ingrid van der post schreef op woensdag, 20 juli 2005, 17:53:


Zie op www.hoefnatuurlijk.nl voor uitleg over hoe goed een paard op blote voeten kan lopen mits je hem natuurlijk bekapt en laat wennen aan het lopen op de harde weg.

Maar als tussenoplossing kun je heel goed hoefschoenen gebruiken. Ik rij zelf met mijn shetlander ook op hoefschoenen van smit (worden op maat gemaakt van mini tot super groot). www.smit-rijssen.nl. Goede ervaringen mee, maar ook hier wel eerste even inlopen ... paardje moet aan de schoenen wennen ook (net als dat je zelf ook niet met nieuwe schoenen gelijk een marathon moet gaan lopen).

De pony's waar ik mee les zijn hackney/welsh pony's, ook op smit hoefschoenen en de man rijdt er endurance 2-span mee en traint voor marathonwedstrijden (dus door waterpartijen, los zand, grind, enz. in iedere gang).

Groeten
Ingrid

Het ideaal : de weide rond anno 1900. Hieronder staat een opsomming van kruiden die vroeger in de paardenwei stonden en vaak 50% van de totale vegetatievolume in beslag namen. Deze weiden werden ook gehooid, dus ook het hooi zat vol kruiden.

Kruiden:
hopperups klaver
rode klaver
witte klaver
rolklaver
berg klaver
bastard klaver
bochtige klaver
vogelwikke
heggewikke
vrouwenmantel
karwij
duizendblad
weegbree
paardenbloem
veldlathyrus
gele kamille
wilde peen

grassen:
rietgras
timothee gras
frans raaigras
engels raaigras
kropaar
beemdlangbloem
beemdgras
zachte dravik
gewoon struisgras
rood zwenkgras
zwenkgras

Groeten
Ingrid

(bron het voeren van paarden voor gezondheid en energie, handelsmij. Arie blok uit Woerden onder licentie van liberty research)

Piet schreef op woensdag, 20 juli 2005, 19:13:


Logisch wat je zegt ... daar ging het mij ook niet om. Eerder was hier een discussie gaande dat een paard best op enkel en alleen gras en hooi kan leven. Ik wilde hiermee alleen maar aangeven dat er "vroeger" zeker niet alleen maar gras in de wei en in het hooi zat.

Uiteraard werd er niet met kunstmest bemest ... juist daardoor en (weer) het ingrijpen van de mensen hebben we van die onnatuurlijke paardenweiden gekregen.

Niet alleen overigens zal Groningen een ander graslandje hebben als in brabant ... ook bij ons in 1 en dezelfde stad hebben we een gigantisch verschil in weilanden en vooral de bodemstoffen ... we hebben hier kleigrond in het noorden en zandgrond in het zuiden ...

Wat ik zelf een voordeel vind is dat mijn weitje op zandgrond ligt en ik hooi heb van de kleigrond ... zo krijgt ze toch verschillende stofjes binnen

Peet schreef op woensdag, 20 juli 2005, 21:29:

Aangezien bij Isabella ook even aan artrose werd gedacht ivm haar hoeven verleden (hoge hoeven/lage hoeven, kapotte hoeven) denk ik dat het dus wel kan.

Ook de pony Wendy heeft een soort chronische bevangenheid opgelopen door jarenlang op het puntje van haar hoefbeen gelopen te hebben door verkeerd bekappen (veel te hoge hielen en "top" sport moeten lopen daarmee).

Groeten, Ingrid

Wat internetsites:

www.drenthe.nl/actueel/temp/-Jacobskruiskr-fo.pdf

www.brabantsedelta.nl/Documenten/ PDF/Folder%20jakobskruiskruid.pdf

http://www.silverlady.web-log.nl/log/2970020

www.carton.nl/rmc/rmc92.htm

In eentje staat vermeld dat koeien die van het kruid eten ook giftige melk voor mensen kunnen geven ... dus ook de mensheid komt ingevaar, want er staat ook weer over die bijen in die er giftige honing van maken.

Voor Collane: ik kan het artikel in Landleven niet meer vinden ... heb een aantal nummers niet meer, maar er staan wel adressen in van bijenvereniging die ik eens ga aanschrijven of het verhaal ook klopt.

Groeten, Ingrid

Wendy-hb schreef op donderdag, 21 juli 2005, 10:09:

www.brabantsedelta.nl/Documenten/PDF/Folder%20jakobskruiskruid.pdf

Er zat een spatie in geloof ik

De onderste gaat wel over katten, maar er staan veel giftige planten in, ook voor mensen en dus waarschijnlijk ook wel voor paarden en andere diersoorten. Vandaar dat ik hem toch vermeldde

Om zoveel mogelijk mensen nog bewuster ervan te maken, heb ik het onderstaande op diverse forums gezet (bokt, divoza, natuurlijk ruiterschap)

Hopelijk doen er meer mensen mee met de verspreiding van folders en schrijven van mails ....

