Frans Veldman schreef op donderdag, 3 juni 2004, 22:38:

Hihihi, Isabella jaagt altijd ieder paard de stuipen op het lijf met die kar achter haar kont. Dat schijnt voor paarden toch iets vreselijks engs te zijn. Er is er nog nooit eentje normaal gepasseerd. En Isabella dan ook opgewonde: "waar-waar-waar" ?!?

Over het voorop lopen weet ik niet veel, behalve dan dat er inderdaad op onze manege ook paarden zijn die alleen voorop willen lopen (meestal de huifkarpaarden overigens) en totaal niet achteraan. Maar sommige paarden kunnen weer niet voorop. Zijn dan weer overal bang voor en kruipen tussen de andere paarden. Maar verklaring heb ik er niet voor.

Groeten,
Ingrid

jo schreef op vrijdag, 4 juni 2004, 9:14:
Hoi,
Tja dat is dan weer het voordeel van onze manegepaarden. Die worden juist wat paniekerig als ze echt kont aan kont in de binnenmanege moeten lopen. Gaan dan echt lopen zeiken en soms ook slaan naar elkaar (buiten ook hoor) als je te dichtbij komt. We rijden altijd 2 aan 2 overigens, of soms met z'n 5-en of 6-en naast elkaar. Op een breed pad wil er wel eens eentje van achteren naar voren tussenuit peren (lekker race-je spelen).

Maar inderdaad, je hoort vaak genoeg dat als je voorganger een volte moet maken, het paard erachter gewoon meegaat. Als we al eens binnenreden (bij slecht weer) en we gingen galopperen dan moest dat 1 voor 1. Nou dan was het wel eens moeilijk om je paard bij je te houden (want buiten ga je allemaal tegelijk uiteraard).

Groeten,
Ingrid

jo schreef op vrijdag, 4 juni 2004, 9:59:

Ha wij blij dan dat we in juli weer naar huis gaan. Nog 2 weken en dan komen wij naar jouw Noorwegen, hoop dat het dan nog zo warm is als nu.

En toen wij Isabella kochten hebben wij wel degelijk gekeken hoe er door die fokker met de pony's werd omgegaan. Overigens vroeg hij meer aan ons dan wij aan hem, want we kregen van hem niet zomaar een pony mee. Het leek wel of we examen moesten afleggen. We kregen eerst koffie en een koek en toen een heel gesprek, geen pony gezien. Pas toen hij overtuigd was van onze goede bedoelingen met zijn te verkopen pony, mochten we naar de wei. Mijn man direct helemaal in de ban van Isabella.

Maar nu nog altijd kun je merken dat ze goed behandeld is geweest en ook wat ze wel of niet heeft geleerd daar. Want soms doet ze iets dat ze niet bij ons heeft "geleerd" en waar ik me dan wel eens over verbaas. Ze heeft daar bij die man ook wel eens een kleinkind op de rug gehad, dus dat vond ze hier ook gewoon heel normaal dat er een nichtje van mij op ging zitten. Die man zat altijd op zijn hurken tussen de pony's iedere dag, gewoon even buurten. Nou nog altijd, als ik op mijn hurken ga zitten, komt ze direct gelopen. Enz. Grappig dus. Ze heeft daar "maar" 3 jaar gestaan (maar wel de veulentijd is denk ik toch de leerperiode).

Groeten,
Ingrid

jo schreef op vrijdag, 4 juni 2004, 10:04:

Ja hoor doen ze wel.
Isabella is begin dit jaar gechipt en werd eerst gecontroleerd op of ze al een chip had. Daarbij werd met het apparaat haar hele lijf onderzocht. Nu heeft zo'n shetje minder lijf als een groot paard, maar het gaat heel snel.
Toen de chip er nl. in zat, was hij ook aan de andere kant van haar hals te vinden. Dus zo'n sterke "straling" heeft het ding ook nog.

Nog altijd raar idee hoor dat dat chipje in mijn paardje zit. Maar goed, zit erin en het is niet anders. Dat gekke stamboek van ons stelde het verplicht. Geen chip, geen paspoort, geen nieuw blauw stamboek papier is geen keuring. Wilde je toch een paspoort, tja dan chippen. Ach ja, het ding is wel heel erg klein hoor.

