Het ging mij er eigenlijk om dat er zoveel nadruk wordt gelegd op stabiel zitten en dat het anders erg slecht is voor de paardenrug.
De paarden waar ik het over heb lopen alleen maar in deze lessen met gehandicapten en niet een uurtje in de week maar veel meer. Ze worden nergens anders voor gebruikt.
Jose heeft al uitgelegd dat balans niet zo heel erg belangrijk is. En dat deze paarden niet zo heel veel te lijden hebben. Daar heb ik dan dus weer vrede mee.
En wat mijn les betreft. Ik kon gewoon niet anders. Er was niemand in de buurt die op en NH manier les kon geven en ik had er zelfs nog nooit van gehoord.
Of er nu iemand bijstaat die lesgeeft of niet. Je balans en evenwicht moet je zelf zien te vinden. Dat kunnen ze je net aanpraten. En gek genoeg heb ik heel goed leren rijden van iemand hier op het forum. Ik weet niet of hij het leuk vind dat ik zijn naam noem dus dat doe ik niet maar ik heb zomaar, zonder dat ik er echt om vroeg een hele schriftelijke cursus stabiel paardrijden van hem gehad. En nu rijd ik als een trein. Kilometers draf met mijn voeten uit de beugels en de zeldzame keren dat we galloperen schop ik ze automatisch al uit omdat ik het prettiger vind rijden. En mijn paard is een schat maar als je met haar rijdt voelt dat aan als een fiets met vierkante wielen. Van die paar lessen op de manege weet ik dat het gemiddelde paard heel wat soepeler loopt dan die trien van mij. Dus als je daar zonder beugels op rijdt moet je echt je evenwicht wel kunnen houden.
Maar verder geen slecht woord over drievoudig gehandicapten en hun paardrijlessen hoor. Ik had alleen de conclusie getrokken naar aanleiding van de discussie op het forum dat het niet al te best voor de paarden kon zijn.

Esther schreef op dinsdag 25 juli 2006, 14:07:


Ik ben blij met dit soort berichtjes. Ik had er zelf geen vrede mee en door de discussie hier werd dat al erger. Ik vind overigens gehandicapten net zo min zielig. Het is een groep mensen die op een andere manier leeft.

Elly Muller schreef op dinsdag 25 juli 2006, 14:38:


Doe ik ook!!!!

Als ik Bright niet had gehad had ik nooit zomaar op een paard gestapt hoor. Bright is gewoon geweldig. Ze is wel eens ervandoor gegaan maar meestal komt ze er na een minuut of wat achter dat het toch wel heeeel erg vermoeiend is om zo hard te lopen en dan is het ook over. Ik ga nu nog niet graag op een ander paard zitten. Maar Bright vind het ook niet prettig als een ander op haar rijdt. We vormen een tweeeenheid om het zo maar te zeggen.

Nils Vellinga schreef op woensdag 26 juli 2006, 0:21:


Heb je wat tegen me knul?
Ik ben geestelijk gehandicapt genoeg om te zien wanneer een paard buitensporig belast wordt. En dat is in deze lessen zeker het geval. Opgeteld bij de discussie over het belasten van paarden mag je dan veilig de conclusie trekken dat het wel eens helemaal niet goed voor de paardenrug zou kunnen zijn.
En jou opmerking:
Is helemaal waar. Die paarden laten het zich allemaal welgevallen ook al lopen ze zichzelf helemaal kapot. Dus dat is geen graadmeter.

Deze discussie loopt al een tijdje en ik was al na opmerkingen van o.a. Jose ervan overtuigd dat het minder erg voor een paardenrug is als er niet in balans wordt gereden. Dat moet jij ook gelezen hebben en toch kom je met de hatelijke opmerking:
Je vindt het gewoon leuk om even te kunnen trappen, is het niet zo knul?
Tja ik ben hartstikke geestelijk gehandicapt, net als de rest van de wereld. De eerste normale mens moet ik nog tegenkomen.

Ik ben gewoon even nieuwsgierig. Als het veulen ook staart en manenexceem ontwikkelt en het wordt net zo erg als bij Bombita. Wat doet die eigenaar dan? Hij wilde van Bombita af.

Cedric Coucke schreef op woensdag 26 juli 2006, 19:49:
.

Lijkt mij erg auw!!!! (zonder hoeven)

Cedric Coucke schreef op woensdag 26 juli 2006, 20:45:


Een geintje meneer Sonneberg. (of is dit van voor jouw tijd?)

Misschien begrijp ik het weer niet goed hoor maar volgens mij persifleerde ze hier onze grote god op de berg in Spanje!!!!

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 27 juli 2006, 12:38:


Helemaal mijn straatje. Apart topic over openen denk ik!!!

Wil schreef op donderdag 27 juli 2006, 14:20:


Nog een voorbeeld. Geen paarden maar poezen. En wel het nest van de buren waar wij eentje uit hebben geadopteerd.
Een nest met volkomen gezonde normale beetjes behalve eentje. Deze heeft een mongoloide uiterlijk. Blijft heel erg achter met groeien. Is duidelijk echt helemaal anders.
Het is natuurlijk een illusie om te veronderstellen dat hersenafwijkingen en in dit geval chromosoomafwijkingen alleen bij mensen voorkomen. Natuurlijk komt het ook bij dieren voor. Wat echter belangrijk is is om het te onderkennen en te kunnen herkennen. Of te wel: hoe herken je een geestelijk gehandicapt paard. Wat zijn echt typische gedragingen? Is er trouwens wel eens onderzoek naar gedaan?

Huertecilla schreef op donderdag 27 juli 2006, 15:17:


Voor deze keer ga ik maar eens niet met je op de vuist. Je hebt namelijk ten dele gelijk. De meeste gedragsafwijkingen bij paarden komen voort uit de dingen die jij noemt. Maar je moet niet uitsluiten dat ook bij andere dieren dan mensen geestelijke afwijkingen voorkomen. Een fout in de bedrading is niet aan de menselijke soort voorbehouden.

Spirithorses schreef op donderdag 27 juli 2006, 18:12:


Ben jij ergens wel eens iets tegen gekomen dat afwijkend gedrag erfelijk zou kunnen zijn? Zoals schizofrenie bij mensen.

Wil schreef op donderdag 27 juli 2006, 18:37:


ISBN nr????

Vitelli schreef op donderdag 27 juli 2006, 19:19:


Das interesant! Dat zou betekenen dat karakter op hetzelfde gen als de buiging van de haarzakjes zit! Niet ondenkbaar trouwens. In Rusland hebben ze een onderzoek gedaan naar het fokken van tamme vossen. Ze hebben telkens de meest tamme dieren genomen en daarmee doorgefokt. Hoe tammer de volgende generatie was hoe anders de haarkleur. De tamme vossen waren bont van kleur!

Eh, slik, mijn pasgeboren trots heeft dat. En ook nog eens blauwe ogen. Zij heeft pas de hoefbekapper door de uitloop heengesleurt. De man was stomverbaasd. Hij had nog nooit een veulen meegemaakt dat weigerde zich over te geven. Ik heb toch geen praktijkgeval hier hoop ik.

Dat boek wil ik wel heel graaag heben.