HannahFroukje schreef op zondag, 20 februari 2005, 12:22:


Dat gaat lukken met een goed blok?

en voldoende

Dat `wat` zoals je het hier noemt is nou toevallig , vind ik, vele malen beter dan welke brok je ook geeft...
Bedenk dat naast de evt. noodzakelijke stoffen die dan in de brok zitten er ook zo verdomd veel slecht spul in zit....

Maar alleen hooi of

Zit toevallig net een boek te lezen.... de aard van het paard van Stephen Budiansky...in het nederlands dit keer en laat daar nou net een mooi stukkie in staan over het feit dat de vele soorten paarden zich aan moesten passen aan het moment......de ijstijd bijvoorbeeld....maar ook een droogte periode die er lang heeft geduurd...
De beestjes (soorten paarden) die van die bladeren , bomen ja zelfs zaden konden leven zijn voor het grootste deel uitgestoven....
Het waren nou juist die paarden die zich ge-evolueerd hadden om met zeer karige weilanden van voer te voorzien die het overleefde???? rarara hoe kan dat.

Het paard zoals wij het nu heden ten dagen kennen is een uniek beest dat zich door de eeuwen heen heeft aangepast op het moment van leven maar ook met het oog op de toekomst.....zo heeft het wezen paard kunnen blijven bestaan....al eeuwen lang...
Waarom denken wij 2 beners dat een paard van nu dan toch die brokken nodig heeft? vertel me nou eens...wat zit daar nou in dat niet in gras, hooi, wortel, biet of andere natuurlijk zaken zit met als extra aanvulling ook nog een goed blok en met de wetenschap dat een paard ook inwendig nog de nodige stoffen kan maken die het nodig heeft?

Stel dat ze op een volle wei staat, hmmmm, dan

Wat noem je een volle wei?
Als je daarmee 24 uur per 24 uur bedoeld denk ik dat je je vergist ...er staan er toch vele gelukkig wel buiten...
Diegene die in een hokje staan zullen ook niet gezond zijn ondanks die 2 kilo biks die het dagelijks krijgt...dat het niet meteen merkbaar is dat men een paard zijn leven lang brok voert is eigenlijk jammer...dan zouden meer mensen zien waar ze eigenlijk mee bezig zijn...



Nogmaals dus...wat denk jij dat er in die veulen brok zit dan wat niet in de bovengenoemde spullen zit??

afhankelijk

Vitamines zitten wel degelijk in likstenen dacht ik hoor....niet in allemaal....maar net als dat ik geen rotzooi voor mezelf koop om te eten krijgt mijn paard dat ook niet....je kan dus wel kijken naar welk blok je koopt voor je paard?
Sommige zaken maakt het paard daarnaast zelf aan ..ook al behandeld hier..


Zie boven....juist door het aanpassen van het paard aan dit karige gras heeft het kunnen overleven...het paard is daar door de eeuwen heen voor gemaakt zeg maar....


Uhhhh...ik geloof dat dit niet helemaal klopt...een met kunstmest bemeste wei??
Het lijkt me dat daar door vele hier toch anders over gedacht wordt?
Wat te denken over bijvoorbeeld het wormen verhaal van piet?

ik wil

Mwah...zou zeggen....ga de kolder dan maar eens van dichtbij bekijken bij uhhh....egon...waarvan ik zeker weet dat die geen brok geeft in welke vorm dan ook...of uhhh Frans en Ilona...ook geen brok...of uhhh bij mijn eigen paard?
Zo zullen er vast meer zijn hier waarbij je het resultaat met eigen ogen kan aanschouwen.


Ik vraag me werkelijk af hoe je bij deze gedachte komt?
Waarom zouden wij onze paarden niet met deze (behalve dus die brok) bijvoeren?
Ik ben net terug van vakantie en heb weer een dikke 300 berichten zitten lezen....in deze week niet ter spraken geweest maar in voorgaande berichten werd er toch regelmatig over geschreven...bietenpulp , voerbieten, wortelen van oranje tot zelfs witte (waarvan we nog steeds niks horen?), lucerne brok en hooi, hooi van verschillende andere soorten , kuil....noem maar op....

