Ik wil even reageren op: waar de kennis van de ruiter stopt begint zijn
grofheid. Deze kreet stond vroeger boven de deur bij manege Amelisweert in
Utrecht! Ik kwam daar altijd langs als ik naar mijn paard ging. Het was vlak
bij de toenmalige drafbaan in Utrecht. Het is zo'n 30 jaar geleden!!!! Leuk
die kreet hier weer eens terug te horen, en wat belangrijker is het is nog
steeds waar. Bij mij zelf merk ik dat het soms mijn "wil" is die in de weg
zit en een gevoel van onmacht, maar ook een kind wat in mij piept: ik doe zo
mijn best en nu lukt het toch niet! Door steeds weer te analiseren wat er
gebeurt en wanneer wordt het mij steeds duidelijker en overkomt het mij
steeds minder. Een interessante ontwikkeling.
Wat een leermeesters die paarden, he?!
Florien
www.stalrohan.nl