Piet schreef op zondag, 9 januari 2005, 21:31:


Weer een berg werk verricht, jullie bezige bijen

Nu nog (nmm) wat dubbele dingen verwijderen... zoals in boeken. De hoeffies-boeken hier en de rest op PN. Zo dubbel anders..

Groeten, Egon

Frans Veldman schreef op maandag, 10 januari 2005, 1:34:


Ik zie eerlijk gezegd wel meer statistische tekortkomingen (zie jij vast ook wel!).
Om maar wat te noemen:
Voor wie van mijn paarden moet ik het nu invullen? Mag er maar 1?
Of moet ik voor ieder van mijn paarden een form invullen?
In beide gevallen krijg je eigenaardige uitslagen, omdat je paard en eigenaar/verzorger in de enquete niet hebt gescheiden.

Groeten, Egon

Moniek schreef op maandag, 10 januari 2005, 13:53:


De relatie tussen gewicht, hoogte en sterkte kun je biomechanisch in het kort als volgt relateren:

-Wanneer de hoogte van een dier verdubbeld, verVIERvoudigd de doorsnee van de beenderen (lengte²), terwijl het gewicht verACHTvoudigt.
(McMahon T.A. & Bonner J.T. (1983): On Size and Life. Sci American Libr. New York.)

Een Belg is ongeveer 2 maal hoger dan een Shetlander, weeg 1200 kg i.p.v. 150, maar die stokkies waar 'ie op loopt zijn maar vier maal dikker. (Dit gaat dus over de skeletsterkte. Er zijn echter meer factoren van belang, zoals de skeletSTRUCTUUR, maar ook training van spieren). Het kunnen dragen van 1/5 aan lichaamsgewicht extra is dus geen constante).
Kortom, kleinere paarden zijn relatief veel sterker, maar:

dan komt er de onwijsheid van mensen bij, geconcentreerd in "stamboeken"!
Als we bij voorbeeld de van huis uit sterke IJslanders (maar het gebeurt bij veel meer rassen; bij miniponies is het eveneens extreem) nemen, zien we dat er modetrends zijn die, net als bij mensen (antropomorf, iemand?) voorschrijven:
-lang
-dun
-sierlijk
-(nee, nog net niet "grote tieten"...)
Met als gevolg dat de verhouding tussen sterkte en omvang verslechterd.
Bij de miniponies is het niet zo erg, aangezien die gefokt worden voornamelijk voor de sier. IJslanders echter transformeren zo doende van ruige stoere vikingpaarden naar kinderponies die alleen nog geschikt zijn om mee te tutten en een ronde over een "töltbaan" te hobbelen.
Heb ik dat dan nooit eerder van de daken geschreewd? Ja tuurlijk wel, al 15 jaar, maar het ijscostamboek wil absoluut niet luisteren; "ECHTE" IJslanders vermeerderen is veel te on-Nederlands.... want dat kan eigenlijk alleen maar op een manier waarin directe menselijke selectie ("veredeling" hahaha) zoveel mogelijk tegen gegaan wordt.

Groeten, Egon

Marianne schreef op maandag, 10 januari 2005, 16:16:


Welnee, doen we hier allemaal niet aan - wat wil je nou toch van ons noorderlingen in berevellen


Het drukt "klanttevredenheid" uit. Niets meer, niets minder.
Amazon gebruikt het om boeken te laten waarderen.


Ik heb om heel andere reden een beetje argwaan tegen het ontstaan van "natuurlijk bekappen" als beroep:

Aan de ene kant is het prachtig dat er mensen zijn die zich er verder dan oppervlakkig in verdiept hebben, en die kennis als dienst aanbieden. Vooral uiteraard bij echte probleemgevallen.

Aan de andere kant staat of valt het natuurlijk bekappen in mijn ogen met de eigenaar/verzorger die dat zelf moet willen leren en zelf frequent controleren en daar waar nodig hoefonderhoud uitvoeren!
De "traditionele" constructie, van eens in de zoveel tijd (toch altijd zo min mogelijk want spaart geld en we benn zuunig) een "vakman" erbij halen en er zelf niets aan doen, kan nmm als natuurlijk bekappen niet werkzaam gecontinueerd.