Groeten,
Ingrid

Linda schreef op vrijdag, 4 juni 2004, 11:24:

Nou dan moeten we eerst die mendoorgangen goed kunnen nemen. Zolang we daar nog op vast zitten, denk ik dat we alle hindernissen aan gort rijden haha. Daarbij zit in iedere wedstrijd een waterbak. Nu moet je niet denken dat we Isabella daar doorheen krijgen. Echt niet!!, ik ga niet met mijn voeten door dat vieze water!!

Maar gaaf is het wel ja op de kar. Het duurt alleen zolang met inspannen. Het is nooit even snel gaan rijden hoor. Je moet al een uur uittrekken voor in - en uitspannen. Daar zit het rijden nog niet bij. En ja ze kan hard (als ze wil). Ze kan ook heeeeeeeel langgggggzzzzzaaaaam .

Groeten,
Ingrid

Piet schreef op vrijdag, 4 juni 2004, 16:38:

Niet echt goed te zien op de foto. Maar paardenstaart is op zich makkelijk te herkennen omdat de stengel uit segmenten bestaat en hoekig is. Je ziet de zwarte ringen ook in het hooi heel duidelijk.

En distels in je hooi ... nou had ik vorig jaar. Auw dat doet zeer hoor bij het uitschudden. Jeetje wat pikken die dingen. Ik heb heel wat stekels uit mijn vingers moeten halen. Ik haalde ze er wel uit voor Isabella, vond dat toch wat zielig voor haar bekkie (maar ja, ze eet ze vers gewoon op hoor).

Groeten,
Ingrid

ebby schreef op vrijdag, 4 juni 2004, 18:28:


Hoi en welkom,
Maar jij "zat" toch ook bij de yahoo-lijst? Of was dat een andere Ebby?

Groeten,
Ingrid

e m kraak schreef op vrijdag, 4 juni 2004, 20:20:

Hoi,
Mij is ooit verteld dat je aan een paard wel kunt ruiken of deze uit een begrazingsgebied komt (veel verschillende planten gegeten), uit een gewone wei of uit de stal. Isabella heeft altijd een neutrale geur, ruikt eigenlijk helemaal niet zo naar paard als dat ik mij van vroeger kan herinneren.
De paarden op de manege stinken naar mijn bescheiden mening, daar zit een zurige lucht aan (maar staan merendeel op stal).
Maar de ijslanders waar wij eens reden in Belgie die net uit het begrazingsgebied waren gehaald, roken inderdaad naar heide, beetje zoetig.

Is dit ooit bewezen of test eigenlijk of is er meer info over te vinden? Het schijnt dat paarden tenslotte ook knoflook of appelazijn uitzweten als ze dit ophebben en dus onaantrekkelijk worden voor vliegen.

Groeten,
Ingrid

Esther schreef op zaterdag, 5 juni 2004, 8:23:


Leuk.
Dat voorste paard in de rengalop die gaat echt, de achterste wat minder (zo te horen aan de hoefslag), maar lijkt me ook onhandig met een camera in de hand. En die onbeslagen paarden, ja zo reden wij in de ardennen ook. Door beekjes, maar vooral rotsachtige bodem en soms scherpe stukken hoor. Onbeslagen en geen hapje eruit op het eind.

Groeten,
Ingrid

ebby schreef op zaterdag, 5 juni 2004, 12:10:

Ha doet me denken aan de eerste keer dat ik dit bij Isabella ging uitproberen. Ik had dit nl. iemand voor zien doen (ook parelli) en dacht, dat doet Isabella ook wel. Nou even stond ze me heel dom aan te kijken; wat doet het vrouwtje nu raar voor mijn neus. Dat duurde ook net zolang als dit filmpje duurde ... maar toen; genoeg en afpakken dat ding want ik ben hier niet van gediend!!
Vraag me af of Harisha dat ook van plan was, want op het laatst zie je hem ook een beweging maken?!

Groeten,
Ingrid

hester schreef op vrijdag, 4 juni 2004, 22:25:


Dank je. Heb overigens meerdere uitnodigingen gekregen; erg lief van jullie allemaal. Wie weet, als het te hard gaat kriebelen, ga ik inderdaad een "rondje Nederland" maken.

Haha dat jullie zomaar je paard durven "af te staan" aan een vreemde ... wie weet wat voor paardrijkluns ik ben !?!

