cornelie schreef op donderdag, 4 maart 2004, 10:23:


Waarom rasp je niet zelf en laat alleen de hoefsmid(?) af en toe kijken of je het recht genoeg houd(niet teveel naar buiten of naar buiten staat) en je af en toe adviseren.
Hij moet helemaal niet snijden.
Dat mes mag hij thuis laten, alleen een rasp.

Je kan voorzichtig...........beetje bij beetje de hielen bij raspen.

Dat stro op de grond zal geen verschil maken.

Jan straver schreef op donderdag, 4 maart 2004, 15:08:


Ik moet me heel erg vergissen en zal het voor je navragen, maar mijn collega rijdt met paard en wagen zonder bit.
De Fjord is ook gewent zonder bit onder het zadel te rijden.

Je moet misschien zelf iets in elkaar vogelen.
Daar zijn wij heel goed in geworden. ;o)

bart verheijen schreef op donderdag, 4 maart 2004, 23:09:


Hoi Bart.

Dit is me net iets te kort om op te vangen hoe je het bedoelt.
Zou je een iets uitgebreider antwoord kunnen geven?

bart verheijen schreef op donderdag, 4 maart 2004, 23:01:


Wat zou JIJ ons aanbevelen, Bart?

Paarden tweezijdig aan alles laten wennen.

We hebben tegenwoordig geen sabels meer.
En beter voor het paard, de stijgbeugels, jijzelf.

Bij ons zijn de paarden alles aan twee kanten gewent.
Maar we gebruiken ook een trapje.
Waarom? Waarom niet?
Je ontziet het paard zijn rug.

In de natuur moeten we wel vanaf de gron opstappen, maar ook daar leer je kijken naar hulpmiddelen.
Rotsen, bankjes, boomstompen, schuine hellingen.

Gemak dien niet alleen de mens , maar ook het paard. ;o)

Rianne Swinkels schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 20:44:


We halen ze niet weg.
Maar de paarden in gevangenschap lopen niet zoveel als wilde paarden.
Dus de hoeven slijten uit zichzelf niet genoeg.
En dat doen wij dan door 1x in de zoveel dagen bij te raspen.


Misschien.
Maar voor mij is het belangrijker of iemand weet waar hij over praat en of hij het kan onderbouwen.
En hoeveel praktijk hij heeft met veel verschillende paarden.
Ook voor een hoefsmid heb je een paar duizend uur werkervaring nodig.
Controleert iedereen dat?
Hoefsmeden stammen uit een hele andere tijd en een hele andere paardenverzorging.
Als paarden veel buiten zijn, met genoeg terrein om zich te bewegen.
In gezelschap van meerdere paarden, dan is het al heel iets anders dan elk paard hele nachten in zijn eigen box waar hij zijn kont niet kan roeren.
Met eigenaren met preparaten, olieën voor de hoeven, dekens, hulpstukken en eigelijk onvoldoende tijd voor hun paard.


Ik denk dat je er al veel eerder bij moet zijn......voor er medische problemen komen of zijn.
En daar kan de eigenaar zelf al heel veel voor zijn, leren, begrijpen en doorvoeren.


Sylvia was een volwassen vrouw en niet dom, dus waarom haar hierbij betrekken?
Haar verhaal ligt op een heel ander niveau.
Wil je alle natuurlijke bekappers met kwakzalvers vergelijken?
Wat dan van alle hoefsmeden die paarden verknallen, waardoor veel paarden veelste jong bij de slacht terecht komen?
Overal zit deskundigheid en onkunde tussen.
Vandaar dat je als eigenaar ook mee moet blijven denken en mee moet leren in het belang van je paard.


Het doel?
Weten wat er met je paard gebeurt.
Wat goed is en wat minder goed.
Wat je zou moeten veranderen aan hoe je je paard houdt.
En hoe je je paard behandelt.
Als jij ingescheurt eelt aan je hielen hebt, hol je dan naar de dokter om hem er zalf op te laten smeren nadat hij het geraspt heeft?
Of denk je :"jeetje, ik wil mezelf kunnen helpen, hier hoef hem niet mee lastig te vallen".
En dan ga je kijken hoe kan ik voorkomen om weer kloofjes te krijgen.
Andere schoenen, meer frisse lucht, meer op blote voeten lopen, enz.
In die context kijk ik ook naar de hoeven van mijn paard.
De orthopeet zou overwerkt raken als we allemaal gelijk maar voor steunzolen en inlegzolen......op maat gemaakt kwamen.


Gelukkig niet meer, nee.
Het was een prima man , hoor.
Maar zelfs hij vroeg, waarom we onze paarden ijzers ondersloegen.
En hebben we vragen, problemen, weten we iets niet, zoeken we hulp van meer ervaren mensen.
Maar tot nu toe en laat ik het af kloppen , hebben we nog nooit zulke ontspannen, rustige, tevreden paarden gehad.
Ook op ijs, in de sneeuw, op asfalt en op bergritten.
Want ze VOELEN nu waar ze hun voeten neerzetten, waar hun voeten eerst verdooft waren.


