Nick Altena schreef op zaterdag, 8 januari 2005, 12:23:


Ik heb dat met mijn twee IJslanders wel geprobeerd. De een weigerde het JJK, de ander wilde er meteen in happen. Ik heb het snel weggetrokken.

Moniek

hallo,
Een tijdje terug hoorde ik van iemand dat haar hoefsmid(geen natuurlijke bekapper) zei dat hoeven uitkrabben helemaal niet nodig was en dat het staan in een vieze stal niet erg is.
Wat ik heb geleerd is juist het tegenovergestelde..Altijd de hoeven uitkrabben zodat je steentjes en ander vuil wat de hoeven kan beschadigen er tijdig uithaalt, en een schone stal,zodat de hoeven niet aangetast worden.

Ik ben nu dus niet meer zeker van mijn zaak en zou graag hierover jullie mening willen horen, met natuurlijk goede argumenten zodat ik er ook een logische redenering aan kan geven.

Groetjes Ellen

Ellen, als je 1 keer een hoefzweer hebt meegemaakt a.g.v. een steen die door een draai de hoef in is geperst dan weet je weer waarom je na een buitenritje de hoeven moet nalopen.
Maar als ze de hele week lekker op het land of op zand staan, dan wordt er hier inderdaad niks gepeuterd.

Een schone stal lijkt me om meerdere redenen een goed idee.... ff los van het feit dat een urinepoepprut nou niet de beste inwerking zal hebben op de hoeven.
Marjolijn

e m kraak schreef op zaterdag, 8 januari 2005, 6:22:

Helaas op zijn engels het stuk, dan maar even inhakend op bovenstaande. Mickey, shet van de buren, veel te jong van de moeder gehaald en niet op de wei gestaan. Contact met zijn soortgenoot, de ruin, is niet bijster te noemen.
Maar toch eet hij niet van het vele JKK dat in hun wei groeit.

Hij eet overigens wel meer dingen niet. Zoals wortels bijvoorbeeld, maar ook duizendblad en paardenbloemen hoeft hij niet. En dat is dan ook weer raar want de meeste paarden vinden dit erg lekker.

Groeten,
Ingrid

Moniek schreef op zaterdag, 8 januari 2005, 12:31:

Happen willen ze altijd wel. Heb het bij Isabella ook eens geprobeerd omdat ik ook een kei ben in dingen uit haar mond vissen. Ze hapte er wel naar, maar spuugde het toen zelf al direct uit.
Ook in het hooi heeft ze het eens gehad, maar laten liggen. Dus ook dan herkend ze het en diezelfde ervaring had iemand anders ook toen we het erover hadden. Die was dus helemaal niet bang voor JKK ook niet in het hooi, omdat zijn paard het toch liet liggen.

Daarbij laten we wel wezen, vroeger was het ook een geneeskrachtige plant. Echter doordat vele mensen zeer ziek werden/dood gingen, is de plant als zeer giftig bestempeld of wordt gebruikt voor verven van stoffen.

Geiten eten het overigens wel gewoon op.

Groeten,
Ingrid

Ellen.M schreef op zaterdag, 8 januari 2005, 13:03:

Hoi Ellen,

Na een buitenrit kijk ik ook altijd even de hoeven na (althans bij Isabella als ze zonder schoenen heeft gelopen). Dit omdat er nog wel eens steentjes in de witte lijn gaan zitten.

Maar het is inderdaad beter om langs de stralen niet het zand weg te krabben (let wel op dat er geen mest in zit). Het zand in de straalgroeven voorkomt nl. dat er steentjes in kunnen gaan zitten.

Echter loop je veel over harde weg, dan valt het zand er vanzelf tussenuit door het hoefmechanisme (als het opdroogt).

O ja en met een hoevenkrabber kun je ook als je te hard en te vaak krabt, wondjes aan de straal aanbrengen met alle gevolgen van dien natuurlijk.

Groeten,
Ingrid

marjolijn schreef op zaterdag, 8 januari 2005, 14:47:


beste marjolijn, het is altijd aan te raden om de hoeven reglematig te controleren en zeker na een buiten rit. steenen en poop moet verwijderd worden maar doe dit ook zachtjes met een hoef borstel om beschadingen to
voorkomen. groetjes, sue

Zomaar wat grappigs even tussendoor.

Heb net een dikke stevige ketting gekocht met goed slot voor aan onze marathonwagen (als extra slot overigens). Er zit echter gelijk nog een andere diefstalbeveiliging bij nu, nl. een alarm en dat geheel gratis !!

Ik bracht net de ketting aan en daarbij rammelde hij want hij is wat te lang (je kunt alleen per hele meters kopen). Isabella hoorde het geluidje, kent dat nog vanuit de tijd dat ze aan de tuier (pin met ketting) mocht grazen en begint me daar toch te hinniken .... niet normaal meer hihi.

