Anne-lauren schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 14:13:


Aha... mijn ervaring: dat fijne zaagsel levert vaak rotstraal en hoefzweren op, meer dan ander strooisel. ( Eh.. niet alleen mijn ervaring hoor, is uitgebreid getest en bevonden bij veel professionele stallen en Utrecht) Een verklaring zou kunnen zijn dat die hele kleine houtdeeltjes makkelijk in de zool of hoefwand kunnen dringen en dan ontstekingen kunnen veroorzaken. Misschien een idee om 's uit te proberen om het paard op ander strooisel te zetten?
En als de hoeven weer goed zijn: Stockholm-teer om de zolen te beschermen?

Succes!
Groet, M.

Marianne schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 13:45:


Marianne, Bram, Ingrid , Linda en anderen, lees effe 10602, daar heb ik eea geschreven, hoef ik niet in herhaling te gaan vallen. Volgens mij zijn wij het helemaal niet zo oneens hoor...... (Nu wil ik een lachende smiley tiepen maar dat lukt me natuurlijk weer niet). Groet, Pien

Spirithorses schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 13:08:


Gevoelsmatige benaderingen.....

Definieer "Natuurlijk" nou eens voor me! Ik heb daar grote moeite mee, omdat het al heel gauw een willekeurig subjectief waardeoordeel weergeeft in plaats van een conditie.
Waarom zouden mensen zelf, en wat ze al dan niet veranderen op de planeet Aarde, niet natuurlijk zijn? Ik heb om veel redenen een hekel aan bioïndustrie, maar durf het niet onnatuurlijk te noemen - om maar een ogenschijnlijke grote tegenstelling te afficheren.
Aan de andere kant, wanneer je, om clichématig inhoudelijke redenen, mensen zou uitsluiten van "Natuurlijk", dan behoren paarden allang een uitgestorven diersoort te zijn alleen nog interessant voor paleontologen... en kunnen we per definitie niets natuurlijks aan of met onze paarden doen om het simpele feit dat we niet natuurlijk zijn .

Dier- of paardvriendelijk is, hoewel je over de invulling er van heel verschillend kunt denken, wel een veel duidelijker begrip.

Soms gaan "natuurlijk" en "diervriendelijk" toevallig goed samen. De trend richting hoefijzerloos is daar een aardig voorbeeld van. Maar NIEUW is het nmm niet - ook in mijn oude smidsboeken staat al dat ijzers een noodzakelijk kwaad zijn en slechts moeten worden toegepast wanneer het niet anders kan. Maar of we het nu over die hoeffies hebben, of over dekentjes... valt me wel op dat hetgeen wat nu werkelijk onder discussie staat vooral de moderne automatismen zijn van "zo hoort het nu eenmaal". Dat lijkt me terecht!

Als ik Piet was - of dat andere forum - zou ik maar eens indringend vragen wát er nou zo onnatuurlijk geacht wordt aan clickeren als leermiddel. Mij lijkt het 100% biologisch verklaarbaar en verantwoordbaar. De research naar leermiddelen is min of meer geclaimd door de psychologie, wat een "menswetenschap" is (nmm niet terecht), en dan heb je ook nog een "dierpsychologie"... maar als je alle zwijmelarij er nou es uitzeeft hou je gewoon ethologie over; zonder leren nl. geen aanpassing. Niet alleen natuurlijk maar ook nog eens diervriendelijk én efficient. Je kunt uiteraard je paard "soorteigen-onnatuurlijke" dingen aanleren zoals met een balletje spelen, maar de discussie die daarover ontstaat is een heel moeilijke, waarmee ik terugkom bij de aanhef van deze mail, waarin "natuurlijk" gedefinieerd moet worden, want als het voor paarden natuurlijk geworden is om met mensen om te gaan als overlevingsstrategie waarom zou dan het spelen met balletjes onnatuurlijk zijn?

