jose schreef op woensdag 16 november 2005, 17:19:


Wat houd je dan tegen een dwangloze optoming voor het mennen te gebruiken of daamee/ met een halsring te rijden??

Interessante zijlijn die wéér opkomt is het 'dressuur' en 'dressuurmatig'
waarbij zowel jij als Frans er een gepolariseerde invulling van hebben

- Álle 'beleren' dat verder gaat dan opvoeden = dresseren, het aanleren van specifiek gedrag op een specifiek commando (hulp).
Hier in Spanje heet dat 'domar' en het zefstandig naamwoord 'dressuur' is 'doma'.
De vorm van dressuur die in NL verreden wordt heet hier Doma Classica en verder benoemd men Doma Vaquera, Doma Western, Doma Alta Esquela, Doma del Trabajo, Doma Rejoneo, Doma Natural, Doma Libre, Doma de Salto, etc....

- 'Dressuurmatig' is een raar woord eigenlijk; 'zoals in dressuur' is het namelijk en ik kan er dus niets mee.
Ik merk dat het in de perceptie van veel ruiters twee fundamenteel verschillende elementen kent naast aanleren, trainenn oefenen e.d. De twee kernelementen zijn het gymnastiseren en het mechaniseren (conditioneren).
Het gymnastiseren heeft níets met het begrip dresseren te maken en het mechaniseren is leuk voor Olympische medailles doch leidt niet tot een paard dat meedenkt en zie je daardoor buiten de Klassieke Dressuur erg weinig dus heeft met het begrip dresseren feitelijk ook maar zeer beperkt van doen.

Wellicht moeten we ergens hier op PN een heldere lijst met ondubbelzinnige invulling van een aantal termen en begrippen ophangen. Die invulling hoeft niet eens voor iedereen allesdekkend te zijn, maar het maakt wel duidelijk wat hier de inhoud is zodat we dezelfde taal spreken.
José (en in mindere mate Frans) spreekt een heel ander taal dan ik. Let wel ánders.
Het is trouwens heel interessant om een aantal termen en begippen uit de paardenwereld invulling te geven; zo kan jouw paard ook zonder teugels helemaal perfect 'aan de teugel' zijn

Even om de geesten te prikkelen.

Wij, mijn lief en ik zijn steevast sprakeloos van verbazing als we FEI-wedstrijdsport op tv zien. Zelfs tijdens de Klassieke Dressuur op de Olympische Spelen te Athene was in de regel het spoorgebruik ON-GE-LÓÓF-LIJK grof.
Zelfs op onze 'sneeuw'televisie is het indeuken van de paardenflank na een echte uithaal te zien. Geen uitzondering, nee, zo'n beetje elke beenzetting soms.

Geen punt van discussie:
1. het is een van 100 meter afstand zichtbare dus bepaald geen onzichtbare hulp
2. het is overmatig spoorgebruik en de duidelijke onderhuidse zwellingen die menig 'dressuur'paard vertoont zijn een bewijs

Kortom:
een probleem.

Oplossing:
de juries zijn blijkbaar niet in staat dit gedrag te beïnvloeden dus is een heldere en supersimpele oplossing nodig.
Ik stel voor dat sporen met wieltjes van minimaal 5 cm. diameter en vlíjmscherpe punten verplicht gestekld moeten worden in combinatie met de strikte handhaving van: een sppor van bloed = diskwalificatie.

Door de grootte van de wielen kan het rad makkelijk rollen en hoéft een spoorhulp de huid niet te beschadigen. Dat moet dan wel een goed gedoseerde en uitgevoerde spoorhulp zijn, een vrijwel onzichtbaar fijne.
PÍNG!!!!!
Wie dat niet kan mag naar huis

Al enige tijd ben ik in overleg met een zadelmaker bezig om mijn eiegn ontwerp zadel te realiseren.
We zijn inmiddels uit de ontwerpfase en ik ben begonnen met het prototyping.

Hoewel het een vergevingsgezind zadel wordt met enige dynamische tolerantie wil je die tolerantie voor de bewegingsvrijheid van het páárd reserveren en dus núl tolerantie mbt de maatvoering.

Op zoek naar de mogelijkheden voor een nauwkeurige mal liep ik aan tegen het product www.equimeasure.com . Wellicht dat meer mensen hier wat aan hebben.
Het líjkt prijzig, maar voor zeg 20 Euro (per paard) weet je wel het exácte statische profiel van jouw paard. Één keer je paard verslepen of een zadel omruilen kost je snel meer aan brandstof....

Isabel van der Made schreef op donderdag 17 november 2005, 2:20:


Heerlijke site met ook goede info over Guérinière en De Saunier bv. Verder is er op de site van Ritter na nergens iets over De Saunier. Met name vanuit NL een vreemde zaak.

