Unartica schreef op woensdag 25 februari 2009, 22:59:


Tsja, ik weet het. Wilgen of berken - maar daar kan ik niet aan komen.

Anja Seijn schreef op donderdag 26 februari 2009, 0:05:


Klopt Folkerts zijn ook van die springveren. Ik sleep Kaspar gewoon overal langs en naar toe. Denk wel om onze veiligheid en als het moet stap ik liever af, maar ga het niet uit de weg als het even niet hoeft. Vind het zelf ook niet altijd even relaxed rijden, moet altijd allert op alles zijn. Als ik in de verte b een tractor zie of hoor moet ik al zorgen dat ik ergens aan de kant kan gaan staan. Of als er bv een plastic zak ergens in de berm ligt moet ik al opletten. Of hij loopt er langs, of zet zijn hals erop, gaat snuiven, draait arrupt om en knetterd er vandoor. Zo is Kas par en het hoort bij hem. Er zit uiteindelijk altijd weer een rem op.

Böske schreef op donderdag 26 februari 2009, 0:23:


Weet iemand of een Esdoorn giftig is voor paarden?

Hoe komt het dat paarden van voor hen giftige bomen en struiken eten? Hoe doen ze dat dan in de vrije natuur? Dat is toch niet erg logisch?
Player is zomesr gek op eikenbladeren, ik moet een smal padje door omringd door eiken en ze speelt het altijd weer klaar om in het voorbijgaan takken en bladeren af te trekken. Ook van laurier is ze niet vies.

Er is mij gisteren de vraag gesteld of het goed zou zijn aan een hoefbevangen pony (sinds twee maanden bevangen zonder veel verbetering) magnesium te geven..
Is het het proberen waard? Wat als het niet blijkt te gaan om een magnesiumtekort, het chelaat dus niet aanslaat, heeft het nadelige effecten? Ik dacht dat een teveel gewoon door de nieren wordt uitgescheiden?

Gisteren na een lange schepmarathon alleen nog puf om te wandelen met Pardie.
We hebben een lang fietspad door de polder. Als je paard wat minder makkelijk meeloopt, heb je pech, eindeloos rechtuit van de kudde weg. De laatste tijd levert dat geen problemen meer op, na lang trainen hebben we het overwonnen. Opgewekt liep ze mee aan het slappe touw. Achter ons komt een grote tractor met aanhanger, met groot licht aan, ze zijn nog steeds mest aan het verpreiden, kilometers slang door de polder. Pardie kijkt wel achterom, maar maakt er geen punt van. Eventjes opletten met passeren, smal is het wel, dit pad met aan weerszijden sloten.
Zwanen die opvliegen vindt Pardie ook niet geweldig, zou ze als jong onschuldig veulen eens hebben willen spelen met ze en de kous op te kop hebben gehad? Wie zal het zeggen, in ieder geval heeft ze een waarschuwingsradar voor zwanen, maar vindt het niet nodig om haar pas te versnellen. Als er twee brommers aan komen pruttelen van achterop, gaan we even de berm in. Verder was het stil op het 4 km lange pad. Heel stil. De wandeling werd bijna meditatief. Gedachten gaan door mijn hoofd. Onwillekeurig laat ik een zucht ontsnappen.
Ineens cirkelt Pardie blazend en brullend om me heen met opgeheven staart "Whaaaah, Tis da?! hoorde je dat, baas? Wa was da?? Wheh?" Ze staat te blazen als een walvis, pfffrrrt Neusgaten als schoteltjes..HAHAHA
jaaa, doodeng zo'n baas
Toen ze eenmaal snapte dat ik het was, reageerde ze er niet meer op het geluid..
Gekke Pardie

groetjes

andrea en ariel schreef op woensdag 25 februari 2009, 10:17:


Hij krijgt de hele dag goed hooi, er is maar zelden een moment dat het hooi op is, daar kan het ook niet aan liggen.
Ik dacht ook eerst dat hij last had van zijn maag of spijsvertering, maar ik heb van mensen (met verstand van zaken) begrepen dat het toch echt om luchtzuigen gaat.
Ik wil erg graag iets bedenken waardoor ik het kan stoppen, maar weet dus niet goed wat te doen.

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 26 februari 2009, 8:10:


Het staat allemaal op hoefnatuurlijk. Ik geef altijd magnesium aan hoefbevangen ponies en het helpt! Zeker proberen, te veel wordt gewoon afgevoerd inderdaad.

Frans Veldman schreef op woensdag 25 februari 2009, 17:41:

Een drachtige merrie moest ik wel een supplement geven volgens de voedingscalculator .Een opgroeiend veulen heeft dat misschien dan ook nodig , want die heeft bijna dezelfde behoeften als een drachtige merrie. . Maar dat kan je niet uitrekenen met de calculator.
Bij pavo hebben ze podo suply .Misschien dat ik ze dat als extra supplement erbij kan geven.
Het hooi is niet alleen van mijzelf , want zoveel oogst had ik niet. maar het is wel van goede kwaliteit.( van de zeeuwse klei )
Onlangs heb ik een deel van de wei opnieuw ingezaaid met paarden gras mengsel.Maar daar heb ik geen hooi nog van.

