nynke van der veen schreef op dinsdag, 28 december 2004, 22:40:

Ongenuanceerd? Ik dacht toch dat ik tot dusver de enige ben die op zijn minst correcte bronvermelding meegeeft...


Mag ik je er, als nieuwkomer hier, op wijzen dat ik in de regel moeite doe nauwkeurig te formuleren? Dat het dus loont om dan ook te lezen wat ik daadwerkelijk schrijf? Er staat: "VOOR LEKEN" - en impliceert dus dat ik er, voorgeschreven en begeleid op verantwoording van een (liefst holistisch denkende) dierenarts er geen bezwaar in zie.


Pardon? Ik heb het nergens over struiken gehad.


Heb je eigenlijk de geest en intentie van Paard Natuurlijk al gelezen?
We gaan er hier juist van uit dat we onze paarden zo min mogelijk volproppen met industriele wanproducten. Dus, op grond van welke indicatie zouden onze paarden dan periodiek "ontgift" moeten worden? Nmm is je paard eerst (blijkbaar bewust en dus moedwillig) rotzooi voeren en daarna "ontgiften" werkelijk een staaltje buitengewoon eigenaardige logica.


Dit stukje over hoeveelheden is natuurlijk belangrijk. Zoals al vaker hier aangegeven bestaan "vergiften" niet, doch alleen giftige hoeveelheden. En juist daarom zullen mensen nmm zich serieus moeten verdiepen in de materie voor ze in het wilde weg aan het zelf-dokteren slaan! De idee alsdat "kruiden"... "natuurlijk" en "dus ongevaarlijk" zijn is flauwekul die gelijk staat aan de bewering dat de werkzame stoffen niet werken
Nu kun je uit mijn litt.opgave lezen dat het gehalte aan werkzame (en giftige) stof in juniperus behoorlijk kan variëren, en als je daarbij in rekening neemt dat ook het lichaamsgewicht van paarden enorm varieert moet het toch niet al te moeilijk te bedenken zijn dat enige bedachtzaamheid en kennis van zaken wijsheid is.
Overigens zijn de beweringen in "Finlay Dun", een toonaangevende materia medica uit een tijd waarin kruidkunde nog van wezenlijk belang was, tot op het bot (letterlijk) getest.


Welnu, smakelijk eten dan

Groeten, Egon

Karin schreef op vrijdag, 17 december 2004, 21:31:


hmm wat voor maag is dat en welk dier. Of ik moet mn studie boeken er bij halen maar ik heb geleerd dat maagzuur een PH heeft van 2 das dus erg zuur.

helena

nynke van der veen schreef op dinsdag, 28 december 2004, 22:40:


Je hebt besjes en besjes.....

Ik heet geen Egon maar toch even een reactie...




Hier kom ik zo op terug !!

En ontgiften? Wat denk je van alle

Uhhh, das nou net niet wat we doen hier...dier paarden volproppen met rotzooi zoals je hierboven veschrijft...

ALLE overdaad schaadt, maar je geeft hem

Ik vind 2 ons bessen een behoorlijke hoeveelheid die ik mijn paard zeker niet zal geven. Ook al gezien de door Egon aangedragen onderzoek gegevens ...

Dan nog even iets geheel anders...ook voor de minder in de plantenwereld thuis zijnde meelezers...
Ooit eens op school gezeten en van alles moeten leren over druiven en andere besjes waar je van allerlei lekkers kon maken....eindeloos gezeur maar soms nuttig ...dat bleek nu toen ik jeneverbes las...daar was iets mee ...
Even gegoogled en andere bronnen geraadpleegd....
Er bestaan verschillende soorten jenever bessen...
Die je in de kruidenwinkel koopt zijn hoogstwaarschijnlijk de juniperus communis jeneverbes.
Maar das niet zeker !!
Nou zijn we hier op deze site vrij natuurlijk bezig en het zit er dan ook dik in dat er hier mensen denken heee....zo´n plantje kan ik wel in de tuin zetten , misschien hebben ze hem er al eens ingezet en levert die nu zoveel bessjes op dat die 2 ons er wel af kan......das leuk ! en de bessen kan ik dan gebruiken voor....

