalster? Op Cook's website zie ik het in ieder geval niet en Google retourneert ook niets.

Groeten, Egon

Mensen bedankt voor jullie reacties.. ik heb het allemaal een beetje uitgeprobeerd maar dat was niet lang meer nodig want al gauw was savage weer de oude =D... Hijs weer heel lief gelukkig en werkt weer graag.. ik denk dat hij gewoon wat kuren had ofzo.. heeft hij wel eens vaker last van vooral in de winter en slecht weer... maja hij heeft de laatste tijd weer goed gewerkt en gesprongen dus het zit gelukkig weer goed :)..

Groetjes Gianna

e m kraak schreef op zaterdag, 19 maart 2005, 7:25:


Ik kan helemaal volgen waarom hij op naar onze maatstaven niet opgevoede renpaarden een scherp middel gebruikt in een poging het bit uit de mond te krijgen.
Het is niet realistisch om te veronderstellen dat in die wereld van groot geld
humanistiche motieven de doorslag geven.
Dat doen ze bij míj wel en ik pas de methodes niet toe al was het alleen maar dat ik wedstrijdgebruik van een paard al te ver vind gaan.
Desondanks kan ik de redenering van Cooke in het perspectief van de renbaan helemaal plaatsten.
Dat is het verschil tussen de eigen normen en waarden en inlevingsvermogen.

En dat is een reden om zelf onbehoorlijk te doen? Voor mij niet.

Alleen de onafgeveerde massa telt voor de lichtheid van het signaal; het hoofstel zelf beweegt niet. Lijk desnoods naar een hoofdstel met bit. Het gewicht van het hoofdtel doet er voor de lichtheid van de teugelhulp aan het bit niet toe. Zelfs het gewicht van het bit maar voor een klein deel.
De vergelijking met een afgeveerd wiel van een voertuig gaat goed op.
Beter kan ik het niet uitleggen, dus laat het hierbij.

...en dan kan je de vergelijking met een serreta niet volgen???

Zucht....... Wellicht dat jij dat eruit gelézen hebt en dan heb ik me wellciht niet helder genoeg uitgedrukt, maar dát had er niet uit te halen moeten zijn.

'door het hoofdstel te verzwaren' vind ik ook een interessante gedachtensprong. Dat suggereert het doelgericht zwaarder maken van het hoofdstel. Dat kan ik nergens terugvinden..... wel het zachter maken van het hoofdstel zodat het minder 'bite' geeft dan een dun touw of een serreta.

Omdat ik met een jonge in opleiding zijnde hengst door vrij ruig terrein stap en daar veel onverwachte dingen tegenkom.
Jouw referentie-kader en ervaring heb ik niet. Ik heb alleen déze bloedkikker die van merrie-feromonen alleen al reflexmatig naar een hartslag van 225 vliegt. Noem het onzekerheid of onbekwaamheid van mij als je wil, het zij zo. Mijn ervaring met deze pielemans is dat het meenemen van een fase4-mogelijkheid voor hem genoeg is om fase 1/2 te blijven en dus neem ik fase4 mee. Desnoods alleen voor mijn eigen gemoedsrust.

Maarreh.... dun touw geeft al een fase4 mogelijkheid; die heb ik met het zachtere en bredere leer niet, vandaar dat ik die bij pielemans inbouw. Hopelijk blijkt dat het niet nodig is en dan haal ik die er eenvoudigweg weer uit; maak ik een mooie kleurstrip over de neusriem over de gaatjes.


Sorry Egon. Ik kan het niet duidelijker uitleggen dan ik tot u toe gedaan heb. Jij leest er helaas alleen 'ruwhandigheid' uit. Lees ander de posting van Nick nog eens door; hij belicht hetzelfde punt vanuit een andere hoek.

