Nou ben ook best iemand die snel denkt als iets niet goed lijkt te gaan: doe ik iets fout? Kortom ‘ietwat’ onzeker. Gisteren morgen weer met Dino aan de gang geweest. Kon hem direct uit de wei halen zonder dat hij steeds weg liep. (Nou heb ik de kudde gisteren van een stuk grasloze grond in de weide gelaten. En dus Dino niet meteen meegenomen voor leren want dat leek mij erg oneerlijk voor hem: mogen ze allemaal de wei in (stonden ze om te trappelen) en dan mag Dino niet. Vond het dus om het aantrekkelijk voor hem te houden beter dat hij eerst een uurtje kon grazen.)

Meelopen doet hij prima maar zodra ik in de buurt van de stal kom begint hij al te hinneken, nou ja hinneken: ‘toeteren’ is beter uitgedrukt. Ik heb hem weer aan de slagboom vastgezet om te poetsen en daar begon hij dus weer druk heen en weer te lopen en te draaikonten en af en toe weer toeteren. Ik had hem met een leidtouw van ongeveer 2 meter vast gezet. Ben toen de hele tijd bezig geweest hem gepoetst te krijgen. Waar hij op zich goed op reageert is dat als hij uit stilstand weg wil lopen ik snel in de weg ga staan. Dan stopt hij meteen. Dan zet ik hem met zachte dwang weer terug op z’n plaats en dan staat hij even stil, maar zodra ik weer verder wil gaan met poetsen draait hij weer weg enz. Soms blijft hij dan even staan (een minuut?). Soms draaide hij zelfs zijn kont helemaal mijn richting op, stond hij dus bijna achterstevoren. Dat hield ik dan weer tegen door druk met mijn hand tegen zijn flank te geven en mijzelf buiten bereik van de achterhoeven te stellen door wat dichterbij te gaan staan en meer naar zijn buik. Op druk van hand en druk op touw reageert hij wel maar niet altijd direct. Als hij te ver van de slagboom kwam te staan en dus van zijn plaats en ik hem door lichte druk op het touw wat dichter bij wilde laten komen (druk viel meteen weg als hij een beweging mijn kant op maakte), lukt dat soms wel maar soms alleen als ik een stapje weg van hem zette.

Om kort te gaan: ondanks dat ik rustig (probeer te) blij(ven)f en met rustige maar naar mijn idee doelbewuste handelingen probeer hem stil te laten staan, blijft hij draaien en lopen. Ik heb zelfs zijn achterhoeven niet kunnen uitkrabben! 1 keer heb ik 1 achtervoet op weten te tillen maar die trekt hij dan toch uit mijn handen door weg te lopen. Wat zou ik nou fout doen? Ben ik te rustig in mijn handelingen en lijk ik daarom geen leiding te nemen? Is het toch allemaal wat te veel voor hem, hij heeft tenslotte een paar jaar in de wei gestaan zonder dat er meer dan het hoognodige mee gedaan is. Moet ik dus geduldig door gaan zoals ik doe? Kan ik beter Dino wat korter aanbinden totdat hij wel accepteerd stil te moeten staan? Moet ik toch iemand laten helpen met vast houden? Ik snap dat het moeilijk oordelen is via tekst maar hebben jullie een idee? Toen hij zo druk bleef doen ben ik ook al even uit zicht gelopen en heb om een hoekje gekeken of hij dan kalmeerde, maar dat is niet het geval. Dus het lijkt niet aan mijn aanwezigheid te liggen...

Hij is afgelopen weekend weer even rustigaan gereden door een vriendin van de eigenaresse welke Z-dressuur rijdt. En zonder sporen of zweep want dat schijnt niet nodig te zijn. En dat gaat best goed.

Ik zal in ieder geval proberen iemand te vinden die mij 1x peer week les kan geven...

Elzaliene Proost schreef op woensdag, 31 maart 2004, 10:49:


Heb je er aan gedacht dat het door je eigen onzekerheid komt. Je geeft dan inderdaat niet leiding aan je paard waardoor die sterk afgeleid is. Hij vind zijn soortgenoten belangrijker dan jouw.
Ga dus als je met hem bezig ben heel bewust met je zelf aan de gang. Weet wat je doet, maar denk daar even niet bij na of het nu goed of niet goed is. Het gaat er niet zozeer om wat je doet, maar hoe je het doet.

Voor het poetsen kun je hem wel strakker zetten, dan maak je het makkelijker voor je zelf, maar je lost het probleem er niet mee op.
Je kunt hem in het begin tegen je poetst balk zetten zodat hij in iederegeval niet die kant kan opdraaien. Daarbij ben je heel duidelijk dat hij vooral niet naar je toe mag draaien en op het moment dat hij naar voren loopt hou je hem op zijn boeg tegen. Loopt hij dan toch door dan staat hij strak en kan hij niet meer verder.

Als je dit consequent vol houd dan zou het hinniken ook mionder worden.

Het belangrijkste is dus het zelf heel zeker van je zelf zijn. Niet denken is het nu wel goed wat ik doe. Als je paard juist reageerd is het dus goed. Reageerd hij niet dan is de boodschap niet duidelijk overgekomen. En doet hij iets anders of word onzeker dan was je boodschap niet duidelijk en dus verkeerd.

Tja ik wil je best les geven. Enkel de afstand is wat ver.