Ik vind het wel/niet lichamelijk schadelijk zijn van LDR/Rollkür niet zo interessant en een nare schijndiscussie die de aandacht afleidt van het échte argument: elke vorm van hulpteugelgebruik is een brevet van onvermogen om op een normale manier met het paard te communiceren.
Dit is ook het énige punt waarop alle grootmeesters van Pluvinel tot Podhasjki het over eens zijn.
Ik ben dan ook blij dat de FEI er een onderzoek naar gestart is want in het licht van de doelstelling in de regelmenten kan mechaniseren de bedoeling niet zijn.

epona schreef op woensdag 16 november 2005, 21:37:


Ja, en dát is wel de bedoeling: stomp schaadt omdat je het niet ziet. Stomp leidt tot bruut gebruik. Met vlijmscherp moét men wel terug naar hoe ooit de ruiter rustige benen bijgebracht werd en het paard vaart daar heel wel bij.

Monique Meijer schreef op donderdag 17 november 2005, 12:12:


4 meter of meer. Hoe langer het touw hoe meer mogelijkheden je hebt om geen kracht te hoeven gebruiken. Met mijn muildier heb ik 10 meter nodig en dan nóg moet ik alle hersencellen blijven gebruiken

Probeer situties te vinden waarbij het paard het 'gevaar' kan zien aankomen zónder dat het voelt dat het vastgehouden wordt.
Het eerste begin is het makkelijkste met een rustig paard mee.

Verder:
- voorkom stress; lichamelijk of geestelijk dus met twee man tegenhouden is F-O-U-T Zorg dat dit niet nodig is: jij bent de mens, jij bent de hersens, dus gebruik ze
- alles in sessies van 3 of 4 dagen, met verwerkdagen tussen die blokken
- beter kort dan lang
- elke laatste dag van een sessie eindig je met een succeservarig'maak je dus bewust makkelijk
- elke nieuwe sessie begin je onder het niveau van waar je was
- niet meer dan één nieuw ding tot dat er goed in zit

Karin Haneveer schreef op donderdag 17 november 2005, 17:06:


Duidelijk geschreven Karin!!

Onthou het als 'open deur' Esther. Bedenk dat een paard een beroepsclaustrofoob met achtervolgingswaanzin is en je het dus altijd een wijd geopende deur moet bieden. Sluit nooit alle kanten af, al is dat alleen maar in het idee van het paard.
Als ik bv over een stuk asfalt met aan weerszijden vangrail moet merk ik dat gelíjk aan mijn paarden. Ze reageren dan op een naderende auto ook véél ongeruster dan met een open zijkant, een open deur. De grootste fout die ik dan kan maken is teugel opnemen en benen aanleggen...'alles los' is dan juist de oplossing: ZZZZZZzzzzénnnnnn......
Met jonge paarden ga ik dus níet door zo'n 'sluis' en als er aan één kant een rail is, ga ik aan de kant van die rail lopen opdat ik niet zelf de andere zijde 'afsluit'.
Geef het paard in diens idee altijd een duidelijk ruime uitweg; dat voorkomt zoeken naar die uitweg, daardoor minder stress en daardoor minder behoefte die uitweg daadwerkelijk te kiezen.

Als je door de basisopvoeding hebt kunnen bereiken dat jouw paard bij jou een fijn gevoel heeft, jij het veilige punt bent, zal het niet graag van jou wég lopen omdat dan het gevoel van ongerustheid toeneemt.

Voeg die twee samen en jouw paard voelt aan het langere touw met een 'open deur' minder noodzaak tot paniek en zal ervaren dat het bíj jou prettiger voelt.

Probeer het paard voor het rústig worden te belonen en niet voor het stressen. Dus niet lief doen als het stressen, maar negeren en afleiden door iets héél anders wat je getraind hebt te doen en dan de ontspanning wél belonen.
Het ritme van Karin is ook een goede truc hierbij om aandacht te vragen. Zo heb ik bij Capricho bijna gratis spelenderwijze een haast perfecte passage gekregen bij het wandelen over asfaltwegen

van lennep schreef op donderdag 17 november 2005, 20:33:



Heb je het boek van Inge Teblick al?? Zal een goúdmijn voor je zijn en het is érg gunstig geprijsd. Het 'bijt' ook met geen enkele andere methode. Sterker nog, het voegt een positieve toon toe aan wat je ook maar aanhangt.

