Piet schreef op donderdag, 1 april 2004, 16:31:


Ja erg hè! Dan voel je jezelf weer echt stuntelig. Gelukkig is het vooral een kwestie van jezelf loswerken, conditie krijgen en vertrouwen opbouwen. Na regelmatig rijden komt dat allemaal weer terug. Ik heb zelf al enkele jaartjes niet meer gereden (ik denk zo’n 3 à 4 jaar) en de laatste keer was ook nog 2 jaar western. En het zal mij dan ook benieuwen hoe ik het er van af breng als ik voor het eerst op mijn verzorg paard Dino stap (19 jaar, heeft vroeger dressuur gereden). Zal wel weer lekker houte klazerig gaan. Gelukkig is mij wel altijd gezegd dat ik rechtop zit, dat scheelt dan weer een beetje. En dan die spierpijn... OEF!

Ik heb gisteren toch het ‘Level 1 - Partnership pakket’ bij Parelli NL besteld. Ik lipe nog te twijfelen of ik nu een boek van b.v. Klaus Ferdinand Hempfling of zo moest kopen (heb ik al wel eens een video van gezien) of dat ik iemand moest zoeken die mij les wil geven. T’is niet goedkoop maar na een paar weken privéles ben je ook een berg geld kwijt. Wel ben ik van plan er zo nu en dan enkele uurtjes les van een Parelli instruct(rice)eur doorheen te nemen. Die video en dat lesboek kunnen nu éénmaal niet vertellen of ik iets misschien toch niet goed doe. Ben heel benieuwd of Dino en ik er wat mee kunnen.

Gisteren stond er een jongen bij mij en Dino te kijken toen ik Dino aan het verzorgen was. Dino was weer erg druk aan het doen (weer met gehinnek er tussen door) en kon ik daardoor eergisteren alleen zijn voorhoeven maar uitkrabben, nu leek hij door die jongen wat afgeleidt en kon ik na 2 mislukte pogingen toch zijn achterhoeven ook nog uitgekrabt krijgen. Ook heb ik het toch iets anders aangepakt. Als hij wegdraaide of opzij stapte (van mij af) hield ik wel even op met poetsen maar zorgde alleen d.m.v. wat druk op het touw en mijzelf groot maken dat hij bleef staan. Als hij nu mijn kant op wil probeert hij voorwaarts om mij heen te lopen, en dat zie ik nu 9 van de 10 keer aankomen en ga meteen groot in de weg staan. Dan stopt hij abrupt! Lastig blijft dat als ik net in een lastige positie bezig ben, bijvoorbeeld de achterkant van zijn billen poetsen of gebukt onder zijn buik, ik zijn hoofd niet zo goed in de gaten kan houden. Dan voel ik aan het aanzetten van zijn spieren dat hij weer van plaats wil, maar dan moet ik wel heel snel proberen te zijn en dat valt niet mee. Ik begin toch het idee te krijgen dat het onzekerheid is van hem omdat hij weg is van de kudde en hun niet meer kan zien. Vandaar het hinneken? Het lopen aan het touw gaat redelijk goed. Hij loopt bijna constant met zijn hoofd naast mijn lichaam, al loopt hij wel pittig door en doe ik dat dus ook. Soms draai ik even om en daarna weer. Dan reageert hij niet heel direct maar gaat wel mee.
Het uit de wei pakken ging gisteren ook niet slecht: hij liep maar twee keer weg en toen kon ik hem pakken.

Helaas ben ik komende 2 weken niet in staat om met hem verder te gaan omdat we op werkvakantie zijn naar onze boerderij in Duitsland. Wel hoop ik voordat we weg gaan het Parelli pakket binnen te hebben, dan kan ik daar alvast een begin mee maken. Van de eigenaresse mag ik hem mee nemen naar Duitsland, maar nu kan dat net niet omdat we nou net het dak van de stallen gaan vervangen! Nou ja, misschien eens in de toekomst...