Zie daar het probleem....er bestaan nml. wel verschillende soorten jeneverbessen....

In de volgende site staan er bijvoorbeeld 2....
http://www.tuinkrant.com/tkarchief/tk/info/gif7.htm
en kijk maar ff bij juniperus...
Dan zie je 2 namen staan...sabina en virginiana en kijk eens hoeveel sterretjes deze plant wel verdient....*** staat dus voor zeer giftig...

Laat dit nou net een van de soorten jeneverbessen planten zijn die in de tuinwinkels verkocht worden !!
Die dus misschien bij die mensen in de tuin staat!!
Die dan dus gebruikt gaat worden om aan het paard te geven omdat dit goed schijnt te zijn? en iets wat je in huis hebt en ook nog uit eigen tuin ga je toch niet kopen??
Want dat staat op PN?? en wordt verkondigt door....?

Snap je nu ons probleem om zoiets zomaar op een forum zoals hier te schrijven....zie mijn vorig bericht hierop over de gemiddelde lezers hier...
Nmm. dus erg link en zeker niet doen!!!

Gr. Nick....Ps even voorstellen zou netjes zijn?

Spirithorses schreef op dinsdag, 28 december 2004, 18:05:


Ik heb zelf geen ervaring met een potstal, zou het zelf ook nooit doen.
Als uw paarden er, zoals u schrijft, langere tijd zouden opstaan denk
dat het ook niet echt goed is voor de hoeven.Wanneer je er een voet op zet is dit wel droog, maar ik denk dat dit niet zo is voor een hoef.Ook kan dit misschien voor
sommige paarden mok veroorzaken.Misschien een alternatief hiervoor
(als er afwatering is of geen betonnen ondergrond) zijn vochtdoorlatende staltegels.

Groeten,
jan.

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 28 december 2004, 20:11:


Ik heb dit ook al wel ergens anders gelezen ( weet niet meer juist waar, 't was iemand die tochten verhuurde in de ardennen) en heb er toen op gereageerd. De uitleg was dat ze nogal eens problemen hadden met onbeslagen paarden die dan de b.v. halfweg de tocht niet meer verder konden. Ik denk dat een Hollands paard dit even goed moet kunnen als
een Vlaams paard , op voorwaarde dat hij thuis toch ook regelmatig
op hardere wegen loopt. Ik rij zelf elk jaar een tocht van een week in de
ardennen, en heb er nog nooit hoefproblemen gehad. Volgens mij kan iedereen zelf het beste uitmaken of z'n paard dit aankan of niet.

Groeten,
jan.

Sharmila schreef op dinsdag, 28 december 2004, 22:57:


Haha, oeps wist niet dat jij hier ook was. Misschien kun je ons wat meer vertellen over die situatie en hoe jouw band is met sjimmie. Het lijkt ons een heerlijke idee als een paard zo voor je opkomt.

Josien

nou niet echt nee dat is het juist bij mijn vriendin ook een verzorger wil
hij echt nooit helemaal niet bij mij wel omdat ik lichter ben enzo.