-----------------------------------------------------------

Nav een bericht van iemand wiens paard onlangs is overleden aan de gevolgen van het eten van Jacobskruiskruid is dit dodelijke kruid volop in aandacht op bepaalde forums. Maar mede ook omdat er (gelukkig) eindelijk eens over wordt nagedacht bij diverse provincies en over de opmars van die schadelijke kruid.

Het is tijd voor actie ... doen jullie hier ook mee?

Mailen, schrijven, bellen naar je gemeente of wat voor instantie ook. Neem een flyer mee.
Bijvoorbeeld:

www.brabantsedelta.nl/Documenten/PDF/Fo ... skruid.pdf
of
www.drenthe.nl/actueel/temp/-Jacobskruiskr-fo.pdf
of
www.kruiskruid.nl en dan downloaden folder over kruiskruid.

DOEN !!!!

Hang ook folders op maneges en pensioenstallen.

Bedenk ook dat het voor de volksgezondheid, dus voor jezelf, schade kan betekenen. Melk van een koe die het kruid op heeft is giftig, honing van bijen die de plant bezocht hebben is giftig.

Je kleine konijntje dat geen JKK-vrij hooi krijgt gaat ook eraan dood .... evenals andere beestjes die hooi krijgen met JKK erin.

Maar ook grote grazers in natuurgebieden eten in de winter de dorre overgebleven stengels op omdat ze de geur niet meer herkennen en sterven ook een vreselijke langzame dood.

Zie voor meer informatie : www.kruiskruid.nl

Wendy-hb schreef op donderdag, 21 juli 2005, 11:18:


Onderstaande een reactie op bokt .... :

"Mijn shet is overleden, omdat er toch nog wat aan mijn oog was ontsnapt en hij zo'n veelvraat was, dat hij toch van de planten at. Hij moest altijd op een kale wei vanwege hoefbevangenheid. En toen at hij dus de rozetten van JKK. Bij ons aan de overkant is een natuurgebied en daar ziet het nu ook geel. De gemeente heeft een stukje gemaaid en zegt dat dat voldoende is, omdat de plantjes zich niet verder dan 80 meter kunnen verspreiden. Belachelijk! Er komen er elk jaar meer. Maar wij blijven klagen, ook bij staatsbosbeheer."

Frans Veldman schreef op donderdag, 21 juli 2005, 12:22:


Maandag misschien? Toen jullie site vermeld stond in het Brabants Dagblad?

Maar ik heb nu een stapeltje flyers liggen; heb daarboven geschreven:

"In uw weiland staat dit onkruid.
Vandaar dat u deze flyer ontvangt"

Ik ga ze vanmiddag in de buurt aan de hekken hangen van paardenweitjes waar ik JKK zie staan op dit moment.
En in brievenbussen doen bij paardenmensen met het verzoek of ze mee willen helpen aan de verspreiding ervan ... ben het gele spul nu ook zat ... vooral ook omdat ik toch af en toe een hapje mis van die miniplantjes in mijn vrij schrale weitje

Collane schreef op donderdag, 21 juli 2005, 11:31:

De andere dingen zijn al door anderen gecorrigeerd, maar volgens mij is JKK een tweejarige en overblijvende plant ...

Isabel van der Made schreef op donderdag, 21 juli 2005, 13:06:


Als zouden de paardeneigenaar hier in de buurt dan maar alvast hun eigen weitje JKK vrij gaan maken zoals oa ik dat op dit moment doe. Dat zou al schelen in de verspreiding ... tenslotte staat er bij ons nu meer in de achterliggende weilanden op dit moment dan in de (pas gemaaide) gemeenteberm ....

biancawaamelink schreef op donderdag, 21 juli 2005, 13:51:


Het boerenwormkruid staat nu ook volop in bloei en vanaf een afstandje heel makkelijk met JKK te verwarren. Het heeft dezelfde kleur geel, ongeveer vanaf een afstandje het zelfde blad, even hoog, groeit hier door elkaar.. Pas als je er dicht bij staat zie je de (duidelijke) verschillen tussen de 2 planten.