En dan

Namens deze doorgeschoten man bedankt?....toch doe ik dit liever dan mijn paard volproppen met de door de industrie gemaakte goed verkopende rotzooi hoor...geloof die dan maar...je paard heeft deze zaken echt nodig anders overleefd hij/zij het niet...net als de dekens, ijzers , bitten enz. enz....


Lijkt me toch wel...zeker op een forum als dit....
Zoals je het nu schrijft komt het mij wel even heel raar over...wij, mensen zoals ik dus doen het blijkbaar geheel verkeerd en zijn dus uhhhh behoorlijk onze paarden aan het zieken? We bezuinigen volgens sommige al op de hoefsmid....maar volgens sommige dus ook al op het eten?


Laat het veulen eens lang genoeg, zoals in de natuur ook gebeurd, bij de moeder staan en je hebt nergens problemen mee....ook al eens aan gedacht?
Ik vind het een beetje vreemd dat op een forum als dit , er mensen zijn die anderen toch echt openbaar dan wel wijzend op` via privemail` aanraden om er van alles bij te gaan voeren en deze simpele en natuurlijke oplossing over het hoofd zien? Ik heb nog niet alle berichten gelezen...moet er nog 36...maar tot nu toe zie ik nergens deze simpelste oplossing als advies gegeven....wel wordt er meteen in het eerste het beste antwoord met brokken gegooid....
Weinig veranderd dus zoals ik zie....ik trek me weer terug in de leesmode...lijkt me verstandiger...

Gr. Nick

Malenka schreef op zaterdag, 19 februari 2005, 21:27:

'k Weet niet goed wat u hier mee bedoeld, mijn paardjes staan thuis,
prikweides zijn voor onderweg.
Volgens mij is hier toch iets fout gelopen.
Tuurlijk wel.

Er is geen draadje tussen, dat zijn paarden van andere deelnemers. Om misverstanden te verkomen, de paarden die wij bij elkaar op een weide zetten kennen elkaar meestal al lang, is er een nieuwe bij proberen we dit geleidelijk aan. Als je zelf paaltjes, lint en stroom bij je hebt kan je toch altijd postzegelweides naar believen maken.

e m kraak schreef op zondag, 20 februari 2005, 2:46:

Doen we het daar allemaal dan niet voor?
Wat beter geregeld dan? 'k Rij zelf ook endurance (belgië) en denk niet dat dit zo verschilt wat veterinaire controles betreft.

en zelfs op markten is die nog
Letten we (kan alleen voor mezelf en mensen in onze trektochtengroep spreken) zeer zeker op.
Bedoelt u misschien dat we maar beter altijd thuis blijven dan?
Is natuurlijk af te keuren.

Groeten,
jan.

jan seykens schreef op maandag, 21 februari 2005, 0:51:



Ik bedoelde niet te zeggen dat dat zou verschillen wanneer je endurence met endurence vergelijkt.



Welnee dat bedoelde ik helemaal niet.
U zegt hier erop te letten. Dat is mooi.
Wanneer ik tegenwoordig (in NL) echter op een evenement, markt of manege o.i.d. kom lijkt het meest wel een zoete inval en heb ik sterk de indruk dat haast niemand meer ergens op let. Misschien is die indruk wel foutief. Vandaar.
Maar als ik van zoiets thuis kom gaat eerst de plunje de wasmand in voor ik naar mijn eigen ponies ga. Overdreven? Beter blo Jan dan do Jan, nmm.

Groeten, Egon

Isapaardje schreef op zondag, 20 februari 2005, 13:29:


Mmm...na een weekje vakantie even bijgelezen en dit bericht viel me eigenlijk het meeste op....
Je schrijft hierboven ....hier zit natuurlijk wel wat in...op een advies van een ? om er een ijzer /kunstof onder te zetten...

Allereerst zou ik wel eens willen weten hoe dit onbeslagen paard aan een hoefbeenfractuur is gekomen?

Daarnaast....en dat is dacht ik ook bij jou toch wel bekend...zie ik het nut van dat ijzer ook hier dus weer in het geheel niet in....eigenlijk zie ik dus alleen maar weer een hoop nadelen naar boven komen.