Ik denk dat het net is als met waarom jij niet kan volgen dat ik Cooke kan volgen m.b.t. de renpaardenwereld. In de wijde wereld buiten een onheininde zandbak doen zich taloze onvoorziene omstandigheden voor waarbij het ideale onderschikt is aan wat dan en daar noodzakelijk is.
Als mijn pielemans een merrie meent te ruiken terwijl we de pas naar Alfarnate oversteken, met een diepe afgrond naast het smalle rotspad, dan is met al mijn humane overtuiging over de lichtheid van de hulpen fase4 een prettig hulpmiddel. Dat is met een aanstormende vrachtwagen waarvan dan ook de remdruk nog eens in een sisknal ontsnapt niet anders.
Niet perfecte ruiters op niet perfecte paarden hebben dan een niet perfecte maatregel nodig en dat staat helemaal los van hun streven naar perfectie.
En ja, ik heb inmiddels een 'álles-los-reflex' voor schriksituaties en tóch acht ik in mijn wereld van buitenrijden een stok-achter-de-deur zinvol.

= Men knope een touwhalster zoals die universeel gebruikt worden; noem het Parelli, noem het touwhalster.tk, weet ik veel, een touwhalster.
= Hang doorgelaste ringen in de twee beginknopen van de neusbrug.
= Haal een een kruisende teugellijn door de ogen en
= Presto
een BB-touwhalster. Nog duidelijker: zo'n touwhalster als dat van jou maar dan met een geloten neuslus zoals die universeel zijn.

Nogmaals Egon, ik denk het prima opleidingaspect van jouw idee in het streven naar perfectie helemaal te zien.
Ik zie alleen niet wat het verschil in werking is ten opzichte van wijken voor druk. Ook een licht tikje is druk; als ik wil dat een paard naast me opzij gaat ga ik ook niet letterlijk drúkken; 'press the hair' en dan nog maar heel even is genoeg. Dat is met teugelshulpen niet anders en het blijft wijken voor druk. Snap je nu dat een serreta helemaal identiek werkt?
Indien niet, dan krijgen we het niet door de dezelfde deur ben ik bang.

Veel succes met jouw fijninstrument! Ik ga een bergwandeling maken met pielemans....

Frans Veldman schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 20:15:

Kan een overgangsfase ook eeuwig duren? Pride wordt nu al bijna 2 jaar natuurlijk bekapt. Zijn voeten op zich zien er verder prima uit, witte lijn is goed, hoeven worden al mooi hol etc etc. Maar toch blijft hij niet lekker lopen op harde ondergrond. Het is soms maar een minimaal verschil maar het verschil is er. Morgen rijd ik weer een endurance en vanwege de voorkeuring heb ik besloten om toch maar weer met schoenen te rijden. Ik ben wel heel benieuwd hoe het deze zomer gaat als hij weer 24/7 buiten staat. Nu staat hij enkele uren per dag in een zandpaddock van 5 x 10 en voor de rest op stal. (hier wordt aan gewerkt maar op dit moment is het even zoals het is ) Kan je dan stellen dat zoals hij nu loopt op dit moment onder deze omstandigheden dit het meest haalbare is? Dus dat als de omstandigheden verbeteren ook zijn voeten weer zullen verbeteren?

cornelie

cornelie schreef op zaterdag, 19 maart 2005, 11:16:


Yep Cornelie.
Hoe meer op het harde des te meer zullen zijn voeten eraan wennen.
Heb je geen plek waar je een betonnen uitloop kunt creeren? Of eh, puin, steen, weet ik veel storten in een strook van de zandpaddock, zodat ie eroverheen moet als ie naar de drinkbak wil?
Mijn vriendin Yvon heeft zelfs een strook vuursteen in haar wei gestort.
Wij hebben oude dakpannen liggen in de ergste blub, en dat werkte tweeledig, zowel voor de voeten als voor de modder. (Ze lopen het overigens wel de grond in hoor). Groet, Pien

Spirit schreef op zaterdag, 19 maart 2005, 11:41:


Om te voorkomen dat je harde materialen de grond inzakken werkt gronddoek (worteldoek) prima.
Water kan weg, puin blijft liggen.
Piet