roos

Hoi Ilona,

Interessant wat je schrijft. Zelf heb ik een Belgisch warmbloed (Gracia) die
niet op stal kan. Zij heeft ruim 4 jaar buiten gestaan in een kudde met haar
moeder (leidende merrie) nooit een mens gezien. Halster om doen, touwtje
vastknippen en aaien was vreemd voor haar. Daar kwam nog bij dat zij
voornamelijk een "water" type is. In mijn vorige woonplaats was mijn land zo
nat dat mijn paarden niet altijd in de wei konden omdat ik dan geen wei over
hield. Ik had boxen gemaakt in een voormalige veldschuur. De boxen waren
3.50x4.20. Naar het erf toe waren ze over de hele lengte vanaf borsthoogte
open en de boxen waren voor de helft naar elkaar toe open. Zo konden
vriendjes met elkaar schurken in de manen of met de koppen bij elkaar in de
box slapen. Binnen aan het looppad hadden ze een voeropening in de stal
zodat ze op de deel altijd ruwvoer konden eten. Zelfs een pony die op zijn
vorige stal niet anders deed dan weven was bij ons dik tevreden. In deze
boxen kon Gracia niet staan. Na een aantal uren deed ze niet anders dan
tegen de muren slaan. Gelukkig had ik ook nog duostallen. Dat waren stallen
van 4x8 met daaraan vast een paddock van 4x8. Daar heb ik haar toen neer
gezet met een vriendinnetje en dat ging wel goed. Op mijn nieuwe adres hier
in Valthermond staan de paarden dag en nacht buiten en hebben ze een
schuilstal (waar ze nauwelijks in staan!).
Hoewel jouw paard 2 jaar buiten heeft gestaan zou het kunnen dat hij een
stal niks vindt. Bedenk wel dat een paard behoefte heeft aan leven in een
kudde voor het gevoel van veiligheid en dat alles in zijn lijf er op is
gemaakt dat hij constant (d.w.z. dag en nacht) beweegt en eet met af en toe
een half uurtje slapen tussen door.
Op de opleiding die ik heb gevolgd (I.S.P.H. www.isphorse.com) kregen we in
de les van Machteld van Dierendonck (gedragswetenschappen) een film te zien
van onderzoek wat er was gedaan op de Waayboerhoeve in Lelystad naar
"stalondeugden". Hier werd een stukje in vertoond van paarden die uit een
kudde kwamen en op stal werden gezet, om aan te tonen hoe stressvol dat voor
een paard is. Boxen van 3x3 die aan drie kanten dicht waren en met voor
alleen tralies. Die paarden vlogen letterlijk tegen de muren op. Heel
akelig!!!
Nu weer terug naar jouw situatie: Als in de wei staan betekent dat hij
constant tot aan zijn kogels in de modder staat gaat dat natuurlijk niet.
Staat je paard op stal naast een vriendje? Kan hij daar contact mee maken?
Kun je dit voor hem regelen? Bedenk dat de "persoonlijke cirkel" van een
paard ongeveer een doorsnede heeft van 5 meter. Staat de paarden in boxen
van 3x3 en staat er een paard naast hem die hij niet mag dan staat hij dus
constant in die energie die niet bij hem past. Is het mogelijk om een
paddock te maken waar hij met een vriendje kan staan, mag best op het erf.

Succes, ben benieuwd met wat voor oplossing je komt,

Florien
www.stalrohan.nl

Hallo allemaal,

Ik hoorde van Petra dat de opgegeven firma's het niet verkopen. Hier een
adres waar je het wel kunt krijgen: www.lagee.com.

Groetjes,

Florien
www.stalrohan.nl

Ik wil even reageren op: waar de kennis van de ruiter stopt begint zijn
grofheid. Deze kreet stond vroeger boven de deur bij manege Amelisweert in
Utrecht! Ik kwam daar altijd langs als ik naar mijn paard ging. Het was vlak
bij de toenmalige drafbaan in Utrecht. Het is zo'n 30 jaar geleden!!!! Leuk
die kreet hier weer eens terug te horen, en wat belangrijker is het is nog
steeds waar. Bij mij zelf merk ik dat het soms mijn "wil" is die in de weg
zit en een gevoel van onmacht, maar ook een kind wat in mij piept: ik doe zo
mijn best en nu lukt het toch niet! Door steeds weer te analiseren wat er
gebeurt en wanneer wordt het mij steeds duidelijker en overkomt het mij
steeds minder. Een interessante ontwikkeling.
Wat een leermeesters die paarden, he?!

Florien
www.stalrohan.nl

nynke van der veen schreef op dinsdag, 28 december 2004, 22:40:

.