Ten eerste natuurlijk de beschadiging van de nagels waarmee dat ijzer wordt vastgezet...die gevolgen zijn wel bekend...

Daarnaast heb je , ook op deze site zeer duidelijk uitgelegd , met een ijzer te maken met een zeer slecht doorbloeding...iets wat ook in dit geval niks aan de breuk zou verbeteren.

Maar dan komt denk ik de meeste negative eigenschap naar voren van een ijzer....wat dacht je dat de trilling dat een ijzer veroorzaakt gaat doen bij een hoefbeenfractuur???
Zou dat nou echt zo bevoordelijk zijn om dit `zo snel mogelijk `te genezen?
Ik denk dat je dat snelle genezen dan wel kunt vergeten.

Als het werkelijk nodig en mogelijk is om de boel te fixeren ja....maar niet met ijzer onder de hoef...
Overigens zegt een uitspraak van een veearts mij niet zoveel....die doet wel vaker een vreemde uitspraak...tis maar net wat de man geleerd heeft.
Stalrust is een veel voorkomende om maar een voorbeeld te noemen...

Wat de nazorg betreft...dat moge duidelijk zijn hoe ik daar over denk.

Gr Nick
Met geduld,vertrouwen en
liefde bereik je meer.

Eveline schreef op woensdag, 16 februari 2005, 19:26:


Sja, heeft een veterinair acceptabele smid zoals die samenwerken met diverse DA-klinieken en naar ik aanneem degelijk zijn opgeleid die kennis dan wel? Vanuit het natuurlijk bekappen standpunt wat ondertussen toch wereldwijd en op diverse plaatsen zelfstandig ontstaan en succesvol is, duidelijk niet. Schoolvoorbeeld van culture-crash!

Ik denk eigenlijk, dat deze zin gemaakt is met vooral de basisidee van natuurlijk bekappen in het hoofd, en dan is de zin ook weer niet zo extreem als het misschien wel lijkt. Best veel typische hoefproblemen zijn cultuurmatig en lossen zich vanzelf al op door natuurlijk bekappen. Op zich is de strikte logica van natuurlijk bekappen simpel en rechtlijnig. Wie die logica begrijpt ziet van ijzers af! Daar is geen schipperen in - je kunt niet een paard én wel beslaan én niet.

Wat nmm eigenlijk niet zwaar genoeg benadrukt kan worden is dat natuurlijk bekappen gefundeerd is op:
1) een minimaal acceptabele beheerssituatie van NIET in een stal opgesloten zijn, en liefst wisselende bodemgesteldheid.
2) zelfwerkzaamheid in het frequent onderhouden van de hoeven.

Wat ik in toenemene mate proef is een spanningsveld met sommige "professionele" bekappers die vooral dit laatste een minder geslaagd idee vinden vanwege den brode. Toch meen ik hier duidelijk de moeten stellen dat eens in de x weken een "natuurlijk bekapper" bestellen op zich geen natuurlijk bekappen is!
Hoeffiesonderhoud is iets dat iedere paardenverzorger gewoon even moet leren, en waar het gevoel van magie hoognodig af moet.

Los van of en in hoeverre 'thuisbekappers' kennis kunnen hebben, ben ik het helemaal met Eveline eens dat die zin, hoe goedbedoeld wellicht ook, niet al te tactisch is en beter wat gematigd kan worden al is het alleen maar omdat niet alle kreupelheden en hoefproblemen ook "hoefproblemen" zijn en/of actief snel even KUNNEN worden opgelost.

Groeten, Egon.

N.a.v. Nr:774 , Nr:804 , Nr:805

Ingrid, het klopt eigenlijk wat je eerst zei, dat niemand hier kan helpen. En al zeker de ijzerboer niet. Alleen al de gedachte dit paard om deze reden te willen beslaan getuigt nmm van onkunde en literatuur-onbekendheid, en heeft helaas wellicht alweer extra schade en vertraging aangericht.

