Nick Altena schreef op zaterdag, 8 januari 2005, 12:23:


Ik heb dat met mijn twee IJslanders wel geprobeerd. De een weigerde het JJK, de ander wilde er meteen in happen. Ik heb het snel weggetrokken.

Moniek

e m kraak schreef op zaterdag, 8 januari 2005, 6:22:

Helaas op zijn engels het stuk, dan maar even inhakend op bovenstaande. Mickey, shet van de buren, veel te jong van de moeder gehaald en niet op de wei gestaan. Contact met zijn soortgenoot, de ruin, is niet bijster te noemen.
Maar toch eet hij niet van het vele JKK dat in hun wei groeit.

Hij eet overigens wel meer dingen niet. Zoals wortels bijvoorbeeld, maar ook duizendblad en paardenbloemen hoeft hij niet. En dat is dan ook weer raar want de meeste paarden vinden dit erg lekker.

Groeten,
Ingrid

Moniek schreef op zaterdag, 8 januari 2005, 12:31:

Happen willen ze altijd wel. Heb het bij Isabella ook eens geprobeerd omdat ik ook een kei ben in dingen uit haar mond vissen. Ze hapte er wel naar, maar spuugde het toen zelf al direct uit.
Ook in het hooi heeft ze het eens gehad, maar laten liggen. Dus ook dan herkend ze het en diezelfde ervaring had iemand anders ook toen we het erover hadden. Die was dus helemaal niet bang voor JKK ook niet in het hooi, omdat zijn paard het toch liet liggen.

Daarbij laten we wel wezen, vroeger was het ook een geneeskrachtige plant. Echter doordat vele mensen zeer ziek werden/dood gingen, is de plant als zeer giftig bestempeld of wordt gebruikt voor verven van stoffen.

Geiten eten het overigens wel gewoon op.

Groeten,
Ingrid