Beetje haastig ad hoc getiept. Hoop dat het begrijpbaar is

Groetjes, Egon

bart schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 14:15:


helemaal mee eens - duidelijker/simpeler dan mijn mail


Egon

Spirithorses schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 14:20:


Ehm.. ja, voor zover je bedoelt dat iedereen in zijn of haar waarde gelaten wordt en ieders eigen keus gerespecteerd wordt, dan kunnen we het daar over eens zijn! De kern van het verhaal is dat je zélf moet denken en analyseren en daardoor ervaring opdoen. Traditie op zich is niet persé slecht, het is vaak een opéénstapeling van ervaring en omstandigheden. Om er vanuit te gaan dat iemand die zich aan traditie wil houden dom is, zou ik niet willen beweren ( jij ook niet denk ik) - wellicht weet zoiemand niet beter. En ja, daar zijn sites als deze goed voor. Zolang je maar oppast dat 'NH' ook niet een dogma wordt, of vanzelf ook een traditie. Flexibel omgaan met wat zich aanbiedt, dat lijkt me de beste weg!

Groet, Marianne

bart schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 14:15:

Nee, niet natuurlijk, maar meer ruimte is diervriendelijker, dwangarbeid is niet diervriendelijk en natuurlijk staat nog veel verder weg

Absoluut met je eens. Daarom moet wij ze leren dat deze denkbeelden zo diervriendelijk mogelijk moeten zijn.


Helemaal mee eens, maar aan aan paardnatuurlijk zit wel degelijk een waardeoordeel vast, gezien het tweede gedeelte in de naam. Ik weet dat het een samengaan van zaken is maar we willen het hier zo natuurlijk mogelijk. Wat in mijn ogen dan weer hetzelfde is als zo paardvriendelijk mogelijk
Accepteren? ze zouden het moeten omarmen!! Als ik tegen zo'n luie ingeslapen figuur zeg dat mijn manier van werken diervriendelijker is komt hij toch eerder van hun achterwerk dan dat ik zeg dat het natuurlijker is, want dan zie je ze denken ja....ja...waarom slijten die ijzers zo hard op straat dan en wat moet ik met natuurlijk als mijn paard in een manege staat.

De beste !

Het woord natuurlijk moet je uitleggen en geeft tal van tegenwerpingen.
Iets is diervriendelijk of is het niet ( als je economische kreten als "scharreleieren" e.d. buiten beschouwing laat) en iedereen begrijpt wat je met diervriendelijker, in ons geval paardvriendelijk, bedoelt.
Piet

Wie kan mij vertellen hoe ik een simpele mesthoop voor twee paarden bouw? Ik wil de mest na een jaar ongeveer als weidebemesting gebruiken.

Dank vast!
Maatje

Linda schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 13:16:


Mee eens.
Zoals zo vaak is het moeilijk om goed te schrijven op zo'n forum. Ik bedoelde inderdaad juist dat iedereen zijn eigen keuzes hier neer moet kunnen zetten en dan wel aangegeven waarom, want daardoor kan een ander lezen/denken oh, maar dan is het ook wat voor mij of juist niet.
Naar mijn idee heb ik hier niemand wat op zitten dringen of gezegd, je moet dat of dat doen ipv zus of zo. Maar als het wel zo overkwam, sorry dan want zo bedoelde ik het niet.

Maar dat paardengevoel daar wil ik wel op terug komen. Dat zit mij misschien wel in de weg dan. Ik voel nl. bij sommige natuurlijke oplossingen dat dit niet klopt bij MIJN pony. Lees het dus goed aub, ik zeg niet dat het niet klopt, maar niet klopt in mijn gevoel voor mijn pony. Dat is een heel groot verschil, ja toch?
Zoals het zonder deken zeiknat in de wei zetten, dat voelt voor mij totaal fout aan. En ik wil graag net als anderen zien te verklaren waarom het fout aanvoelt.

Maar het beste voorbeeld is toch wel die hoeven. Toen ze 6 jaar geleden de eerste ijzers kreeg voelde dat al direct fout. Maar ja, ik wist helemaal niets van andere manier van bescherming, maar het voelde zo fout. En ik kwam ook uit een "manege wereld" waar hoefijzers normaal waren.
Waarom voelde het zo fout, dat heeft me bezig gehouden. Echter ik ontdekte ook na haar bevangenheid (die dus werd veroorzaakt door een cortisone-injectie icm afname hoefijzers zelfde periode en ik geen waarschuwing kreeg voor bijwerkingen) dat ze wel bescherming nodig had. Dat was niet alleen op foto's te zien, maar dat voelde ook echt zo.