Voor ik hierover verder iets zeg maak ik eerst veiligheidshalve maar even een voorbehoud: eigenlijk moet ik weten of het om een fissuur danwel een fractuur gaat, of er röntgenbevestiging van is (want er zijn wel andere oorzaken denkbaar die een volledig eender kreupelheidsbeeld geven) en waar precies dat fractuur gelegen is. Er zijn nl. 3 "klassieke" plaatsen aan het hoefbeen voor een fractuur:
-het kroonuitsteeksel (dat kan afbreken door overbelasting van de aldaar aangehechte pees);
-de zgn. hoefbeens-tak = de uiteinden L en R achter;
-middendoor (=wel erg zeldzaam voorkomend!).
Ook van belang is te weten hoe die fractuur ontstaan is. Wanneer het bijvoorbeeld gepaard gaat met een verbening/verkalking van het hoefkraakbeen hebben we alwéér een ander verhaal (maar ik laat dat nu even buiten beschouwing).

Maar goed. Pro academia dan heb ik de nmm best mogelijke behandeling van dit probleem voor je opgezocht. De vooruitzichten zijn ronduit zorgelijk!
Een fractuur vraagt om fixatie, maar meer fixeren/beschermen dan de hoefwand al doet kun je niet. In het verleden is er wel extra fixatie met allerlei lipijzers geprobeerd maar waar dat helpt aan een beetje extra fixatie doen ze af aan broodnoodzakelijke doorbloeding en hoefwerking. Je raadt het vast al - in datzelfde verleden werd dat paardje dan op "rust", d.i. op stal vastgebonden. Ongetwijfeld allemaal goedbedoeld, maar averechts werkend. Dat het niet hielp kwam men achter, en is rapport over opgemaakt...
Maar WAT DAN? Er zit zover ik weet niets beters op dan dit paardje standaard natuurlijk onderhouden onbeslagen in de wei zetten en langdurig volledige rust-vakantie geven. Een hoefbeensfractuur kan genezen, maar zeker kun je daar niet van zijn. Het verloop is heel wisselend en dat hangt ongetwijfeld samen met hoe die breuk nou precies in elkaar zit. Waar je wel zeker van kunt zijn is dat het (zeer) lang duurt: van enkele maanden tot dik over een jaar. Ook blijvende kreupelheid is gemeld. Wanneer de kreupelheid overgaat (kan ook best al na relatief korte tijd, een maand ofzo zijn) moet nog zeker een veiligheidsmarge van een jaar in acht worden genomen. Ik tiepte "lange rust-vakantie" en dat bedoelde ik dus ook echt zo...

Ik hoop hiermee een reëel beeld te hebben gegeven. Groeten, Egon.

Nick Altena schreef op zondag, 20 februari 2005, 23:33:


Als er in dat blok al vitamines zitten denk ik dat dat veel zin heeft, als het blok in de buitenlucht hangt, en de vitamines dus gewoon aan de lucht bederven. Nogmaals, vitamines zijn GEEN mineralen; mineralen bederven niet, vitamines vaak wel.

Moet je eens horen Nick, je hebt mij nergens horen zeggen dat bijvoeren alleen maar kan met brok, dit is weer precies dezelfde discussie als voorheen: geef je je paard wel of niet brok. Zo’n zwart/wit discussie moet je maar met iemand anders voeren hoor. Als je mijn mening daarover wilt, nee ik vind het lang niet altijd nodig om een volwassen (!) gezond paard bij te voeren met een (goede!) brok. Als je gelegenheid hebt om je paard voldoende variatie in voer te bieden en dat ook werkelijk DOET (maar dat is m.i. een behoorlijke dagtaak en niet voor iedereen weggelegd), dan kom je er daar ook mee (waarom denk je in vredesnaam dat ik het daar niet mee eens ben?). Brok voeren is een makkelijke en minder goede keuze dan natuurlijke spullen. Maar daarom kan het nog wel eens een optie (moeten) zijn.

Wat ik schreef was gericht tegen de gedachte dat je een paard alleen op hooi of gras zou kunnen voeden, en DAAR ben ik het dus echt niet mee eens. En DAAR wilde ik dus ook voor waarschuwen. Van die mening breng je me echt niet af hoor, of we er nu 5 x of 10 x over discussieren. Maar da’s een andere discussie dan die van “heeft een paard brok nodig”. Ik wil van paarden die werkelijk alleen maar gras en hooi krijgen over 7 jaar weleens een haar- en bloedanalyse zien op mineralen en dan met name de sporenelementen. Dat evolutieverhaal heb ik daar niet voor nodig, ik kijk wel naar het gedrag van m’n eigen paard als die een boom staat te schillen.

