hester schreef op vrijdag, 4 juni 2004, 22:25:


Dank je. Heb overigens meerdere uitnodigingen gekregen; erg lief van jullie allemaal. Wie weet, als het te hard gaat kriebelen, ga ik inderdaad een "rondje Nederland" maken.

Haha dat jullie zomaar je paard durven "af te staan" aan een vreemde ... wie weet wat voor paardrijkluns ik ben !?!

Maar nogmaals erg aardig van jullie en dank voor het aanbod.

Groeten,
Ingrid

Hoi,
Ik dacht dat ik altijd mijn wei goed bemestte en van kalk voorzag.
Dus gaf ik destijds bij de discussie over JKK ook aan dat het bij ons wel op bemeste grond groeit.

Eh inmiddels moet ik dit misschien terugnemen. Ik bemest wel, maar kennelijk helemaal niet goed. De wei is inmiddels een rommeltje geworden. Gras groeit erg slecht (van de winter zeer kort, te kort denk ik, afgeknaagd door mijn grasmaaiertje) en ik stik van het soort mos, algen en biggekruid. Allemaal dingen die houden van kalkarme grond. Dus die kalk die ik 2x per jaar strooi is kennelijk te weinig (tja "ons bin zunnig"; ook in Brabant).
Hetzelfde geldt voor de mest. Ik bemest wel, maar kennelijk te weinig, want ik heb dus volop JKK, schapezuring inmiddels, akkerhoornbloem (denk ik), en reukgras zie ik veel meer dan anders. Dit groeit weer op voedingsarme grond.

Dus conclusie ... ik doe van alles met mijn wei, maar kennelijk niet goed genoeg. Ik maak 2x per jaar de grond ook open met een elektrische verticuteermachine die tot 2 cm diep gleufjes in de grond snijdt (mooi ding overigens).

Wat nu; gewoon meer kalk erop en meer mest? Ben ik dan ook al die stomme planten kwijt? Heb net weer 2 uur rondgekropen en de halve wei gehad. Bah niet leuk hoor. Tips zijn welkom?

En dan met name, hoeveel kalk en mest strooi je op een m2 en welke soort kalk en mest raden jullie aan.

Het is hier zeer droge zandgrond, omringt door dennen en aan de noordzijde geheel open.

Groeten,
Ingrid

jo schreef op zondag, 6 juni 2004, 13:32:

Hoi Joke,
Geen idee eigenlijk. We hebben tot op heden, ondanks al onze goede plannen en gekochte boekjes, nog niets voorbereid. Waar we zitten wordt gezet dat er dichtbij iets zit om te paardrijden (een paardje in de reisgids), maar onze reisbescheiden zijn nog niet binnen. Dus we zien wel even. We hebben wel zoveel plannen, maar misschien valt het rijden wel tegen op de Noorse binnenwegen en kunnen we minder grote afstanden afleggen.

We laten ons gewoon volkomen verrassen.

Nog wel een vraagje; is het water goed drinkbaar in Noorwegen? Kan er niets over vinden, maar ik neem aan van wel.

Groeten,
Ingrid

Ilona Kooistra schreef op zondag, 6 juni 2004, 22:11:


Aha, heb jij er ook zo een!! (zo'n staartkriebelaar bedoel ik dan).

Ik ook. Gaat Baladeika dan ook altijd met haar achterwerk naar je toe als ze graag gekrabt wil worden? Isabella probeert het bij iedere vreemde uit. Eerst laat ze een aai over haar neus toe, en dan woeps die kont. De meeste mensen springen verschrikt weg en dan zucht ze eens diep en keert ze weer om. Ze zal het bij die persoon daarna nooit meer proberen. Ik ben eigenlijk ooit gaan krabbelen en dat weet ze, dus ik heb al heel wat keren met mijn neus in de staart gezeten als ik op mijn hurken zat en het worteltje op is. Wap kont naar me toe, "nu even krabbelen graag". Had dit nog nooit eerder zo extreem gezien bij een paard, maar de jouwe dus ook.

Ik gebruik het als beloning voor de wagen. Makkelijk want dan zit ik dacht bij die achterhand natuurlijk. Even op mijn knieen en een krabbel geven. Wat moeten voorbijgangers wel niet denken (hahaha).

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 6 juni 2004, 23:01:

Ehh, ik bedoel rijden met de auto. We willen dingen bezichtigen maar misschien kunnen we er niet met de auto komen. Dat wilde ik zeggen, zodat we meer moeten gaan wandelen om de fjorden en de gletsjers te zien zodat er geen tijd meer is voor paardrijden. Maar misschien dan niet wandelen, maar paardrijden dus. Paardrijspullen gaan wel mee denk ik zo.

Is een cap verplicht bij jullie?

Groeten,
Ingrid