Maar nogmaals erg aardig van jullie en dank voor het aanbod.

Groeten,
Ingrid

Hoi,
Ik dacht dat ik altijd mijn wei goed bemestte en van kalk voorzag.
Dus gaf ik destijds bij de discussie over JKK ook aan dat het bij ons wel op bemeste grond groeit.

Eh inmiddels moet ik dit misschien terugnemen. Ik bemest wel, maar kennelijk helemaal niet goed. De wei is inmiddels een rommeltje geworden. Gras groeit erg slecht (van de winter zeer kort, te kort denk ik, afgeknaagd door mijn grasmaaiertje) en ik stik van het soort mos, algen en biggekruid. Allemaal dingen die houden van kalkarme grond. Dus die kalk die ik 2x per jaar strooi is kennelijk te weinig (tja "ons bin zunnig"; ook in Brabant).
Hetzelfde geldt voor de mest. Ik bemest wel, maar kennelijk te weinig, want ik heb dus volop JKK, schapezuring inmiddels, akkerhoornbloem (denk ik), en reukgras zie ik veel meer dan anders. Dit groeit weer op voedingsarme grond.

Dus conclusie ... ik doe van alles met mijn wei, maar kennelijk niet goed genoeg. Ik maak 2x per jaar de grond ook open met een elektrische verticuteermachine die tot 2 cm diep gleufjes in de grond snijdt (mooi ding overigens).

Wat nu; gewoon meer kalk erop en meer mest? Ben ik dan ook al die stomme planten kwijt? Heb net weer 2 uur rondgekropen en de halve wei gehad. Bah niet leuk hoor. Tips zijn welkom?

En dan met name, hoeveel kalk en mest strooi je op een m2 en welke soort kalk en mest raden jullie aan.

Het is hier zeer droge zandgrond, omringt door dennen en aan de noordzijde geheel open.

Groeten,
Ingrid

jo schreef op zondag, 6 juni 2004, 13:32:

Hoi Joke,
Geen idee eigenlijk. We hebben tot op heden, ondanks al onze goede plannen en gekochte boekjes, nog niets voorbereid. Waar we zitten wordt gezet dat er dichtbij iets zit om te paardrijden (een paardje in de reisgids), maar onze reisbescheiden zijn nog niet binnen. Dus we zien wel even. We hebben wel zoveel plannen, maar misschien valt het rijden wel tegen op de Noorse binnenwegen en kunnen we minder grote afstanden afleggen.

We laten ons gewoon volkomen verrassen.

Nog wel een vraagje; is het water goed drinkbaar in Noorwegen? Kan er niets over vinden, maar ik neem aan van wel.

Groeten,
Ingrid

Ilona Kooistra schreef op zondag, 6 juni 2004, 22:11:


Aha, heb jij er ook zo een!! (zo'n staartkriebelaar bedoel ik dan).

Ik ook. Gaat Baladeika dan ook altijd met haar achterwerk naar je toe als ze graag gekrabt wil worden? Isabella probeert het bij iedere vreemde uit. Eerst laat ze een aai over haar neus toe, en dan woeps die kont. De meeste mensen springen verschrikt weg en dan zucht ze eens diep en keert ze weer om. Ze zal het bij die persoon daarna nooit meer proberen. Ik ben eigenlijk ooit gaan krabbelen en dat weet ze, dus ik heb al heel wat keren met mijn neus in de staart gezeten als ik op mijn hurken zat en het worteltje op is. Wap kont naar me toe, "nu even krabbelen graag". Had dit nog nooit eerder zo extreem gezien bij een paard, maar de jouwe dus ook.

Ik gebruik het als beloning voor de wagen. Makkelijk want dan zit ik dacht bij die achterhand natuurlijk. Even op mijn knieen en een krabbel geven. Wat moeten voorbijgangers wel niet denken (hahaha).

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 6 juni 2004, 23:01:

Ehh, ik bedoel rijden met de auto. We willen dingen bezichtigen maar misschien kunnen we er niet met de auto komen. Dat wilde ik zeggen, zodat we meer moeten gaan wandelen om de fjorden en de gletsjers te zien zodat er geen tijd meer is voor paardrijden. Maar misschien dan niet wandelen, maar paardrijden dus. Paardrijspullen gaan wel mee denk ik zo.

Is een cap verplicht bij jullie?

Groeten,
Ingrid