oevermans schreef op vrijdag, 14 mei 2004, 18:03:


Waarschijnlijk schrikt je paard zich een hoedje als de trailer ineens begint te rijden. Mijn ervaring met ijslanders is dat ze ten eerste zeer gevoelig zijn, ook al lijkt dat vaak niet zo en dat ze zich niet schikken in de situatie. Ijslanders geven niet op, wat naar mijn mening een goede karacter trek is. Alleen is hier jammer genoeg niet iedereen mee eens.

Hij gaat wel rustig de trailer op. Laat dan iemand anders auto rijden en blijf zelf bij je paard. Laat hem regelmatig stoppen en weer beginnen te rijden. Zo leert je paard die bewegingen kennen en in evenwicht te blijven. Zelf blijf je er bij om hem rustig te houden, maar meer ook niet.

Ook goed is om eerst een teken te geven als je voor het eerst start. Dus even gas geven zonder ook te gaan rijden of elke keer direct na het starten van de auto te gaan rijden. Ik weet natuurlijk niet of dat te horen is in de trailer. Je hebt automaten die bijna geruisloos starten. Dan is dus een teken van je gas b.v. goed om je paard voor te bereiden omp wat er komen zal.

Marsha de Blieck schreef op Fri, 14 May 2004 19:33:23:


Ik beloon ook met een paar brokjes. Dit enkel voor de positiefe versterker zoals men zegt met CT.
Voordat je kunt belonen met voer, moet eerst heel duidelijk voor het paard zijn dat jij die gene bent die de baas is en de leiding heeft. Anders krijg je levensgevaarlijke tavareelen. Van schooien tot het aanvallen. Om deze reden neem ik nu ook bij het les geven geen biks meer mee. Men dacht namelijk dat dat er bij hoorde en was ik vaak te laat met het duidelijk maken dat er daarvoor wel eerst wat nodig is en dat men niet zomaar kan gaan belonen met voer.

Marijke schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 15:50:


Wat ik eigenlijk altijd adviseer is het inrijden met iemand die weet wat hij doet. Ik vind betrokkenheid bij de hele training heel erg belangrijk. Inderdaad zou het paard jouw angst over nemen na het inrijden. Daarbij weet je niet hoe er daar met je paard word omgegaan.

Ik begelijd regelmatig mensen die hun paard op deze manier inrijden. Dit gebeurt dan vaak in de vakantie's zodat de basis er goed in zit. Daarna regelmatig een les om het verder af te werken.
De meeste mensen zijn blij met deze aanpak. Ze leren zo hun paard beter kennen en daardoor weten ze wat ze kunnen verwachten wat weer goed is tegen de angst van de ruiter.

Groetjes Josien

Charlotte Smit schreef op zondag, 16 mei 2004, 19:20:


Welkom zou ik maar zeggen. Je vind hier veel verschillende mensen die met verschillende methode's werken. Over die trucjes zou denk ik maar weinig hier eens zijn.
Bijmij komen hun vaak ook zo op mij over. Hoewel het geen trucjes zijn, maar vaak zo worden gebruikt.

Heel jammer

hester schreef op zondag, 16 mei 2004, 21:41:


Parelli trucjes. Ik ben niet zo bekent met parelli dat ik trucjes kan opnoemen, maar Charlotte vind dat Parelli werkt met trucjes. Niet helemaal mee eens, maar wel gedeeltelijk.

Wat ik jammer vind dat men op shows en domo's NH dingen laat zien wat sterk lijkt op trucjes. Noem enkel maar het paard zonder touw binnen een half uur laten volgen.

Linda schreef op maandag, 17 mei 2004, 11:14:


Inderdaad doet Hempfling dat ook, maar niet op manier waar je zegt het is een truc. Je ziet dat hij heel aandachtig bij het paard is en zijn lichaam laat praten. Dat zie je niet bij Emiel en Parelli dacht ik ook niet. Daar komt het neer op weg sturen en enkel armen benen gebruiken. Je ziet daar niet de echte communicatie tussen paard en mens, Maar dit is wel mijn mening. Er zullen er zijn die hier helemaal niet mee eens zijn.

viola schreef op dinsdag, 18 mei 2004, 16:00:


Bij mij is het een teken dat ik mijn paard te veel informatie heb gegeven of te veel en te moeilijk heb laten werken.

Het zelfde idee als je zelf in de les zit van 3 uur en alle infomatie over je heen krijgt. Aan het eind van de les ben je duf, lui en moe als wat. Gevolg gaapen, hoewel je lichaam nog niet moe is.

Roos Wattel schreef op dinsdag, 18 mei 2004, 16:02:


Hij wil duidelijk graag naar huis. Geef je hem eten nadat je thuis bent gekomen?

Ik zelf heb er nooit last van met mijn paarden. Dit komt omdat ik mijn paarden altijd op de terug weg ergens laat grazen. Zo trekt de stal minder ookal mag hij niet grazen.

Charlotte Smit schreef op dinsdag, 18 mei 2004, 20:45:


Ik heb nooit problemen met zijn boek gehad. Paarden karacter zullen we maar zeggen hahaha.
Wel is het een boek die je meerdere keren moet lezen om het ook echt goed in je op te nemen. Ik hou niet van boeken die je na een keer lezen kent. Je moet steeds weer nieuwe dingen ontdekken als je verder komt in je ontwikkeling. Vandaar dat zijn boek "natuurlijk paardirjden" als een soort bijbel voor mij is.

Zijn laatste boek vind ik wat minder. Kan er wat minder mee, maar nog steeds interessant.