Sandra

Ophir schreef op donderdag 26 februari 2009, 9:29:


Met wat voor verstand van zaken?
Leggen deze mensen wel een verband tussen een naar gevoel in de maag en luchtzuigen? Natuurlijk gaat het om luchtzuigen, maar je bent benieuwd naar de oorzaak, niet naar de constatering.
Ik zou het eens proberen met maagcompositum, als dat niks uitmaakt verder vragen, aan de dierenarts bijvoorbeeld?

groetjes

Ophir schreef op dinsdag 24 februari 2009, 22:56:


Doet hij het eigenlijk altijd al? Of is het iets van de laatste tijd?

joop schreef op donderdag 26 februari 2009, 10:13:


Dacht het al wel maar wilde graag even bevestiging horen, mssn waren er nieuw eontwikkelingen of inzichten die me ontgaan waren.. Heb indertijd ook magnesium gegeven aan mijn shet die chronisch bevangen stond en alle tekenen van insulineresistentie had. Deze pony weet ik niet hoe het ineen steekt. Overgewicht, dat is zichtbaar natuurlijk en hoge fructaan gehaltes hebben hem vervolgens de das omgedaan (volgens mij) Heeft wel erg zware (hengsten)nek...mssn dus insulineresistentie.
Ik heb alles info hierover uitgeprint en aan de poort van die pony gehangen.

EquiMundi presentatrice worden?

Zin in een uitdaging, kies dan voor een zelfstandige job bij EquiMundi.

*eigen time management

*professionele ondersteuning

*leuke contacten

*werken met speciale natuurlijke producten voor paard en ruiter.

*goede verdiensten

Voor meer informatie kunt u onze website bezoeken www.equimundi.com
of contact met ons opnemen per telefoon: 06-50290126

ik heb hier ook bevers staan... maar mijn weide is omringt door knotwilgen; die zijn niet giftig en vinden ze blijkbaar ook wel echt lekker (vooral voorjaarsblaadjes mmm). soms staan tusen de omheining door de schors van een wilg te knagen terwijl er op de wei een hele bult hooi ligt...

Kaspar schreef op dinsdag 24 februari 2009, 22:23:

knip

Dit is inderdaad een zeer herkenbaar verhaal. Het probleem zit echt voornamelijk tussen onze oren. Over mogelijke tekorten is zit je je uiteraard suf te piekeren. Maar de kans kans dat ze tekorten hebben is volgens mij echt wel klein hoor, zeker als je goed hooi hebt.

Het afbouwen zelf hebben we ook heel langzaam gedaan. Zo'n 150 gr per week minder. Het heeft dus een hele tijd geduurd.
Tot vorig jaar stonden onze paarden ook meestal 's nachts nog op stal. Eén van de 2 kwam toen de winter niet door zonder deken, je zag hem vermageren.
Hij is 18, en heeft altijd op stal gestaan, altijd dekens gehad, nooit een wintervacht, altijd op ijzers...

Deze winter heeft hij voor't eerst een echte wintervacht gekweekt. En hij is nog nooit zo gezond geweest (De DA bevestigde dit van de week nog).
Momenteel is hij zelfs te dik, voor de eerste keer in zijn leven (sommigen denken zelfs dat hij drachtig is). En dit enkel met hooi (onbeperkt), een liksteen en 2 porties bietenpulp per dag, wat al minder was dan vorig jaar. Die bietenpulp is vanaf deze week gehalveerd.
Oh ja, hij krijgt ook nog 2 witloofwortels per dag. (onze eigen wekelijkse portie witloof uit de tuin en die van pa, het is voor ons de ideale manier om er vanaf te raken). Geen gesleur meer met zakken voer en zakken wortelen.

Het heeft een tijdje geduurd voor hij helemaal aangepast was. Maar het is de moeite waard om te doen. Van één van de meest "onnatuurlijke" paarden is hij aan het uitgroeien naar een echt tof "buitenpaard", dat hoe langer hoe meer zelfvertrouwen krijgt en vertouwen in mensen.

Dus gewoon doen, en doe het gerust traag als je je daar beter bij voelt. Ik heb ook een patent om zeer traag te evolueren. En momenteel geef ik mijn merrie toch zo'n 300g merriebrokken per dag bij omdat ze drachtig is. Ze heeft het waarschijnlijk niet nodig, maar zo ver zijn we dus zelf ook nog niet niet .
Mijn hele kijk op paarden is intussen wel serieus dooreengerammeld. En die van mijn echtgenoot begint intussen ook ernstig te rammelen.

Uiteindelijk ga je met een heel content gevoel zitten dat je je paarden het best mogelijke leven geeft dat mogelijk is in jouw omstandigheden, en geloof me dat helpt om je sterker te voelen tegen de "anderen", om je geen schuldgevoelens te laten aanpraten, want het is echt niet simpel om op te boksen tegen de "normale" paardenwereld. Zeker niet als je nog niet zo lang in de paardenwereld zit.

Een heel epistel dus (ik kan nu eenmaal niet kort van stof zijn) om je een hart onder de riem te steken. Gewoon DOEN.

SUCCES, en als je 't moeilijk vindt, dan schrijf je't maar op dit forum, en dan schrijven we wat peptalk terug. Mij heeft dit ook geholpen.

Lena