Hallo Nynke

Zo ongenuanceerd vind ik het niet hoor de reacties, staat wel bronvermelding bij, en met googelen op jeneverbes vind je nogal wat. Jeneverbes staat bij de giftige planten. Op andere websites staat ook weer reinigende werking. Maarrrrrr... wij hebben hier sinds kort een paard staan dat vaak knoflook te eten kreeg, ook zo een bloedzuiverend middeltje, helaas is de bijwerking van vaak knoflook voeren bloedarmoede!!http://www.equisearch.com/care/nutrition/eqgarlic528/
Ook knoflook lijkt zo onschuldig. Ik vind het gewoon griezelig als ik bijv. op de site van de paardendrogist kijk wat er allemaal zo "goed" is voor een paard. Helaas zaten wij door de goedbedoelde knoflookgiften wel met een paard met ernstige bloedarmoede.
Ik vraag me ook af waarom en hoe je weet of een paard een schoonmaakkkuurtje nodig heeft? Hoe zie je aan de buitenkant waar het gebrek zit. Neem als voorbeeld weer dat paard wat sinds kort bij ons is. In de eerste instantie dacht ik aan een neurologische aandoening omdat ze soms door haar achterbenen zakte, en ze zwabberde. Toen kwam ik er achter van de knoflook, dus bloedonderzoek, en jawel hoor, ernstige bloedarmoede. Inmiddels gaat het weer stukken beter met het paard, ze heeft injecties met alle soorten ijzer en een hoop mineralen gekregen, stel dat ik dat paard om haar te ontgiften nu nog wat extra reinigende knoflook had gevoerd, of jeneverbes? Wat zou jeneverbes uithalen met een paard die in een hele slechte conditie is? Ontgiften kon dit paard zelf niet meer door allerlei tekorten. Zou ze dan juist het gif van de jeneverbes hebben opgeslagen?
Voor dit paard is het enkel van belang om allerlei natuurlijke grassen te eten, en de mineralensteen, meer stop ik er niet in hoor.
Ik denk dat je met dit soort middelen gewoon heel goed moet weten wat je doet, het gaat niet altijd op "baat het niet, dan schaadt het niet"

Groeten Esther

E. Buys schreef op maandag, 27 december 2004, 10:18:


Hoi Ellen
toevallig heb ik zo iets van de week zelf meegemaakt.
Mijn merrietje Harmke (komt de naam al bekend voor) heeft het voor mij tegen een ander paard op genomen.
Ik liep met Barev (een school voorbeeld dat castreren geen nut heeft qua gedrag)
een arabiertje dat een beetje verwaarloosd wordt door zijn eigenaresse. Harmke stond met een vriendin in de padock.
Toen ik langs de padock liep sprong Barev naar voren en trapte vol op mijn been Harmke zag het gebeuren duwde bijna Kaycera omver en vloog naar het hek, oren in dr nek tanden ontbloot.
Ik had Barev inmiddels weer rustig maar verging van de pijn in mn been dus besloot ik hem even in de padock te zetten en even bij te komen voor we weer verder gingen. Harmke stapte netjes op zij liet hem binnen en op het moment dat ik het hek dicht deed viel ze Barev aan. Harmke mag dan wel de kleinste en oudste op stal zijn maar de baas is ze.
Mn vriend heeft me meegenomen naar stal zodat ik even kon gaan zitten en is toen weer bij de paarden gaan kijken.
Toen ik terug kwam bij de padock joeg Harmke barev naar de hoek waar ik stond en daar moest ie blijven. Harmke liep een beetje door de bak te scharrelen maar zo gouw hij uit die hoek kwam werdt ie terug gedreven. mn vriend stond raar te kijken om dat ze dit daar voor niet had gedaan echt pas van af het moment dat ik daar bij ben gaan staan.
Harmke was echt heel erg boos op hem terwijl ze normaal goede vriendjes zijn.
Ik was echt heel erg trots op haar zeker omdat ze op de terug weg steeds zachtjes aan mn pijnlijke been snuffelde het was geen jaloezie dat ik met hem bezig was of zo, ze had echt door wat er gebeurd was.

Helena
die gelukkig alleen een heeeeeele grote blauwe plek en een schaafwondje heeft .