Frans Veldman schreef op dinsdag, 28 september 2004, 10:55:
> sannie schreef op dinsdag, 28 september 2004, 9:50:
>
>> in dit geval hou ik dus rekening met de karaktertrekken van het
> Parelli met de clicker is naar mijn mening geen Parelli meer.
>
> Groeten,
> Frans
Dit laatste ben ik met je eens Frans, hooguit een kruising tussen 2 manieren om te werken met een paard.
Maar of het nut heeft? Nee, dat denk ik ook niet.
Wel is het zo dat ik vind dat de clickermethode wel weer erg laag wordt weggezet. Ik weet inmiddels wel dat je geen fan bent van deze manier van werken, Ok, dat kan, geen probleem. Maar waarom iedere keer weer een ander argument?
Sinds het onderwerp ter sprake is gekomen ben je begonnen te zeggen dat paarden niks doen voor voer. Later dat het bedelaars en schooiers worden. Daarna dat koudbloeden meer voor voedsel doen dan warm of volbloeden. Toen kon het wel dichtbij maar op afstand niet, want dan moet je "snoepjes gooien" Nu weer dat het niks is omdat het te gemakkelijk leert? Met respect, maar ik vind het allemaal onzin argumenten. Je hebt jezelf tegen verklaard en je weigert deze zeer diervriendelijke methode werkelijk te bezien als een hele goede methode, naast andere goede methodes.
Ik ga verder niet in op de
Parelli methode versus het clicken.
Ik wil alleen zeggen dat er geen trainer zo dom is dat hij een paard dingen vegeet te leren waar hij later de zure vruchten van zal moeten plukken omdat het bv paard geen hulpen kent. Ik zeg alleen dat je dit niet perse met het opvoeren van druk moet leren, dat er ook andere manieren zijn, zelfs zo dat een ruiter dat niet hoeft toe te passen.
En ik heb bij het clickertrainen nog geen paard gezien wat eerst door hele vervelende, schijnbaar saaie oefeningen moet om later "vaak wel" enthousiast te worden. Een paard wat het clickeren kent is vanaf de eerste minuut enthousiast.
Het is een methode Frans die bij alle dieren toegepast kan worden en wordt. Ook bij dieren die vroeger helemaal niet getraind konden worden. Maar alleen bij paarden is het een manier die nergens op lijkt?
Waarom erken je niet gewoon dat het een zeer doeltreffende manier van werken is die zelfs de moeilijkste oefeningen op een en dezelfde manier oplost? Waarom er niet met een open geest naar kijken, zodat we allemaal verder kunnen zonder elkaar af te kraken.
Want zolang jij niet in het
handvest zet dat hier niet over gediscussieerd mag worden, blijf ik een horzel in je pels.
Piet
Warboel