Ja, doodeng in het begin.
En je blijft vragen: wil je het controleren, doe ik het goed, waar meer of waar minder af.


Die zullen er tussen zitten.
Zo ook met verkeerd voeren.
Verkeerde behandeling algemeen van hun paarden.
Ze trauma's toebrengen en noem maar op.
Wie is perfect, net als met kinderen hebben...........met vallen en opstaan komen we dichterbij elkaar.
Zo ook met onze paarden.


Hum, rage.
Al duizenden jaren lopen paarden zonder ijzers over de aardkloot.
Ik denk dat de rage van hoefijzers nieuwer is.
En meer schade heeft toegebracht.


Nee?


Toen jij als kind bevroren tenen had, zei je moeder dan: kind ga weer naar buiten, want anders doen je tenen een hele tijd pijn.
Of zei ze, daar moet je doorheen totdat je voeten weer op temperatuur zijn?
Zo helaas ook na lang ijzer gebruik, maar dat is altijd nog beter om dan te denken : hij moet maar verdoofde hoeven houden.


Kun je een voorbeeld van zo een paard geven?


Nee.
Hun brood op de plank wordt minder.
Maar zijn ze wijs, gaan ze zich ook in natuurlijke bekapping verdiepen.
En de amateuren waar jij het over had, helpen om het goed te doen voor hun paard.
In de interesse voor het welzijn van paarden in het algemeen.


Ik denk dat de stroom niet te keren is.

Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 23:00:


Mijn collega die 10 jaar al paarden heeft en al die tijd hoefijzers liet onderslaan, kwam met deze vergelijking.
En ze vertelde dat ze er s'nachts een deuntje om gehuild had, want ze besefte dat dit was wat ze al die tijd haar paarden aan had gedaan.

Een enge, beklemmende gedachte.

Karen Koomans schreef op Sat, 6 Mar 2004 02:03:50:


Willen ze overleven , moeten ze wel.
Alleen de sterkste overleven daar.
Want ze leven er vrij en niemand die ze controleert of helpt.
En IJsland is qua natuur een hard land.

-----------------------------------------------------------------
Maar over het voer.

Ik heb begrepen dat in elk land het gekunstelde voer op de gras en voeding voor de paarden in DAT land is afgestemd.

Hier in Noorwegen wordt afgeraden voer uit Engeland (bijvoorbeeld) te kopen.
Omdat de grond- en grassamenstelling daar heel anders is.

Onze paarden krijgen hooi en "baal"gras.
Dat baalgras wordt houdbaar gemaakt door natuurlijke conserveringsmiddelen , speciaal ingesteld voor paarden.
Voor koeien is veel zuurder.

Het hooi komt van natuurlijke weilanden af.
Je ziet er af en toe een verdroogd viooltje in.
Het ruikt naar kruiden.
En helaas in sommige balen zit veel mos.

Ze staan dag en nacht buiten, behalve als het stormt.

Per twee dagen eten ze met z'n tienen zo een baal op.

Per dag haal ik ze een paar uurtjes binnen.
Zodat ze droog kunnen liggen, als ze dat willen.
Een paar plakken hooi kunnen eten.
En ze krijgen dan, een schep (ongeveer een liter kracht voer voor hobbypaarden ((je hebt nogal wat verschillende soorten))).
Omdat ik gek ben en van gezelligheid hou, krijgen ze elke dag een wortel, een halve appel, paar hompen brood, en een stuk banaan.
(Maar net wat ik heb.... een soort lekker bordje ).
En dat is het.
Zware koudbloedpaarden en Fjorden.

Hele dag toegang tot eten...baalgras.
Het is dat jaar ook voor het eerst, dat allemaal niet in gewicht afnemen.
Meestal waren er twee die iets problemen kregen, de 1 diaree van het baalgras, de ander nam gewoon gewicht af en moest inderdaad liters krachtvoer hebben.
Dit jaar dus niet.

Ik zal me niet te snel op mijn borst slaan, maar ik voel me tevreden over mijn eerste winter samen met paarden.
De manier waarop ik met ze omga en ze verzorg.......ookal zijn ze niet allemaal mijn paarden. ;o)

Hoi Ingrid.

Zou je hier niet een kleine samenvatting van de belangrijkste punten kunnen neerzetten?
Want ik ben erg verbaast.

Wat moeten de paarden hier dan wel niet?
Waar het zonnig overdag en vorst s'nachts tot in juni kan zijn.

lailapri schreef op vrijdag, 12 maart 2004, 10:07:


Als je binnenkant harder slijt, rasp je de buitenkant bij.
Jij bent dan het alternatief van het natuurlijk afslijten.