Mooi dacht ik toen; extra beveiliging dus. Want zo'n hinnik schrikt een dief denk ik af, maar maakt in ieder geval de buurt wakker

Groeten,
Ingrid

http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/4152447.stm

met vriendelijke groeten,
Inge

Het is me een eer het verschijnen van een nieuw boek aan te mogen kondigen.
Om de een of andere reden heb ik al een half jaar geleden bedongen dat ik dat zou mogen doen voor de PaardNatuurlijk lezers.
Ik ben ook in de gelegenheid geweest om al enkele hoofdstukken te mogen lezen en ik moet zeggen ik voel me plaatsvervangend hardstikke trots.
En dat is niet alleen omdat er een aantal foto's van Shiny en mij in staan, ook Esther met Falka en nog een boel anderen staan er in. Maar omdat het een hardstikke goed boek is waar we allemaal wat aan hebben.
Het is niet weer een boek over paarden dat dingen beschrijft die we allemaal eigenlijk al weten.
Nee, dit behandelt grondwerk vanuit een ander standpunt gezien.
Voor de anti-clickeraars onder ons: ik denk dat het woord "clickertraining" ongeveer drie keer voorkomt in dit boek. Dus wees niet bang voor een eenzijdige benadering.
Als ik afga op de eerste drie hoofdstukken is het een geweldig leerzaam boek.
Inge heeft het samengesteld vanuit haar zeer brede ervaring en door met open oog en geest naar de dingen te kijken.
Ik weet zeker, Inge kennende, dat het een nuchter, duidelijk boek is wat in begrijpelijke taal de ingewikkeldste zaken aan ons uitlegt.
Precies zoals ze hier op PaardNatuurlijk schrijft.
Daarom, Inge van harte gefeliciteerd met je eerste boek.
Ik vind het een prestatie hoe je dit voor mekaar gekregen hebt, ondanks een gezin met vier kinderen, je clinics en demo's, het schrijven op een aantal websites, je eigen site en dan nog je werk als grafisch ontwerper.
Petje Af!

http://www.cremebrulee.be/inge/boek
“Grondwerk met paarden,van spelen tot gymnastiseren”
door Inge Teblick

256 blz.
ISBN 9090190740
25 euro
voorintekenprijs tot 10 februari: 20 euro

Piet schreef op zaterdag, 8 januari 2005, 17:13:


Inge,
Ook van mijnentwege een hele dikke proficiat!
Ik ga meteen bestellen, had je wel gedacht!
Piet, je hebt dit fantastisch aangekondigd :) en ware het niet dat ik ongelooflijk nieuwsgierig ben naar hoe ik verder Mickey en Catootje moet benaderen, dan kocht ik het puur en alleen om jou en Shiny in huis te hebben :)

Groetjes!
iebie

Jolijn Zegwaard schreef op vrijdag, 7 januari 2005, 11:02:


Mijn paard heeft mij ook gevonden. Ik was gevraagd haar te berijden voor iemand. Ze was net drie. Na drie maanden op haar gereden te hebben, besloot ik om zelf een paard aan te schaffen, omdat haar eigen bazin natuurlijk ooit op haar zou willen rijden. Beter nu afscheid nemen dan later dacht ik. Pijnlijk maar realiteit. Het klikte enorm met dit paard. Tot mijn grote verbazing werd ze me zomaar te koop aangeboden. Daar hoefde ik niet lang over na te denken!!!!

Groetjes Collane

Loes Scheres schreef op donderdag, 6 januari 2005, 21:44:

1.37 em grof gebouwd

helena schreef op donderdag, 6 januari 2005, 21:51:

Michiel schreef op donderdag, 6 januari 2005, 21:54:


heej michiel
ik heb mijn pony nu langer dan een jaar, toen ik hem beleerde bijna een jaar.
ik had de mazzel dat spetter heel snel leerd dus dat was wel fijn.
als aller eerst heb ik hem al af en toe een zadel ( zonder singel ) opgedaan en daarmee gelongeerd.
ik heb het wel anders dan andere mensen gedaan schaam maar hij was vrij rustig.
ik heb hem gewoon aan een paal gezet met zadel, en toen ben ik er een x per een ongeluk op gaan zitten!!(vraag me niet hoe)
dat heb ik toen een maandje gedaan ( beetje bang)!!
kan ook korter en anders.
en toen zijn we hem gaan longeren met mij erop, en paar x!!
daarna kon ik al gewoon rijden in de bak; aandrijven en sturen ging errug snel. met een beetje hulp van mijn instructrice heb ik nu een fijn maar ondeugend paardje.
ik weet dat het niet de beste manier was om te beleren, ik had er nog geen ervaring mee.
hieruit blijkt, dat als je een band hebt met je pony, hem alleen kan beleren.
maar gelukkig is alles goed afgelopen!
jojanneke