ElkeW schreef op vrijdag 18 november 2005, 1:29:


Ja, je mag nu eenmaal niet altijd zomaar zonder toestemming van de afgebeelde persoon fotos die niet in (vanaf) het publieke domein genomen zijn publiceren. Overigens zijn publiekswedstrijden een béétje vaag, want dat is eigenlijk publiek domein, valt onder vrije nieuwsgaring etc. Moet je echter wel de rechten van de foto hebben of schriftelijke toestemming. Zucht dus...
Ik denk dat ze geen enkel risico neemt met het oog op o.a. de agressieve politiek op dit gebied van een bekende Nederlander en haar man; ook al krijg je gelijk, als je gedaagd wordt moet je wel verschijnen.

van lennep schreef op vrijdag 18 november 2005, 10:56:


Het is erg jammer dat bijna iedereen het 'clickeren' noemt omdat dit de meest populaire uitvoering is. Het ís operand conditioning en de stem is zeker zo geschikt om een geluid als brug te maken.
Met de stem is makkelijker te timen en je kunt er bovendien oneindig variabel mee belonen.

Ja Esther, het principe heb je echt in een paar minuten door. Jouw paard heeft het met een half uur aardig op het netvlies.
De tíming is een ander punt; de meeste mensen hebben ook dat gelijk door, sommigen zullen het nooit goed krijgen.

¡Veel leesplezier!

trea hoex schreef op vrijdag 18 november 2005, 19:10:

...

....
.....

Ik kreeg ruim drie jaar geleden alweer Arabella; een zéér dominante en bovendien nerveuze Hispano-arabe die géén druk, NUL, accepteerde en volledig flipte van een bit alleen al índoen.
Ben terug gegaan naar wat voor mij al sinds eind jaren tachtig de basis is voor werken met dieren, welk dier ook: 'je krijgt wat je beloont'.
Het duurde even voor ik door had wat voor een paard geestelijke druk aflaten is: de 'open deur' en 'alles los'.
Met niet meer dan een consequente invulling van deze drie rij ik haar nu op een halsring en een leidstok.

Vandaag een goed voorbeeld; ik was samen met mijn lief op een andere merrie op pad op een pittige maar voor hen blijkbaar uitdagende route. Daar zitten een paar stukken in die ze het liefste 100% voluit gaan en Arabella doet die hele route 50% draf 50% galop als ik haar laat gaan.
Het níet laten gaan, haar een gang rustiger laten doen is de crux; als ik de halsring oppak gaat ze al op scherp en haar daarmee dan een remmende druk geven is reden voor een gang snéller. Dát is het dus niet.
Ik moet mezélf geestelijk bewust ontspannen, het 'ZZZZZzzzzénnnnnn' en dat van boven tot in mijn tenen laten zakken zodat ik met 'alles los' rij.
Daarop ontspant zij, kan ik een stemhulp geven, haar belonen met een kroel in de manenkam, een aai of een prijzend woord.
Ik moet het uiteraard sequentieel opschrijven maar mijn en haar ontspannen en de stemhulp overlappen.
Dit is ook de manier waarop ik haar uit galop laat stoppen.

Ik heb er nu honderden kilometers met die halsring opzitten en het is voor ons beiden een stap geweest naar een samenwerkende manier van rijden. Echt verrassend, maar wel logisch. Het is echter beslist héél moeilijk om jouw menselijke reflexen in stressy situaties overboord te gooien, jouw paard te hélpen door zelf te onspannen wanneer zij op tilt drijgt te gaan, maar het is voor Arabella het ei van Columbus.
Ik bubbel er zelf nog steeds van na élke rit zo héérlijk als het rijdt.

http://vroegevogels.vara.nl/portal?_scr=radio_detail&id=150589#

onder het kopje van de openluchtstal. Oud verhaal in nieuw jasje met een montagefoto en de journalist die geen zin heeft vroeg op te staan heeft ook weer een item.
Knap dat ze met dit nepnieuws de pers halen.

Frans Veldman schreef op zondag 20 november 2005, 15:12:

Hmm.... ik zou toch ook zwéren dat ik op dit topic van Trudy gereageerd heb en niet in het onderwerp gerommeld heb. Misschein heeft een voorgaande reactie daarin gesleuteld maar dat heb ik dan gemist. Ook ik kon dit niet zo snel terugvinden.

Pascal de Boer schreef op zondag 20 november 2005, 20:53:


Kijk, op zich is het wél heel positief;
- dat een vrij bekende manege 'om' gaat en
- dit bij het brede publiek als goed wordt gebracht.
Beiden zijn natuurlijk gewoon reden om te juichen.

Tis echter beschamend dat een manege het afstappen iets wat járen feitelijk mishandeling was als Unique Selling Point: 'kijk eens hoe goéd wij bezig zijn' kan verkopen en dan nog met een amateuristische nepfoto ook.
Dan verdient SpiritHorses de voorpagina van een landelijk dagblad.

Ilona Kooistra schreef op maandag 21 november 2005, 0:19:


- Salami is lekker.... en paard natuurlijk
- Boomloos hersenloos
- Stichting Hekvrije Paarden
- een bitje minder mag...
- denk om mijn rug; ik zit ook niet op de jouwe
- SCHÓFT (vrij houden graag)