http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/4152447.stm

met vriendelijke groeten,
Inge

Ik ben het heel erg met Michiel eens. Ik heb het boek niet gelezen.
Wat hier op deze lijst, onder dit groepje mensen als "natuurlijk" wordt gedefinieerd is voor andere mensen een onwezenlijke ver-van-hun-bed show. Weer andere mensen nemen na dezelfde argumentatie die jullie onderling hebben opgebouwd, heel andere beslissingen. Toch een bit; verzameling vragen, toch een deken, 's nachts op stal. Er is niet maar één waarheid, die jullie hier toevallig zouden gevonden hebben. Denk je dat het daarbuiten, in de grote-paardenwereld met manèges en zondagse wedstrijdjes ook maar enisgzins over die nuancetjes gaat? Welnee, daarbuiten is een hele, héle grote wereld waar mensen er echt en oprecht (!!) van overtuigd zijn dat ze het allerbeste doen voor hun paard, en die heel, héél andere dingen doen. Ze hebben een heel andere woordenschat; en ik verzeker je: als je dáár iets moet beginnen uitleggen, dan moet je heel, héél ver terug gaan.
Als zo iemand dit boek uit het rek in de winkel neemt en in de zetel thuis gaat zitten lezen, dan leest hij daar misschien voor de allereerste keer dat ijzers niet absoluut moeten. Wat maakt het uit onder welke titel het boek verkocht wordt - het gaat over die ene mens die begint na te denken. Eén mens, en dat boek heeft z'n werk gedaan.

Vanochtend was ik bij iemand die heel erg haar best doet. Toen ik haar voor het eerst zag, werd ze onder de voet gelopen door haar paard. Na een heleboel maanden daartussen zie ik haar terug, en ze doet een hele goeie poging om het beter te doen - en dat telt. Wat maakt het uit dat haar touwhalster te los zit, dat haar vragen en vooral haar loslaten slordig zijn en de timing ernaast zit, dat haar paard hoefijzers heeft en daarna met deken op de paddock in gaat? Wat IK zie, is dat ze haar best doet. Vroeger zou het paard naar stal gegaan zijn. Ze heeft vandaag voor het eerst gevoeld wat het verschil is tussen zijwaarts vallen en een binnenachterbeen dat onder het paard wordt gezet. Ze heeft vandaag voor het eerst prompt durven reageren als haar paard eerst niet vooruit wil op de cirkel, en dan achteruit denkend voortslenterd, dreigend om uit te slaan. Een half jaar geleden zou ze dat nooit gedurfd hebben. Ze kiest niet voor de gemakkelijkste weg. Wat voor een gek zou ik zijn om tegen haar te roepen wat ze allemaal fout doet!?
Noem het dan een halfwegboek - het heeft vast z'n plaats.

met vriendelijke groeten,
Inge (ook met een halfwegboek bezig, want ik durf vandaag niet zeggen dat ik weet wat ik over tien jaar zal denken)

Ooh, ik mag hier geen gewoonte van maken, hoor, twéé keer op één dag komen kijken .

Nick Altena schreef op woensdag, 12 januari 2005, 14:57:


Sorry als je je aangevallen voelde, want dat is echt niet mijn bedoeling - 't was een algemene reactie, echtigentechtig .


Nee hoor, - ik ben er zelf niet genoeg uit wat "natuurlijk" is om daar nu al grenzen bij af te bakenen . Ik weet nog te weinig.


Ja, dat komt, denk ik, omdat je een boek in z'n geheel weggooit omdat er de woorden "stal", "deken" en "ijzers" in voorkomen. Zou dat niet kunnen?
Ik denk dat Iebie veel kan lezen in dat boek, waar ze over kan nadenken. En alsnog besluiten om het anders te doen; maar het zal tenminste een geinformeerde keuze zijn met argumenten pro en contra. Toch?


Kom nou Niek - het gebeurt al, hoor... In het Belgische VLP-blad werd nog niet zolang geleden ineens het woord "horsemanship" gebruikt toen ze het hadden over het feit dat er meer fairplay naar de paarden moest zijn op wedstrijden. En Voest bij Bartels, wat doet die daar, denk je? En PNH in Frankrijk, als nieuwe norm voor instructeurs (wordt overigens al bijgevijld, geloof ik ). En Tteam en imprinting-experimenten op de Palmfokkerij, en Ray Hunt die daar uitgenodigd werd? Jawel, er beweegt wel wat... Door mensen die naar buiten komen, hun nek uitsteken, niet in hun eigen wereldje blijven zitten.


Maar daar gaat het juist om, Niek. Het is *voor jou* een verkeerd beeld. Maar de auteur, die is, en daar ben ik heel erg van overtuigd (ervaringsdeskundig tegenwoordig ;-p ) heel oprecht geweest. Die heeft hart en ziel en overtuiging neergepend om de paardenwereld een beetje beter te maken. Effe snel rijk ervan worden of zo, neuh, niet echt denk ik.


Niet ongelukkig worden, Niek, daar lig ik wakker van, dan doe je die twee blije mensen van vanochtend teniet .


Neem alle tijd - de voorintekening loopt nog tot 10 februari. En daarna ligt het vast nog tien jaar hier thuis opgestapeld .

met vriendelijke groeten,
Inge

Dit valt nu wel helemaal buiten de oorspronkelijke boekenkwestie, waarbij ik Iebie (en Nick ;-p ) gerust wil stellen dat ze wat mij betreft natuurlijk een slechte recensie van een boek mag geven... Je zou eens moeten zien wat ik voor de BHA geschreven heb over André Geeroms' Verschrikkelijke Boekje .

Ik vraag mij af of dat verschil in mening over de geleidelijkheid dan wel de harde aanpak uit persoonlijke voorgeschiedenis komt of niet.
Ik ben zelf de weg van de geleidelijkheid gegaan, en elke stap was een worsteling. Ik begon tien jaar geleden met de martingaal van mijn paard te halen. En drie maanden later het neusriempje. En nog later durfde ik m'n teugels loslaten als m'n paard ging rennen. Van de ene clinic naar de andere, uitgeprobeerd, vergeleken, onthouden, of weggegooid. De ergste schok was vijf jaar geleden, toen ik positieve bekrachtiging ontdekte - en ik die dacht dat ik "er was"! En nog steeds evolueert mijn mening. Hoe kan ik dus al nu mijn mening als "de enige waarheid" verkondigen als ik tegelijk weet dat ze nooit zal vaststaan?

Het zou kunnen dat dat bij mij zo was omdat je toen werkelijk alles zelf moest uitvissen - nu zijn er boeken, sites enzovoort; l'embarras du choix. De dingen kwamen naar mijn gevoel één voor één bij mij aan. Kennelijk ging dat met jullie niet zo. Hebben jullie gewoon op een dag een knop omgedraaid of zo?

Confucius
(551 VC):

Een reis van duizend mijl begint met een stap.

met vriendelijke groeten,
Inge