En gek genoeg, voelt dat nu nog zo. Ik voel dat ze niet zonder bescherming de weg op kan, dus kies ik voor hoefschoenen. En die ervaringen wil ik hier graag neer zetten, durven neer te zetten en hopelijk ook neer mogen zetten. En ik zet ze niet neer omdat ik nu ga vertellen jullie moeten allemaal aan de hoefschoenen, maar meer om mensen die hier nieuw zijn en ook zo'n soort gevoel hebben, misschien wel een oplossing aan te dragen. Ik dring niemand wat op. Ieder is vrij om te doen en laten wat ze willen.

Ik heb alleen gezegd dat het niet alleen zo is, paardje goed natuurlijk bekappen en klaar, want dat is niet altijd zo. Gelukkig in veel gevallen wel, maar voor al de lezers waarbij het niet zo is, geef ik gewoon aan hoe het bij mij is gegaan.

Jammer dat ik dit dus niet duidelijk heb kunnen omschrijven kennelijk .

Maar hoop dat het nu wel duidelijk is.

Het paardengevoel, of het gevoel voor paarden ik denk dat het belangrijkste is om te krijgen om goed met je paard om te kunnen gaan.

Groeten,
Ingrid

Anne-lauren schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 13:51:


Kan ik me indenken. Geen pretje zere voeten.

Ik heb er niet zoveel verstand van, maar wil wel wat vragen. Weet je ook de oorzaak van de zweren? Zal wel niet anders had je het wel aangegeven denk ik. Maar zou bijv. een steentje dat de witte lijn in dringt niet een oorzaak kunnen zijn? Ik heb er de laatste tijd met mijn pony steeds vaker last van. Vooral met dit natte weer. Ik moet er goed opletten bij thuiskomst en soms zelfs met een scherp voorwerp dat steentje eruit wippen.
Een kennis van mij had een paard dat dit nog veel erger had. Volgens haar hoefsmid kan zo'n steentje ongemerkt naar boven gaan (door indringen andere steentjes) en zo uiteindelijk een ontsteking veroorzaken die "uit het niets" lijkt te komen.

Is maar een idee hoor.

Groeten,
Ingrid

Piet schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 14:01:

En ik wil nog opmerken, wat de ene natuurlijk vind, vind een ander niet. Als ik schrijf dat mijn paardje 24/7 uur buiten staat, dan is dat natuurlijk. Maar als ik dan zeg dat ze merendeels op zand staat en maar 8 uurtjes op een weitje van 500 m2 dan is dit totaal niet natuurlijk. En toch is het een paardvriendelijkere oplossing dan heel veel paarden die merendeels in hun stalletje staan.

En ik ken ook mensen die hun pony's wel in de stal hebben staan, maar mede door mij en deze site wel al die paardjes van de hoefijzers heeft gehaald, de laatste van de 8 gaat er nu ook vanaf. Dus die man is wel aan het denken gegaan, en steeds meer mensen op die stal raken geïnteresseerd in zijn manier van doen. Oke, paardjes staan wel op stal omdat hij niet anders kan, maar toch, hij is wel aan het nadenken al, in ieder geval wat de hoeven betreft.

Hij moest eerst niets weten van de nieuwerwetse gedoe dat wij NH noemen, maar ik krijg wel een pony mee van hem naar de komende cursus. En jawel, gisteren was hij zelfs heel geïnteresseerd.

En een andere manegeklant die ook nog erg in het hoefijzer en stal tijdperk leeft heeft me gevraagd of ze ook mag komen kijken als we met die cursus bezig zijn. Ja graag.

En zo komen we steeds een stapje verder. Je kunt niet alles tegelijk, maar voor mijn gevoel heb ik een heel goed begin gemaakt in mijn kennissenkring.

Groeten,
Ingrid