Stukje van mijn eigen website dat ik hier zet:

Uit de "Giftige plantengids" van Tirion, ISBN 90-5210-308-9:

Kenmerken
2-jarig of overblijvend kruid met vertakte, kantige stengel. De onderste bladeren zijn liervormig-veerdelig en sterven meestal voor de bloei af; de bovenste bladeren zijn veerdelig, met gelobde eindslippen en bijna loodrecht op de bladas staande zijlippen. Bloemhoofdjes (15-20 mm) met gele straal- en buisbloempjes (var. flosculosus die in en achter de duinen groeit, heeft geen straalbloempjes). Vruchten van de buisbloempjes zijn dicht wit behaard, die van de straalbloempjes zijn kaal. Hoogte 30 - 90 cm. Bloeitijd: juli-oktober.

Vindplaats:
Bijna geheel Europa, N-Afrika, Siberie, Klein-Azie, Kaukasus. In NL en B op droge grasgronden, zonnige hellingen, langs wegen en dijken, bosranden en duinen.

Giftige plantendelen:
Alle, zowel vers als gedroogd (in silo's of in hooi). Jonge planten zijn het giftigst.

Giftige bestanddelen:
vele pyrrolizidine-alkaloiden (vnl. jacobine, daarnaast jaconine, seniciphylline, senecionine).

Giftigheid:
pyrrolizidine-alkaloiden zijn typische levergiften waarbij bloedingen, necrosen en levercirrose kunnen optreden. Honing van deze plant kan ook vergiftiging veroorzaken. Acute of chronische vergiftiging zijn nog niet beschreven bij mensen voor wat JKK betreft, wel voor andere kruiskruidsoorten. Dieren lusten de verse plant niet, hoewel onderzoek (oa in NL) aantoonde dat vee in de open lucht wel van de plant at. De vergiftiging treedt meestal op na het eten van hooi dat JKK bevat (vaak gedurende droge periode, vnl. in juli en augustus). Deze vergiftiging maakt in Engeland jaarlijks meer slachtoffers. Het is zelfs zo dat JKK daar meer schade aan de veestapel aanricht dan alle andere plantensoorten samen. Zij komt er nl. in steeds grotere aantallen voor, door vermindering van het aantal natuurlijke vijanden. Als gevoelige dieren worden beschreven: paarden, runderen, varkens, geiten, schapen en kippen. Herkauwers blijken meer gif te kunnen verdragen dan andere diergroepen.
Bij (zeldzame) acute vergiftiging onstaan: spierzwakte, loomheid, versnelde ademhaling en polsslag, kolieken. Na enkele dagen of weken sterft het dier. De meeste vergiftigingen verlopen echter langzaam; deze vorm noemt men "seneciosis". Volgens sommigen volgt leverbeschadiging al na het dagelijks eten van een portie van 50-100 gram vers planten materiaal gedurende 7 tot 8 weken.
Enkele dagen tot maanden hierna vertoont het dier gebrek aan eetlust, sterke vermagering, verstopping en geelkleuring van de slijmvliezen ten gevolge van geelzucht.
Paarden worden slaperig, geeuwen veel, hebben last van draaierigheid en vertonen een wankele gang. Runderen proberen oa veelvuldig hun darminhoud te lozen, zonder dat buikloop optreedt; ook kunnen zenuwstoornissen en zelfs razernij voorkomen. Door de leverbeschadiging is een volledig herstel van het vergiftigde dier onmogelijk.
Proeven met ratten hebben uitgewezen dat de alkaloiden van JKK levertumoren kunnen veroorzaken. Men heeft pyrrolizidine-alkaloiden teruggevonden in de melk van koeien die van de plant aten.

Gebruik:
In de kruidengeneeskunde wordt de plant geprezen om haar menstruatiebevorderende en menstruatiepijn verzachtende eigenschappen en ook als krampwerkend middel. Een hoge dosis wortelpoeder zou afdrijvend werken. Het gebruik van de plant zonder medische begeleiding is beslist onverantwoord wegens de kans op permanente leverbeschadiging.

Voorzorgsmaatregelen:
Zet bijenkorven niet uit in een omgeving waar veel JKK groeit, teneinde honingvergiftiging bij de mens te voorkomen.

Esther schreef op donderdag, 21 juli 2005, 17:14:


Ik ben bezig ... "bokt" loopt al

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?sid=&f=3&t=441427&hilit=

Nick Altena schreef op donderdag, 21 juli 2005, 17:50:


Doet er mij aan denken dat wij een paar jaar geleden hier al onze grote klaprozen moesten verwijderen uit de tuin die zo links en rechts voor de sier stonden.
Daar werd nl. opium van gemaakt ... wisten wij veel haha.

Die moesten dus wel weg, maar het JKK plantje mag gewoon blijven woekeren