Ik zou er geen ijzers onder zetten.
Beetje bij beetje raspen.

Oeps.

Ik heb vandaag een dag met geintjes, giechelen en toch een frons tussen de wenkbrauwen, achter de rug.

Mijn collega(Ingalill) stond naar mijn paard te kijken en zei: opeens sloeg mij iets.............. Liselill zou wel eens zwanger kunnen zijn.

Ik: wel nee, alle hengsten zijn gekastreerd.
Ingalill: maar afgelopen zomer nog niet.

Liselill stond met haar broertje(hij toen 1 jaar oud) op een ander eiland.
En we haalde ze pas begin oktober op.

Waarom denkt Ingalill het............
-Haar buik is zo groot, kan van krachtvoer of te veel eten zijn.
Ze krijgt zo een 11/2 liter krachtvoer per dag.....reden : omdat ze nog groeit.
Alle paarden hebben 24 uur per dag toegang tot kuilgras.
Maar Liselill is de laagste in rang.
-Haar gedrag is de laatste weken veranderd.
Ze is veel minder samen met haar broertje, terwijl ze altijd heel close waren.
Ze zoekt meer een oude merrie op.
Is verder alleen of zoekt mij (zei de gek) op.

Lang verhaal, nu mijn vraag:

Is het een huis, tuin en keuken manier om wat meer zeker te worden of ze zwanger is of niet.
Zonder een dierenarts erbij te halen.
Want de kans dat ze ECHT zwanger is, zal heel klein zijn......hoop ik.

HELP!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Hoi.

Wij gebruiken een trapje.
In NL bij de cursus van P. Baalbergen had hij een ouwe melkbus, was ook handig....licht en stabiel.

Als je paard niet stilstaat, kun je er een paar keer voor uittrekken dat hij leert om stil te blijven staan.
Oefeningen van rond hem lopen, beetje aaien, aan het zadel prutsen en weer weglopen.
Zodat het onvoorspelbaar wordt, wat je gaat doen.

Anders elke kaar als hij niet stil blijft staan, drie of vier stappen achteruit laten stappen.
Of samen met het paard rondjes blijven draaien ,totdat ie het zat is en weet dat hij het toch verliest.

Maar ik heb makkelijk kleppen..... ik haal ook allerlei truukjes uit om er op te komen.
(Niet mijn paard, maar wel èèntje waar ik vaak op rij).

Ook ik ben niet lenig.
En neem me telkens voor: af te vallen, rek en strek oefeningen te doen................zucht.......het is er nog niet van gekomen.
Vergeet het telkens tot het uur U.
Dus heb meestal een strijd, rondjes lopen, meedraaien, achteruit met die hap, samen stilstaan, beetje wegdutten.......prrrrt, snel er op glippen.

E Hanse schreef op vrijdag, 12 maart 2004, 22:12:


Okè.

Ik dacht nog...........misschien zwellen de spenen al vroeg in de zwangerschap op.
Of uh, zoeken ze inderdaad een oude merrie die al veulens heeft
gehad op.

Er lopen totaal 5 merries in de wei rond.
Drie fjorden, twee døle.
Ik zal inderdaad opletten.
Vandaag is me daarvan nog niets opgevallen.
Maar wie weet. ;o)

Tja, hengst van een jaar kan dekken.....zucht.
Ik heb zelf niet kunnen ontdekken dat hij op die manier close met haar wou zijn.
Hoorde ook niet van de mensen bij wie ze stonden daar verhalen over.
Ik heb er niet eens aangedacht.

Stom, he?

Tja, op zich heb je gelijk.
Dat geef ik eerlijk toe.

Maar als je de hele dag in de stallen en de wei bent geweest, dan heb ik zoiets van...............effe ritje de natuur in.
Dat neemt niet meer dan een half uurtje....drie kwartier.
Om me daarvoor nou eerst te gaan staan rekken en strekken.
Dat kost meer tijd dan de hele rit zelf.
En de buren vinden me al die rare buitenlander.....staat uren tussen de paarden in de wei niets te doen.
Ow, ow..........moet je nou eens kijken wat ze doet!
Yoga naast haar paard (weten zij veel dat het rek en strek is).
Misschien moeten we toch eens de dokter voor haar bellen.

Nee, geintje.
Je hebt gelijk.

Kom maar op met die oefeningen!

elsbeth flipsen schreef op zaterdag, 13 maart 2004, 1:02:


Ook in het schuitje.
Gedeelde smart is halve smart.
Heb je de verkoper gevraagd of ze samen met een hengst kan zijn geweest?

Kunnen we niet gewoon een zwangerschapstest op ze los laten?

Je kunt de dierenarts vragen een "echo"/iets ander apparaat te doen?
Doptoon, hoe heet dat ook o weer?
Dat je het hartje hoort.

Hier weten wij meer van paarden dan de dierenarts.
Vandaar dat ik die slager liever weg hou voorlopig.