Maar ik weet het goed gemaakt!
Bij mijn weten is hier (Groningen, he? ) in de verre omtrek geen natuurlijk-bekap-vakman te vinden. Ik ben met bekappen voor derden alweer jaren geleden gestopt omdat ik het niet leuk vond (deden er ondanks instructie zelf niets aan... wordt je na een half jaar weer es gebeld om de zooi proberen op te ruimen), maar zal mezelf bij de lijst zetten, voor begeleiding in ALLEEN REGIO OOST-GRONINGEN, en liefst hier bij mij thuis (dan hoef ik ook geen dure Unimog-kilometers te berekenen).
Even een webpaginatje in elkaar geknooid waarop precies te zien zal zijn wat ik wel aanbied en wat niet en waarom: http://pro-dieren.myweb.nl/natuurlijkbekappen/index.html

Groeten, Egon

Karin schreef op maandag, 10 januari 2005, 19:52:


Wat te verwachten val op grond van die formule uit McMahon&Bonner ( Nr:20017 ) is dat de botten van de IJslander 3-4x zo dik zijn als van mini omdat de ijsco BIJNA 2x zo hoog is.
Immers: lichaamsmassa=botdoorsnee²=botlengte³


Amerikaanse import showmini's of iets NL-gefokt? Ik zou niet van verbazing omvallen als daar ook grote verschillen tussen zijn.

Heb jij die dingen trouwens echt gemeten?
Het zou beeldend aansprekend verklaren waarom de "moderne showijsco's" poten gaat breken (Árnason Th. and S. Björnsdóttir (2003) Heritability of age-at-onset of bone spavin in Icelandic horses estimated by survival analysis. Livestock Production Science
Volume 79, Issues 2-3 ,285-293 ), wat voordien een onbekend fenomeen was.

Ook weer groeten, Egon

Ziezo, eindelijk me helemaal, tussen de andere i-net bedrijven, met behulp van de Sitemap door de nieuwe Hoef Natuurlijk site gelezen. Complimenten hoor!

Wat ik wel jammer vindt is dat het vergelijk tussen de verschillende "scholen" van natuurlijk bekappen er niet (meer) op staat.
In de enquéte komt het (nog) wel naar voren.

Groeten, Egon

Eveline schreef op dinsdag, 11 januari 2005, 14:10:


Nee - zie onderaan.


Sorry, maar zoals je dit stelt lijkt het me een onzinbewering.


Klopt wel - rainures maken en fixatie plaatjes opschroeven is daarbij technisch achterhaald. Daar hebben we tegenwoordig lijm voor.

Voor Jo:
Dit is nmm niet zulk mooi nieuws, maar ik wil je nou ook weer niet nodeloos ongerust maken. Je snapt natuurlijk zelf wel dat het weer minstens een jaar duurt voor je er van af bent
1) Het gaat om een doorlopende toonwand scheur zeg je, dus het rainure-verhaal was/is zowiezo niet van toepassing.
2) Er zijn meer aanwijzingen nodig om je te raden:
a - voorgeschiedenis: is er op die plek (ik neem vooralsnog aan dat je één scheur bedoeld) een kroonranddeficient geweest (betrapping, wond, etc)? Ik weet er niks van, maar kan me zo voorstellen dat zoiets daar in die rotswoestenij bij jullie veel vaker voorkomt.
b - is de scheur oppervlakkig (niet tot de lederhuid) of perforerend (wel tot lederhuid)? Indien wel, heb je een veel groter probleem.

Dat zo een deficient ook oorzaak in een ander deel van de hoef kán hebben heeft Josien ook wel weer een béétje gelijk in. Maar dan toch meest anders dan door "mechanische stress"; wel bijv. doordat een zoollederhuid ontsteking doorbreekt in de kroonrand, daar een puswond veroorzaakt, waardoor de hoorngroei geblokkeerd wordt. In zulk soort gevallen moet je tevens oppassen voor het optreden van hoornzuil, en zou ik er DA bijhalen.

Wanneer de scheur oppervlakkig is zou ik hem repareren met hoeflijm. Perforerende doorlopend scheuren vragen veel meer expertise. Onmogelijk zo op afstand te beoordelen.

Sterkte, Egon

jo schreef op dinsdag, 11 januari 2005, 19:22:


Dat zou mijn volgende vraag zijn geweest
Beetje oppassen geen NL normen op NO te projecteren... ik zou me daar kunnen voorstelen dat oppervlakkige erosie en scheurtjes gevolg zijn van bevriezing e.d.
Heb ook wel eens verse IJslandse import met heel "rare" hoeffies gezien.
Wat vinden de inboorlingen daar er van?


Heb je enig idee hoe die scheurtjes ontstaan dan? Van onderaf, of van boven?
Maakt allemaal wel veel verschil in de beoordeling er van.


Als het alleen oppervlakte erosie is zou je gewoon kunnen schuren.


Zie boven - schuren? Het hangt er weer vanaf HOE oppervlakkig, he? Kan ik hier niet zien.


Als ik nu deze post van jou erbij optel, denk ik dat je je niet teveel zorgen moet maken. Er is tenminste geen sprake van serieus kapotte toon, hoornzuil , etc. ellende...

e kunt gerust met fijne schuurpapier de hoefwand glad maken, als je oppast bij de kroonrand. Dan zie je ook meteen veel beter wat er nou WERKELIJK aan mankeert.

Groeten, Egon