Haal de dingen die ik naar voren breng nou a.u.b. niet door elkaar Nick.

In eerste instantie ging het over of ik een SHIRE VEULEN bij zou voeren met brok ja of nee.
Gewone standaardbrok? Nee. Veulenkorrel? Mijn mening: ja, ik zou het zelf wel doen. En ik zou zo’n veulen zeker NIET alleen op hooi zetten. Als je geen brok wilt voeren, voer dan tenminste haver bijvoorbeeld. Ik zou zelf gewoon een goede veulenkorrel nemen. Vooral vanwege de lichter verteerbare inhoud, en de toevoeging in vitamines en mineralen die is afgestemd op veulens (beantwoord dit je vraag?). Een Shire veulen groeit zo hard, om die alleen op natuurlijke spullen te voeren, lijkt me in een standaard nederlandse situatie bijna onmogelijk. Tuurlijk kan ook DAT, maar het risico van tekorten ligt dan wel degelijk op de loer bij een mammoet als een Shire. En dat zou dan een tekort zijn wat je makkelijk had kunnen voorkomen.

Het veulen bij de moeder laten staan, ja zou leuk zijn (als de merrie van jezelf is). Bij ons kon dat niet.

Kijk, de persoon in kwestie vroeg meningen. Dit is die van mij, en dat is dus maar 1 van de vele. Jij hebt die van jou. Het voordeel van meningen vragen is dat je er verschillende hoort, nietwaar en dan zelf op basis van de genoemde argumenten zelf kunt bepalen waar je’t beste bij voelt. In dat licht moet je mijn bijdrage ook zien; als je’t niet erg vind laat ik het ook hierbij, want zoals ik al zei, ik heb geen zin in een zwart/wit discussie over brok.

nu we er redelijk van overtuigd raken dat eenzijdig bemeste weiden weleens tekorten kunnen laten zien aan mineralen en er toch een discussie ontstaat over het afdoende zijn van likstenen wordt het belang van het gebruiken compost steeds duidelijker http://home.planet.nl/~yolanda/compostdir/compost3.htmm is een aardige link waar de zaken zoals ze zijn - simpel- worden voorgesteld..
Zelf zit ik nog steeds in mijn hoofd met een proef die ik ooit wil uitvoeren en dat is het bemesten (eigenlijk bemineralen) van een stuk weide met zuiver zeezout.
Wie de waarde van puur zeezout kent wil hier misschien eens over meedenken.
Piet

Ja een moeilijke.
Ik let erop dat als ik ergens heen ga dat mijn beestje fit en gezond is. Dat is wat ik aan verantwoording kan nemen. Bij geringste vermoeden van wat dan ook blijven we thuis, of dat nou iets is waardoor andere paarden risico lopen of mijn eigen (kreupelheid of zoiets).
Ik heb laatst heel veel rond zitten bellen over het onderwerp droes. Wij waren bang dat we dat op het erf hadden en wilden weten welke maatregelen we moesten nemen. Verschillende dierenartsen raadden verschillende wachttijden aan, de langste was 6 weken. Gelukkig voor ons viel het mee en was het helemaal geen droes, maar de maatregelen hadden we zeker genomen als het wel droes was geweest.

Ik ben wel gewend als ik ergens heen ga dat paarden in aparte prikweides komen. Is gewoon wel zo veilig, zowel qua kennismaking als qua ziektes. En eigen emmertjes hooi enz mee.

Groetjes karin

Tycho schreef op zondag, 20 februari 2005, 22:19:


Paarden die kuchen na het rollen of als je er net mee gaat rijden, doen dat zo is mijn ervaring, in de nasleep van een verkoudheid. Als het paard van een verkoudheid hersteld lijkt vermijd dan nog minimaal een week of twee inspanning. Anders kan het soms maanden duren voordat je van die vervelende kuchjes af bent. .
Groet
Hans